Κυριακή 19 Ιουλίου 2015

Ελλάς το μεγαλείο σου (2). Σκόρπιες σκέψεις καλοκαιρινής μεσημβρίας...


Μετά την επικράτηση του 4ου Ράιχ στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις και την επιβολή του 3ου και μακρύτερου μνημονίου στη χώρα, όλοι πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Ατομικές και συλλογικές. Στο άρθρο του Λεωνίδα Βατικιώτη εδω (http://kommon.gr/i/318-trito-mnimonio-kai-xeirotero-tou-leonida-vatikiotiπεριγράφονται πολλές πτυχές του νέου μνημονίου. Αν προσθέσουμε και τα εγκληματικά μέτρα για τον αγροτικό κόσμο που δεν αναφέρονται, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για πραγματικό Αρμαγεδώνα.

Ούτε ωραιοποίηση μπορεί να γίνει, ούτε καλλιέργεια ψευδαισθήσεων. Αν εφαρμοστούν όλα αυτά, τελειώσαμε. Μαγαζιά και σπίτια θα κλείσουν, θα εξαθλιωθούμε και παράλληλα θα ξεπουληθούμε. Από την άλλη, αν δεν εφαρμοστούν και το σύστημα που μας τα επιβάλλει μάς τιμωρήσει γι' αυτό, πάλι λένε ότι θα εξαθλιωθούμε πιο πολύ και πιο βίαια, θα πεινάσουμε και θα καταστραφούμε. Άρα χρειαζόμαστε μια αντιπρόταση. Μια σύγχρονη, πειστική αντιπρόταση που θα την αγκαλιάσει και θα την υποστηρίξει μια μεγάλη μάζα των πολιτών και θα μας δώσει μια προοπτική. Και τέτοια δεν υπάρχει ακόμα ή και να υπάρχει δεν έχει πείσει και δεν έχει γίνει κτήμα των πολιτών. Γιατί μην γελιόμαστε! Όλες οι προτάσεις και οι θεωρίες μιλάνε για τους πολίτες και για να εφαρμοστούν πρέπει τουλάχιστον να πείσουν αρκετούς από αυτούς. Θεωρίες γραφείων και οθονών έχουμε πολλές. Όπως και θεωρίες άλλων εποχών. Επίκαιρες υλοποιήσεις χρειαζόμαστε και τις υλοποιήσεις τις κάνουν οι πολίτες που τις πιστεύουν και θα αγωνιστούν να πείσουν κι άλλους για να τις εφαρμόσουν.

Γυρνάω σε καφενεία και χωριά δύο δεκαετίες και μιλάω για την αλλαγή που πρέπει να γίνει τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο για να φτιάξουμε μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία. Δυστυχώς, θέλει δουλειά πολλή ακόμα για ν' αλλάξουμε και για να γίνει η οποιαδήποτε θεωρία κτήμα πολλών, που θα προσπαθήσουν να την υλοποιήσουν. Τα γεγονότα των τελευταίων ετών βοηθάνε πολύ για να χειραφετηθεί ο πολίτης, αλλά δεν έχουμε φτάσει κοντά στο στόχο ακόμα.

Στην προσπάθεια του σκαρώματος αυτής της σύγχρονης αφήγησης, για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε και για την κοινωνία που πρέπει να φτιάξουμε, δεν θα μας βοηθήσουν ούτε η ανθρωποφαγία που είναι πολύ της μόδας αυτό τον καιρό, ούτε και οι ωραιοποιήσεις του τρόπου με τον οποίο θα πεθάνουμε. Δεν έγιναν ξαφνικά προδότες όσοι υποστηρίζουν τον Τσίπρα και μέχρι χθες ήταν δίπλα μας στα κινήματα και στους αγώνες. Ούτε όλοι οι υποστηρικτές του ΝΑΙ και της Ευρώπης είναι Γερμανοτσολιάδες. Ξέρω πολλούς από τους "μεν" που είναι χρήσιμα και υγιή κύτταρα για την κοινωνία που ονειρεύονται οι "δε". Ούτε βέβαια μπορούμε να πειστούμε ότι ο μόνος δρόμος είναι η εφαρμογή των απάνθρωπων και αδιέξοδων μνημονίων με καλύτερο τρόπο ή από καλύτερους ανθρώπους.

Αυτοδιαχείριση, κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη, αποανάπτυξη και "όπισθεν" σε πάρα πολλούς τομείς της δήθεν ανάπτυξης που βιώνουμε θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια σύγχρονη αφήγηση. Ο Καστοριάδης έλεγε: "Η σημερινή κατάσταση είναι αποσύνθεση, όχι κρίση. Με δεδομένη την οικολογική κρίση, την ακραία ανισότητα κατανομής των πόρων και την απόλυτη σχεδόν αδυναμία να συνεχιστεί η σημερινή πορεία, το απαιτούμενο είναι μια δημιουργία που θα έβαζε στο κέντρο της ζωής του ανθρώπου σημασίες άλλες από την αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης. Αυτό είναι αναγκαίο, όχι μόνο για την αποφυγή της περιβαλλοντικής καταστροφής, αλλά και για να βγουν από την ψυχική και ηθική εξαθλίωση οι σημερινοί άνθρωποι... Όλοι όσοι έχουν συνείδηση των προηγουμένων πρέπει να προσπαθήσουν να μιλήσουν, να ασκήσουν κριτική σ' αυτή την ξέφρενη πορεία προς την άβυσσο, να ξυπνήσουν τη συνείδηση των συμπολιτών τους..."

Όποιος κανιβαλίζει και αυτάρεσκα μένει στο "τα λέγαμε εμείς", θα μείνει εκεί και δεν θα πάει παραπέρα. Αποδεικνύεται περίτρανα τα τελευταία χρόνια η στασιμότητα και η οπισθοδρόμηση αυτής της τακτικής. Την ίδια μοίρα θα έχει από την άλλη κι όποιος συμβιβαστεί στην καταστροφική πορεία που έχουμε πάρει και προσπαθήσει να βρει και να περιγράψει κάποιο "ωραίο τοπίο" στη διαδρομή για το γκρεμό. Θέλει δουλειά και αγώνα για να μην στραφεί π.χ. ο απογοητευμένος ΟΧΙέλληνας της ελληνικής επαρχίας στο νεοναζισμό ή για να πειστεί ο ΝΑΙοέλληνας ότι αυτοί που εκπροσωπούν το ΝΑΙ του σκάβουν το λάκκο.

Όσο και προδιαγεγραμμένο να είναι το μέλλον μας από μακρινά κέντρα αποφάσεων ή από την καθεστηκυία οικονομική παντοκρατορία, που μας θέλουν για πάντα "φυλακισμένους", εμείς πρέπει να σχεδιάζουμε την απόδραση. Γιατί τα όνειρα και οι αποδράσεις έχουν ενδιαφέρον, όχι οι φυλακές...

Α.Α.Ζ.



ΥΓ: Μέχρι τότε σε κάθε πλειστηριασμό, σε κάθε ξεπούλημα και κάθε ανθρωποθυσία πρέπει να μας βρίσκουν απέναντί τους...

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ περί πολιτικής, του Γιάννη Μπούρμπουλα...


ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ περί πολιτικής

Από τα αρχαία χρόνια ο άνθρωπος ως νοήμων ον αναζητώντας τη φύση των πραγμάτων είχε καταλήξει στην έννοια της ύλης και εν τέλει στην έννοια του ατόμου ως το ελάχιστο συστατικό αυτής. Το άτομο είχε οριστεί ως το ελάχιστο αδιάσπαστο συστατικό το οποίο αθροιζόμενο έδινε την ύλη και τις ιδιότητες αυτής.
Προχωρώντας η επιστήμη  την πορεία ανακάλυψε ότι υπάρχουν άλλα μικρότερα σωματίδια που αποτελούν το άτομο και θεώρησε ότι αυτά είναι τα ελάχιστα και αδιάσπαστα . Μετά από αρκετά  χρόνια και η θεωρία αυτή καταρρίφθηκε, διότι ανακαλύφθηκαν ακόμη μικρότερα  σωματίδια που συγκροτούν την ύλη και όχι μόνο αυτό αλλά και  υπάρχει και μια άλλη ύλη που δεν βλέπουμε η σκοτεινή ύλη ή αντιύλη…

Στην πολιτική και όχι μόνο, κάποτε πιστεύαμε ότι ή απάντηση σε ένα ερώτημα που τίθεται καταλήγει σε μία συμφωνία ή διαφωνία και η οποία εκφράζεται με ένα ναι ή ένα όχι. Θεωρούσαμε ότι το όχι εκφράζει τη διαφωνία και το ναι τη συμφωνία επάνω στο ερώτημα που τίθεται.

Μετά το πρόσφατο δημοψήφισμα ανακαλύψαμε (με την βοήθεια των πολιτικών και των δημοσιογράφων  βεβαίως-βεβαίως…) ότι το ναι ή το όχι δεν είναι η άποψη που έχει κάποιος για το ερώτημα που τέθηκε να απαντήσει, αλλά είναι η απάντηση σε ένα άλλο ερώτημα, το οποίο το θέτει  αυτός που πάει να ερμηνεύσει το τι σημαίνει ναι ή όχι. Με άλλα λόγια θα σου πω εγώ σε τι απάντησες και τι εννοούσες ψηφίζοντας.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά μετά ανακαλύψαμε ότι οι επιλογές αντί δύο είναι τέσσερις:
Ναι - συμφωνώντας
Ναι - διαφωνώντας
Όχι - συμφωνώντας
Όχι - διαφωνώντας

Μετά τη χθεσινή ψηφοφορία στην βουλή  (και ενώ το αρχικό ερώτημα  εξακολουθεί να παραμένει το ίδιο) το ναι ή το όχι αποκτάει και άλλες διαστάσεις –εκδοχές και άρα ο καθένας έχει ακόμα περισσότερες επιλογές:

Ναι - συμφωνώντας - στηρίζοντας την κυβέρνηση
Ναι - συμφωνώντας - μη στηρίζοντας την κυβέρνηση
Ναι - διαφωνώντας - στηρίζοντας την κυβέρνηση
Ναι - διαφωνώντας - μη στηρίζοντας την κυβέρνηση
Όχι - συμφωνώντας - στηρίζοντας την κυβέρνηση
Όχι - συμφωνώντας - μη στηρίζοντας την κυβέρνηση
Όχι - διαφωνώντας -  στηρίζοντας την κυβέρνηση
Όχι - διαφωνώντας - μη στηρίζοντας την κυβέρνηση

Και έπεται συνέχεια……

Το συμπέρασμα είναι ότι τα πράγματα αλλάζουν και στην επιστήμη και στην πολιτική. Και αν κάποιος επιμένει στις παλιές αντιλήψεις, που βάση έχουν απλά την κοινή λογική και το δίκιο, ας πάει στο φαρμακείο να πάρει μερικές κούτες ψυχοφάρμακα γιατί με τα νέα μέτρα θα ακριβύνουν και αυτά!!! Αλλιώς ψήφιζε και μη ερεύνα….!

Γιάννης Μπούρμπουλας

Τρίτη 14 Ιουλίου 2015

Ελλάς το μεγαλείο σου...(1)


Δεκάδες χαιρέκακα δημοσιεύματα και αναρτήσεις γαλαζοπράσινων οπαδών, χειροκροτητών και ψηφοφόρων δηλαδή όλων αυτών που μας έφτασαν μέχρι εδώ, θέλουν να μας πείσουν ότι για όλα αυτά που τραβάμε φταίει ο Βαρουφάκης ή ο Τσίπρας ή και οι δύο. Λες και όλοι μας έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και δεν θυμόμαστε γιατί φτάσαμε να έχουμε τέτοια χρέη και να μας πατάνε στο λαιμό οι λιμοκοντόροι υπάλληλοι των τραπεζιτών.

Νομίζουν ότι δεν θυμόμαστε ποιοι γαλουχούσαν τον κόσμο με τα πρότυπα "οι ωραίοι έχουν χρέη" και "βάλτα να πάνε" και πάρε μετοχές και περήφανες Ολυμπιάδες και Βατοπέδια και εξοπλιστικά και Μίζενς και και και...

Μην ανησυχείτε καλόπαιδα. Μπορεί η διαπραγματευτική ομάδα να λύγισε και να υπέκυψε στους εκβιασμούς και η χώρα να σέρνεται ταπεινωμένη σε εξευτελιστικές υποχωρήσεις, όμως είναι πολύς ο κόσμος που στα μαντριά δύσκολα ξαναμπαίνει. Είναι πολλοί αυτοί που ξύπνησαν πια. Μπορεί να μην είναι ακόμα η πλειοψηφία, αλλά είναι πολλοί. Και με τα τελευταία χουνέρια γίνανε ακόμα περισσότεροι...

Δεν πήρατε το μάθημά σας με το δημοψήφισμα, που τα φρικαλέα σενάριά σας οδήγησαν τον κόσμο στο αντίθετο αποτέλεσμα. Συνεχίστε έτσι. Καλά το πάτε...

...συνεχίζεται

(στα επόμενα επεισόδια θα προχωρήσουμε προς τ' αριστερά, μέχρι όσο πάει...)

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Συναυλία Αλληλεγγύης...




Την Παρασκευή 19/6/2015, έπιασε φωτιά το μαγαζί των συμπολιτών μας Θανάση και Δήμητρας Καψάλη στο Δερβένι. Ξεκίνησε από τη φριτέζα και εκτός από τη ζημιά που έπαθε το μαγαζί τους (ευτυχώς μικρή σχετικά), κάηκε και η σκεπή της διπλανής καφετέριας. 


Οι φίλοι του Θανάση και της Δήμητρας και η τοπική κοινωνία (συλλογικότητες από Ευρωστίνη, Ξυλόκαστρο, Αιγιάλεια και Σικυώνα) θέλοντας να τους στηρίξουν ηθικά και οικονομικά, διοργανώνουν μια συναυλία αλληλεγγύης στις 17 Ιουλίου στο Δημοτικό Σχολείο Λυγιάς στις 9μμ με τους Μιχάλη Θεοδωρόπουλο, Γιάννη Νησωτάκη και Γιάννη Ρασούλη. Θα υπάρχει εισιτήριο 5€ και όλα τα έσοδα θα δοθούν για την αποκατάσταση των ζημιών από την πυρκαγιά.

Είναι πολύ σημαντικό στις δύσκολες μέρες που όλοι βιώνουμε, η τοπική κοινωνία να δείχνει τα αντανακλαστικά της σε τέτοιες περιπτώσεις και με τη συμμετοχή όλων μας να μπορούμε να τις ξεπερνάμε ευκολότερα. Είμαστε πολλοί, βάζουμε από λίγα και προχωράμε…

Την εκδήλωση στηρίζουν οι συλλογικότητες*:

Εμπορικός Σύλλογος Ευρωστίνης
Πολιτιστικός Σύλλογος Ευρωστίνης «ΕΥ ΖΗΝ» 
Πολιτιστικός Σύλλογος Απάνω Γιαλός
Αθλητικός Όμιλος Λυκοποριάς
Αιμοδοσία Δερβενίου
Πολιτιστικός Σύλλογος Αιγείρας
Γ.Α.Σ. Πανευρωστινιακός
Α.Ο. Αστέρας Δερβενίου
Θεατρική Ομάδα «Πειραματιστές» 
Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού και Νηπιαγωγείου Δερβενίου
Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου και Λυκείου Δερβενίου

Εμπορικός Σύλλογος Ξυλοκάστρου 
Σύλλογος Επαγγελματιών Ξυλοκάστρου - Ευρωστίνης "Αριστοναύτες" 
Πολιτιστικός Σύλλογος Ρίζας 
Προοδευτικός Σύλλογος Μελισσίου 
Σύλλογος δασοπροστασίας "Κυλλήνιος Άδωνις" 
Εθελοντές Αλληλεγγύης Ξυλοκάστρου 
Αλληλεγγύη Αντίσταση στο Ξυλόκαστρο
Αλληλεγγύη Αντίσταση στο Κιάτο
Τμήμα Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης "Πευκιάς Ξυλοκάστρου"
Σωματείο Επαγγελματιών Γαστρονομίας Εστίασης και Συμποσίου (Σ.Ε.Γ.Ε.Σ.) Νομού Κορινθίας
Πολιτιστικός σύλλογος ΔΕΣΗ Λουτρού

*Όποια άλλη συλλογικότητα επιθυμεί να στηρίξει την εκδήλωση μπορεί να επικοινωνήσει με τους Νίκο Τσοκανά 6945672563 (Δερβένι) και Ανδρέα Ζάρρο 6948536536 (Ξυλόκαστρο) για να παραλάβει εισιτήρια.

Μακάρι να ζούσε σήμερα...



Μερικές απόψεις του Κορνήλιου Καστοριάδη, γραμμένες πριν τρεις, τέσσερις και πέντε δεκαετίες...

"Από το 1800 έως το 1950 περίπου για τη Δύση ήταν μια περίοδος εκπληκτικής δημιουργίας σε όλα τα πεδία. Υπάρχει η διαυγής μέθη της αναζήτησης και της δημιουργίας του νοήματος. Δεν υπάρχει εκ των προτέρων δεδομένο νόημα.
Από το 1950 και μετά η Δύση βρίσκεται σε κρίση. Η δε κρίση συνίσταται ακριβώς στο ότι παύει να θέτει τον εαυτό της υπό αμφισβήτηση..."

Για την "πρόοδο" έλεγε:
"Δεν υπάρχει στην ιστορία πρόοδος, με εξαίρεση τον εργαλειακό τομέα. Δεν υπάρχει "πρόοδος" στις τέχνες, στην ηθική. Η πρόοδος είναι μια βαθύτατα καπιταλιστική φαντασιακή σημασία, από την οποία παρασύρθηκε και ο ίδιος ο Μαρξ..."

" Η σημερινή κατάσταση είναι αποσύνθεση, όχι κρίση. Με δεδομένη την οικολογική κρίση, την ακραία ανισότητα κατανομής των πόρων και την απόλυτη σχεδόν αδυναμία να συνεχιστεί η σημερινή πορεία, το απαιτούμενο είναι μια δημιουργία που θα έβαζε στο κέντρο της ζωής του ανθρώπου σημασίες άλλες από την αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης. Αυτό είναι αναγκαίο, όχι μόνο για την αποφυγή της περιβαλλοντικής καταστροφής;, αλλά και για να βγούν από την ψυχική και ηθική εξαθλίωση οι σημερινοί άνθρωποι..."

"Όλοι όσοι έχουν συνείδηση των προηγουμένων πρέπει να προσπαθήσουν να μιλήσουν, να ασκήσουν κριτική σ' αυτή την ξέφρενη πορεία προς την άβυσσο, να ξυπνήσουν τη συνείδηση των συμπολιτών τους..."

Γι' αυτό είπα μακάρι να ζούσε σήμερα. Γιατί θα έσπαγε τη φλυαρία της "ασημαντότητας" που μας έχει κατακλύσει...

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Ιστορίες της ζούγκλας...


Τα παλιά γκεσέμια οδήγησαν το ελληνικό κοπάδι σε μέρος γεμάτο ύαινες, που δεν έχει πολύ νερό και τροφή. Για χρόνια το ξεγελούσαν με άφθονη τροφή και εύκολες διαδρομές, χωρίς εχθρούς και ταλαιπωρίες κι έφτασαν σήμερα εκεί που έφτασαν. Τώρα, για να συνεχίσουν να τη γλυτώνουν αυτοί και οι παρέες τους, έδιναν ραντεβού με τις ύαινες και θυσίαζαν τους πιο αδύναμους. Το κοπάδι αφού είδε κι απόειδε, απελπίστηκε κι αποφάσισε ν' αλλάξει γκεσέμια.
Τα νέα γκεσέμια, παρ' ότι είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι ήξεραν ένα δρόμο διαφυγής, πάλι πάνω στις ύαινες οδηγούν το κοπάδι. Προσπαθούν να ξεφύγουν, δοκιμάζουν νέους δρόμους αλλά οι ύαινες, αν και λιγότερες, έχουν πιάσει όλα τα πόστα και δεν μπορούν.

Τώρα τα παλιά γκεσέμια φωνάζουν και κατηγορούν τα νέα που δεν βρίσκουν τρόπο ν' αποφύγουν τις ύαινες και ζητούν να αναλάβουν πάλι το τιμόνι, για να ξαναδίνουν ραντεβού με τις ύαινες και να θυσιάζουν τους αδύναμους!!! Ποντάρουν στο φόβο του κοπαδιού για τα νέα μονοπάτια και τις ταλαιπωρίες κι ελπίζουν να τους κοροϊδέψουν άλλη μια φορά, ώστε να συνεχίσουν αυτοί και οι δικοί τους να τη βγάζουν καθαρή.
Το κοπάδι πρέπει ν' αποφασίσει πάλι τι θα κάνει...

Α.Α.Ζ.

ΥΓ: Όσο το κοπάδι παραμένει ...κοπάδι και δεν πηγαίνει στην πρώτη σειρά ν' ανοίξει δρόμους, τόσο θα συνεχίζεται η σφαγή. Αν και τ' άλλα κοπάδια κάνουν το ίδιο, τότε και μόνο τότε θ' αλλάξει ο κόσμος. Μέχρι τότε ύαινες και σφαγές...