Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

Η ΠΕΛΛΗΝΗ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ...

Από το blog της Πελληναίας η παρακάτω ανάρτηση.

Το Α΄Διεθνές Αρχαιολογικό Συνέδριο για την Κορινθία πραγματοποιήθηκε στις 26-29 Μαρτίου στο Λουτράκι, όπου σημαντικοί αρχαιολόγοι, έλληνες και ξένοι, μίλησαν για τα αποτελέσματα ανασκαφών σε πολλές περιοχές της Κορινθίας και της ΒΑ Πελοποννήσου, γενικότερα. Οι ομιλίες τους, στην πλειοψηφία τους εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, μας καθήλωσαν για πολλές ώρες στα καθίσματα του Αλεξανδρείου Συνεδριακού Κέντρου, παράλληλα όμως μας θύμισαν "οικεία κακά".
Η περιπέτεια του θησαυρού των Αηδονιών στην οποία αναφέρθηκε η κ. Κ. Καζά-Παπαγεωργίου κατά την ωραιότατη ομιλία της για τις ανασκαφές στον Μυκηναϊκό Νεκροταφείο Αηδονιών Νεμέας, μας έκανε να σκεφτούμε ιστορίες που μεταφέρονται από στόμα σε στόμα για τους τάφους στην Πελλήνη και τα χρυσά κτερίσματα που ξέθαβαν οι δυνατές βροχές. Κι ο Klaus Tausend μιλώντας για τα παρατηρητήρια στα ορεινά περάσματα της Φενεατικής μας θύμισε τους λόφους των Τρικάλων, που κι αυτοί περάσματα φυλούσαν, αλλά δεν αξιώθηκαν μια μελέτη της προκοπής. Κι είναι πολλές οι ομοιότητες ανάμεσά τους...
Ύστερα είδαμε και την ελληνική πατέντα της βίλλας που είναι κτισμένη επάνω στο αρχαίο λιμάνι των Μαύρων Λιθαριών... Δεν ήταν λέει εκεί το λιμάνι... Μακάρι να μην ήταν...
Η έρημη και μόνη Πελλήνη μας, πουλημένη από δικούς και αγαπημένη από τους ξένους, "έλαμπε δια της απουσίας της", όπως έλεγαν οι παππούδες μας. Το όνομά της, όπως και του Μύσαιου, αναφέρθηκαν από την κ. Ντ. Κατσωνοπούλου στην ομιλία της με θέμα την περιήγηση του Παυσανία από την Ελίκη της Αχαϊας στους Αριστοναύτες της Κορινθίας. Η δεύτερη αναφορά έγινε από τον κ. Γιάννη Λώλο, καθηγητή Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στην εξαιρετική παρουσίαση των υποδειγματικών ανασκαφών που διεξάγει στο Βασιλικό. Κατά την προβολή ενός χάρτη της χώρας της αρχαίας Σικυώνας, όπου διαγράφονταν τα σύνορά της με τις άλλες πόλεις-κράτη της περιοχής διακρίναμε και το όνομα της Πελλήνης. Της Πελλήνης που μετά τον Ορλάνδο λησμονήθηκε από όλους.
Κι έτσι στο Α΄Αρχαιολογικό Συνέδριο για την Κορινθία, η Πελλήνη των "παλατιών", των ολυμπιονικών και των αμύθητων θησαυρών ήταν απούσα, όπως και το Μύσαιον και οι Αριστοναύτες. Ας ευχηθούμε, όταν θα γίνει το επόμενο, να έχει σωθεί κάτι από αυτήν.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

19η: ΧΑΔΑ, ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ...

Με αφορμή την προηγούμενη ανάρτηση, αλλά και τη γενικότερη συζήτηση της εποχής περί δεματοποιητών, ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ κλπ, παίρνει σειρά η 19η αντισαρακοστιανή πρόταση με θέμα τους ΧΑΔΑ...

Ακούμε πολύ τελευταία για ΧΑΔΑ, ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ και για τις ευθύνες που έχουν, συνήθως οι άλλοι, για το θέμα των σκουπιδιών. Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. "Αλφαβητικά", εντός και εκτός εισαγωγικών. ΧΑΔΑ πρώτα. Ανεξέλεγκτες διαθέσεις.  
Οι ΧΑΔΑ είναι δεκάδες στην ορεινή Κορινθία και θα είναι και στο μέλλον. Και ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ και ...ΧΥΨΥ να γίνουν στα πεδινά, οι ελληνικοί ΧΑΔΑ, μικροί και μεγάλοι, δύσκολα θα σβήσουν.
Μπήκαν σε πρόγραμμα αποκατάστασης 6 ΧΑΔΑ του δήμου, αλλά υπάρχουν ...36. Και θα υπάρχουν. Είναι γραμμένο στο DNA μας. Αν συνυπολογίσουμε ότι δεν μπορεί να ελεγχθεί εύκολα, τότε τι κάνουμε; Πώς θα πείσουμε τους δημότες να μην πετάνε στις ρεματιές τα απόβλητά τους, κάτι που έκαναν οι πατεράδες τους, οι παππούδες και οι προπαππούδες τους;
Παλιότερα, βέβαια, τα απόβλητα δεν ήταν τόσο επικίνδυνα. Αφήστε που ουσιαστικά, δεν υπήρχαν σκουπίδια, πριν 50 χρόνια στα χωριά. Λίγα πράγματα "περίσσευαν". Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, τα πράγματα έχουν σοβαρέψει. Οι ρεματιές αναστενάζουν και μαζί τους κι ο Κορινθιακός.
Το πρώτο που θα ερχόταν στο μυαλό κάποιου που θα ήθελε να λύσει το πρόβλημα είναι η εκπαίδευση των δημοτών. Η προπαγάνδα, οι ομιλίες στα καφενεία και στα σχολεία και γενικά η προσπάθεια να πειστούν ότι κάνουν κάτι που μόνο αρνητικές επιπτώσεις έχει στο περιβάλλον και στην ποιότητα των εδαφών, των νερών, των προϊόντων τους, της θάλασσας κλπ κλπ. 
Σωστή σκέψη και ειδικά όπου υπάρχει σχολείο πρέπει να "κεντρωθούν" οι μαθητές , για να σπάσει η παράδοση και η κληρονομικότητα. Όμως είναι βασικό, να συνδυαστεί η προπαγάνδα με εναλλακτική λύση διάθεσης. Ελεγχόμενης Διάθεσης. 
Κάδοι για μπάζα σε κάθε χωριό. Κάδοι για ογκώδη απορρίμματα, που θα αδειάζουν τακτικά. Για έκτακτες περιπτώσεις, ακόμα και χώροι ελεγχόμενης διάθεσης μπορούν να οριστούν, που θα καθαρίζονται στη συνέχεια. Κίνητρα για τη χρησιμοποίησή τους και πολλές ακόμα λύσεις που τις βλέπουμε να εφαρμόζονται αλλού και δεν χρειάζεται να τις βγάζουμε απ' το μυαλό μας. (Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα συλλογής των συσκευασιών φυτοφαρμάκων, που αποτελούσε την 5η πρότασή μας, στηρίζεται στην παροχή οικονομικών κινήτρων στους συμμετέχοντες, για παράδειγμα). Υπάρχουν πολλές δοκιμασμένες λύσεις, αρκεί να γίνει θέμα πρώτης προτεραιότητας του δήμου μας, που έχει μεγάλο πρόβλημα, μιας και έχει 25 χωριά και 1000 ρεματιές.
Αν τυχόν εφαρμοστεί ποτέ, το πρόστιμο 34.000 ευρώ/ημέρα/ΧΑΔΑ, τότε ζήτω που καήκαμε. Ας μην περιμένουμε όμως, τη λύση να έρθει από πάνω και από μόνη της. Δεν θα έρθει γρήγορα και μήπως δεν έρθει και ποτέ. Μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση και μόνοι μας, αρκεί να ασχοληθούμε.
Η 19η πρότασή μας λοιπόν, είναι να γίνει η αρχή με μια ανοικτή λαϊκή συνέλευση σε ένα χωριό του δήμου, παρουσία όλων των τοπικών συμβουλίων με θέμα "Ελεγχόμενη διάθεση απορριμμάτων". Εκεί να τεθούν οι παράμετροι του προβλήματος και να αποφασιστούν οι καλύτεροι τρόποι εκπαίδευσης των δημοτών, αλλά και οι καλύτερες λύσεις "καταπολέμησης" των ανεξέλεγκτων διαθέσεων. Στη συνέχεια, αφού έχουμε εξασφαλίσει τα σημεία ελεγχόμενης διάθεσης, περνάμε στα σχολεία του δήμου, στα καφενεία κλπ κλπ.
Δεν αρκεί το πρόγραμμα που μπήκαν οι 3 ορεινοί δήμοι και θα αποκαταστήσουν μερικούς ΧΑΔΑ. Θέλει δουλειά πολύ και δυστυχώς, δεν μιλάει κανείς, ούτε γι' αυτό το θέμα. 
Στο Ξυλόκαστρο είμαστε πιστοί στην πολιτική νηστεία. Σαρακοστή μόνιμη. Δεν μιλάμε, δεν λαλάμε. Τα έχουμε αφήσει όλα στους "ειδικούς"...  Γι' αυτό και όλα πάνε ρολόι!!!

ΥΓ: Για ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ και λοιπές υγειονομικές μεθόδους θα μιλήσουμε άλλη φορά.

ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΚΡΙΝΗ ΧΩΡΑ, ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΠΟΤΑΜΙ...


Μία φίλη μας, έκανε ένα μεγάλο ταξίδι, σε μια ...μακρινή χώρα του τέταρτου κόσμου. Πέρασε από την Αρχαία Πελλήνη και κατευθύνθηκε νότια. Στάθηκε δίπλα σ' ένα γεφύρι που είδε λογιών λογιών σκουπίδια πεταμένα στο ποτάμι.

Αναρωτήθηκε γιατί... Σε λίγο ήρθαν κάποιοι και άρχισαν να πετάνε στο ποτάμι μπάζα. Αναρωτήθηκε "ποια είναι τα μπάζα, στην προκειμένη;"

Το ίδιο ταξίδι είχε κάνει, πριν λίγες εβδομάδες, ένας άλλος φίλος. Είχε σταθεί λίγο μακρύτερα από το γεφύρι. Λίγο πιο κει, έτρεχαν κάτι μηχανές. Παραδίπλα ο τόπος γεμάτος σκουπίδια. Αναρωτήθηκε κι αυτός...

ΤΖΑΜΠΑ ΜΑΓΚΕΣ...


Με αφορμή τη χθεσινή "Ώρα της γης" όπου συμμετείχαν εκατοντάδες δήμοι της Ελλάδας και το προχθεσινό δελτίο τύπου της ΚΕΔΚΕ που καταλήγει με το εξής καταπληκτικό: "...Πάγια θέση της ΚΕΔΚΕ παραμένει ότι η οριστική θεραπεία θα έρθει με λιγότερους και ισχυρότερους δήμους, που θα λειτουργούν ως αυτοτελείς και λειτουργικές διοικητικές και προγραμματικές μονάδες, με ενισχυμένες διαδικασίες διαφάνειας και εσωτερικού ελέγχου, με ριζική βελτίωση του ελέγχου των αποφάσεων των Δημοτικών Συμβουλίων και των Δημαρχιακών Επιτροπών που παράγουν οικονομικά αποτελέσματα.",
...ο τοίχος μίλησε!!!
Οι δήμαρχοι* ζητάνε περισσότερο έλεγχο στις αποφάσεις τους! Οι δήμαρχοι* κόπτονται για το ενεργειακό! Θα μου πείτε τι πειράζει; Τζάμπα είναι τα λόγια!
* Οι εξαιρέσεις, σπάνιες αλλά υπαρκτές, επιβεβαιώνουν τον κανόνα ...που βλέπουμε όλοι δίπλα μας!

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΕΠΙΤΗΡΟΥΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Το παρακάτω κείμενο, μάς το έστειλε ο φίλος βιοκαλλιεργητής Γιώργος Φούφας, μέλος της Ελευθεριακής Κίνησης Κορίνθου.

Η ελεγχόμενη οικονομική κρίση, τα τελευταία δύοχρόνια, αποκαλύπτει σε πλανητικό επίπεδο, τις ουσιαστικές προθέσεις του συστήματος, στους διαθέτοντες καλή ιστορική μνήμη και θεμελιωμένη πολιτική και κοινωνική συνείδηση, όσο κι αν χρησιμοποιούνται μέθοδοι παραπληροφόρησης και παραπλάνησης.

Το παγκόσμιο σύστημα εκμετάλλευσης και κυριαρχίας επάνω στον άνθρωπο και την φύση, πραγματοποιεί μια ιστορική μετάβαση, σ ένα άλλο ανώτερο επίπεδο, αποκτώντας διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Η οικονομική κυριαρχία (το κεφάλαιο), εκφρασμένο από τις υπερεθνικές ελίτ, ανακατανέμει τον πλούτο παγκόσμια, μεταβάλλοντας τον χάρτη της οικονομικής ισχύος, αναδεικνύοντας ως αναδυόμενες αγορές, χώρες της Ανατολής (Κίνα), της Ασίας (Ινδία, Πακιστάν), και της Λατινικής Αμερικής (Βραζιλία), ακόμα και της Αφρικής (Ν.Αφρική). Χώρες αουτσάιντερ, που έως πρόσφατα ανήκαν στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Οι υπερεθνικές οικονομικές ελίτ, παίζοντας με τα δομικά στοιχεία του καπιταλισμού (χρηματοπιστωτικό σύστημα, Διεθνοποίηση του Κεφαλαίου κ.λ.π.), μεταθέτουν αργά αλλά σταθερά τις βάσεις της οικονομικής ισχύος, σε περιοχές του πλανήτη που παρουσιάζουν τα εξής χαρακτηριστικά:

-Διαθέτουν νέες πολυπληθείς παρθένες αγορές ( με εκατομμύρια υποψήφια εξαρτημένα άτομα της κουλτούρας της κατανάλωσης).

-Εργασιακές συνθήκες ( εξευτελιστικές αμοιβές, εξαντλητικά ωράρια εργασίας, ανύπαρκτη ασφάλιση), που αποτελούν το δόγμα ανέκαθεν της δουλοκτησίας, για σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων στις χώρες αυτές.

-Ασύδοτη άντληση φυσικών πόρων αλλά και ελαστικότητα στην χρήση ενεργειακών επιλογών, (από την ευρεία χρήση Λιθάνθρακα στην Κίνα, την ανάπτυξη προγραμμάτων παραγωγής Πυρηνικής Ενέργειας στην Ινδία και το Πακιστάν έως την χρήση της αμφιλεγόμενης και τελικά επικίνδυνης παραγωγής ενέργειας από Βιομάζα στην Βραζιλία, με θύμα το τροπικό δάσος του Αμαζονίου).

Χαρακτηριστικά, που αποκτούν αποτελεσματικότητα για τις επιλογές του διεθνοποιημένου κεφαλαίου, όταν συνοδεύονται στις αναδυόμενες αυτές οικονομίες από τις στοιχισμένες πολιτικές και κοινωνικές εξουσίες των περιοχών αυτών.

Η παγκόσμια κυριαρχία, κατόρθωνε ν αποκρύπτει έως τώρα, είτε με την λεγόμενη «Ανάπτυξη» της οικονομίας, που ουσιαστικά αφορά την ανάπτυξη του κεφαλαίου και την υπανάπτυξη των κοινωνιών, είτε με τις τεχνητές οικονομικές κρίσεις, την πραγματική απειλή για το ανθρώπινο είδος αλλά και το πλανητικό οικοσύστημα, που δεν είναι άλλη από την διαφαινόμενη περιβαλλοντική καταστροφή της Γης που επελαύνει.

Οι συνέπειες της διατροφικής κρίσης τις τελευταίες δεκαετίες, στις χώρες του τρίτου κόσμου, στέλνουν το μήνυμα ζωντανό στην Δύση, με το παλιρροϊκό κύμα της μετανάστευσης να διογκώνεται συνεχώς.

Οι περιβαλλοντικοί μετανάστες, θα μεταβάλλουν τις πολιτικές και κοινωνικές ισορροπίες της ευμάρειας των προνομιούχων λίγων, σε βάρος των πολλών, οδηγώντας σε κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις πρωτόγνωρες για τα επόμενα χρόνια στις Δημοκρατίες της Αντιπροσώπευσης σε Βόρεια Αμερική, Ευρώπη και Ρωσία.

Οι κλιματικές αλλαγές, γίνονται δραματικές όμως και για τις χώρες του ήδη αναπτυγμένου κόσμου (σαρωτικές πυρκαγιές σε Αυστραλία και Καλιφόρνια), παρατεταμένη ξηρασία στην νοτιοανατολική Ευρώπη, ακραία καιρικά φαινόμενα με ανεμοθύελλες, ασυνήθιστους παγετούς και έντονες βροχοπτώσεις στην Β.Ευρώπη.

Η μηδενιστική λογική της παγκόσμιας κοινωνικής και οικονομικής κυριαρχίας για το μέλλον του πλανήτη δεν διακρίνει τον κίνδυνο της καταστροφής της ανθρώπινης ύπαρξης και όλων των οικοσυστημάτων στον πλανήτη.

Προβάλλοντας την πλαστή παγκόσμια οικονομική κρίση, οδηγούν τις κοινωνίες σε μια βαθιά ανασφάλεια ορίζοντας την διαδρομή τους σ ένα οργουελλιανό μέλλον (στις σκοτεινές αβύσσους της πλήρους κι απόλυτης ανελευθερίας).

Κανένα σχέδιο των υπερεθνικών ελίτ της κυριαρχίας δεν θα τελεσφορούσε αν δεν υπήρχε η αγαστή συνεργασία με τις πολιτικές εξουσίες, που ως επικυρίαρχοι των λαών, διαθέτουν και την νομοθετική δύναμη (με επιβολή όλοκαι συχνότερα διαταγμάτων εκτάκτου ανάγκης και συνταγματικών εκτροπών από τον ούτως ή άλλως άνισο νομικό τους πολιτισμό), και την κατασταλτική ισχύ (αστυνομική και στρατιωτική), αλλά και την απόλυτη δύναμη της παραπληροφόρησης των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε. (φερέφωνα της κρατικής προπαγάνδας). Προβάλλεται λοιπόν η ανάγκη για το υπερεθνικό κεφάλαιο και τους πιστούς υπηρέτες του, τα κράτη και οι κοινωνίες να είναι επιτηρούμενες.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη στην Ελλάδα, η αντίστοιχη στην Ισλανδία, οι συγκρούσεις πολιτών και στρατιωτικών με το καθεστώς στο Μπαγκλαντές, οι οδομαχίες των εργαζομένων στην Γουαδελούπη και τις άλλες Γαλλικές αποικίες, με τις αποικιοκρατικές δυνάμεις καταστολής του Σαρκοζί, οι πρώτες εξεγέρσεις σε χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και το διαρκές απεργιακό κύμα με βίαιες αντιδράσεις των εργαζομένων, που σαρώνει τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, αναδεικνύουν τον νέο εσωτερικό εχθρό, για την παγκόσμια εξουσία. Είναι ο πολίτης που αγωνιά και αγωνίζεται για ένα καλύτερο μέλλον.

Διευρύνουν τον όρο «τρομοκρατία», συμπεριλαμβάνοντας στο τέλος και θα το δούμε αυτό σύντομα, ακόμα και την πολιτική ανυπακοή.

Τις τελευταίες μέρες, στην Ελλάδα, με το πρόσχημα της κοινωνικής ειρήνης κι ευταξίας, ξεθάβουν χουντονόμους, κάνοντας συνώνυμο τον πολιτικό ακτιβισμό των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων, με το ποινικό έγκλημα, που διαθέτει καθαρά ατομικά χαρακτηριστικά, συλλογικοποιώντας την ενοχή, νομική και ηθική, και ταυτίζοντας την λαϊκή αντιεξουσία με τις φαιές πολιτικές ακροβασίες ομάδων ή σεχτών, που απλώς αυτοαναφέρονται με την βία γιατί ιδεολογικά δεν υπάρχουν.

Στήνουν αγροτοδικεία σε όλη την Ελλάδα, για να προλάβουν την επαπειλούμενη αγροτική εξέγερση, σχεδιάζουν τον περιορισμό της διαμαρτυρίας (πορείες-συγκεντρώσεις), οσμιζόμενοι την αντίδραση της εργατικής τάξης. Η αλληλεγγύη των κοινωνιών είναι το πρόταγμα για την ελευθερία και το ανάχωμα στα σχέδια της διεθνούς εξουσίας για την ολοκληρωτική μας καθυπόταξη.

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

17η ΚΑΙ 18η ΠΡΟΤΑΣΗ: ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ, ΥΨΗΛΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΔΟΣΗ…

Στο Ξυλόκαστρο, δυστυχώς, δεν αξιοποιούμε την ιστορία μας, τους ποιητές μας, τους σκηνοθέτες μας, τους επιστήμονές μας, τους ανθρώπους μας γενικότερα.  Συνεχίζεται η ανεξήγητη επιμονή των υπευθύνων του δήμου και του Πνευματικού Κέντρου, να αδιαφορούν και να αδρανούν.

Τα παραπάνω επαληθεύτηκαν, για άλλη μια φορά, με το άλμπουμ και η λογική παρέδωσε τα όπλα. Ο παραλογισμός δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, αλλά εμείς πρέπει να επιμείνουμε.

 17η πρόταση: «Ποιητικό το χωριό».

Κώστας Καρυωτάκης, Άγγελος Σικελιανός, Κλάρα Πευκιά, Τάκης Μιχόπουλος, Αργύρης Χιόνης, Ηλίας Κατσούλης. Όλοι τους, συνδεδεμένοι με το Ξυλόκαστρο. Τα είπαμε, να μην τα ξαναλέμε.

Η πρόταση είναι η εξής: Αναδεικνύουμε το χαρακτηριστικό αυτό του Ξυλοκάστρου, τη «διαπλοκή» του με την ποίηση. Εκδηλώσεις, αφιερώματα, παρουσιάσεις, εκδόσεις εντύπων και ότι άλλο αποφασιστεί, ώστε να αναδείξουμε, να αφομοιώσουμε και να γευτούμε εμείς, τα παιδιά μας και οι επισκέπτες μας την ουσία και τα μηνύματα που πηγάζουν από το έργο των ποιητών. Να γίνουμε καλύτεροι. Να φύγει λίγο ο βούρκος από πάνω μας και να προτάξουμε άλλες αξίες, από αυτές που είναι «της μόδας» σήμερα. Να ξεφύγουμε λίγο από την κυριαρχία του χρήματος, της τοποφαγίας, του εφήμερου και του δήθεν. 

18η πρόταση: Ο τόπος των Αριστοναυτών

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας. Η αρχαία Πελλήνη και οι Αριστοναύτες είναι πηγή δόξας για το δήμο. Δεδομένο αδιαμφισβήτητο και πλήρως αναξιοποίητο. Επίσης, είχαμε την τύχη ο Σύλλογος Αναβίωσης Ναυπηγικής Ιστορίας Μυκηναϊκής Εποχής «Αριστοναύται» να αφήσει σημαντικό και πρωτότυπο έργο που αναγνωρίστηκε από την παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα. Είχαμε πάλι την τύχη, η  συνέχιση της έρευνας από την Ντέμη Καμαρινού να προχωρήσει βαθύτερα και να φέρει στο φως νέα στοιχεία και να βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών, με την ενεργοποίηση, μετά από 40 χρόνια, του βραβείου «Οικονόμου».

Η πρόταση λοιπόν, βγαίνει από μόνη της. Αξιοποίηση της τεράστιας αυτής κληρονομιάς. Δημιουργία βιωματικού μουσείου ναυπηγικής ιστορίας, αξιοποίηση και ανάδειξη της αρχαιολογικής έρευνας αλλά και  του αρχαιολογικού χώρου της Πελλήνης κλπ κλπ κλπ κλπ. Συνέδρια, επισκέψεις σχολείων, πανεπιστημίων κλπ κλπ κλπ κλπ.  Να γίνει το σήμα μας. Να υποδεχόμαστε τους επισκέπτες μας στον τόπο των Αριστοναυτών. Να.., να…, να… Πόσα μπορούν να γίνουν!!! 

Εννοείται ότι τα παραπάνω θα έχουν και θετικό οικονομικό αντίκτυπο στο δήμο και μάλιστα μεγάλο. Η «επένδυση» είναι σε όλα τα επίπεδα αποδοτική και το βλέπουμε παντού, όπου κι αν το έχουν κάνει. Όπου έχουν επενδύσει στην ιστορία, στις τέχνες και στα γράμματα, μόνο κέρδη βγάζουν. Άμεσα και πολλαπλά. Και στη ψυχή και στην τσέπη. Και καλύτεροι θα γίνουμε και περισσότερα σουβλάκια θα πουλήσουμε. Πώς αλλιώς να το πούμε; Πόσο πιο απλά; 

Η ανάπτυξη ενός τόπου, όταν βασίζεται στην ιστορία του, στους ανθρώπους του και στα προϊόντα του, έχει πιο γερά πόδια. Πατάει καλά και κλονίζεται δυσκολότερα. Διευρύνεις την επισκεψιμότητα του δήμου και ταυτόχρονα διευρύνεις τους ορίζοντες των δημοτών. Δύο σε ένα και μάλιστα δύο από τα πιο δύσκολα ζητήματα της εποχής μας. Η οικονομική ανάπτυξη του τόπου και η «σωτηρία της ψυχής» των ανθρώπων του. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; 

Κλείνοντας, θέλουμε να πούμε στον πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου και δήμαρχο Ξυλοκάστρου κ. Αντώνη Κλαδούχο ότι «ντόπιος πολιτισμός» που συνηθίζει να λέει, δεν είναι μόνο οι παραδοσιακοί χοροί και οι τοπικές θεατρικές ομάδες. Είναι και αυτά, αλλά πρώτιστα είναι η τοπική ιστορία και η ανάδειξή της. Επίσης, τοπικός πολιτισμός είναι οι άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων. Τοπικός πολιτισμός είναι τα προϊόντα μας. Αυτά πρώτα και μετά όλα τα άλλα. Ή καλύτερα, αυτά είναι τα θεμέλια, που θα βασιστούν τα υπόλοιπα, «ντόπια» πάνω τους. Έλεος…

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

ΚΗΔΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ VS ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΣΤΟ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ


Η φίλη ξενοδόχος Δάφνη Μαυρομμάτη, μας έστειλε τις παραπάνω φωτογραφίες από ένα σημείο που περνάμε όλοι κάθε μέρα. Την πρώτη διασταύρωση που συναντά κάποιος μπαίνοντας στην πόλη από δυτικά, στην Πειραϊκή Πατραϊκή που συνηθίζουμε να λέμε ακόμα και σήμερα κι ας έχει κλείσει εδώ και δεκαετίες η επιχείρηση.
Εκεί το ταμπλό για τις κηδείες και τα μνημόσυνα, κάλυψε την ταμπέλα των ξενοδοχείων της πόλης. Είμαστε απίθανοι!!!

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

ΤΟ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΥΨΟΣ...

Στα πλαίσια της 17ης πρότασης που έρχεται, με τίτλο "Ποιητικό το χωριό" και της συζήτησης που έχουμε κάνει τελευταία για τον τόπο και τα "ποιητικά" του, ας δούμε λίγα στοιχεία από το καινούριο βιβλίο του Αργύρη Χιόνη.
Ο Αργύρης Χιόνης, ένας από τους "δικούς" μας ποιητές, μιας και μένει μόνιμα στο Θροφαρί Κορινθίας, έγραψε το βιβλίο " ΤΟ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΥΨΟΣ και άλλες αφύσικες ιστορίες", που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Κίχλη. Δεκατρείς μικρές ιστορίες, με ...μεγάλα νοήματα. Βρήκαμε σε αρκετά blog πολύ καλές κριτικές και χαιρόμαστε πολύ. Εκείνοι οι του Πνευματικού Κέντρου, ή εκείνοι οι υπεύθυνοι του άλμπουμ, να τις διαβάσουν οπωσδήποτε. Παραθέτουμε μία από τις ιστορίες και την αφιερώνουμε σε όλες τις αγριάδες που ψάχνουν ...το μακρινό Ακαλακούμπα!
Το οριζόντιο ύψος
Μια φορά κι έναν καιρό, πλάι σ' ένα πανύψηλο, υπερήφανο κυπαρίσσι, ζούσε μια ελάχιστη, ταπεινή αγριάδα, που ζήλευε το μπόι του κυπαρισσιού κι ήθελε να το φτάσει, γι' αυτό και τεντωνότανε αδιάκοπα στις άκρες των ριζών της, πασχίζοντας να σηκωθεί πιο πάνω από το χώμα. Μάταιη προσπάθεια και αρκετά οδυνηρή, γιατί, κάθε φορά που έκανε αυτήν τη γυμναστική, για μέρες μετά, την πόναγε ανυπόφορα η μέση της.
Το κυπαρίσσι, που παρακολουθούσε αφ' υψηλού τον αγώνα της αγριάδας, σειόταν και λυγιόταν καμαρωτό και της έλεγε υπεροπτικά, με προφορά σχεδόν εγγλέζικη, της Οξφόρδης:" Δεν γνωρίζετε τι χάνετε, αγαπητή μου αγριάδα, εκεί στην επιφάνεια του εδάφους όπου βρίσκεσθε. Δίχως να θέλω διόλου να υπερηφανευθώ, σας πληροφορώ ότι από την κορυφή μου έχω απεριόριστη θέα του κόσμου και θα ήταν ακόμη πιο απεριόριστη, θα έβλεπα ως τη Γουατεμάλα, αν κάποια αναιδή βουνά, γύρω τριγύρω, δεν την περιόριζαν. Ωστόσο ευελπιστώ ή, μάλλον, έχω τη βεβαιότητα ότι η βροχή θα λιώσει, σιγά σιγά,αυτά τα αναιδή βουνά και τότε θα δω και τη Γουατεμάλα. Το σχέδιο αυτό είναι βεβαίως μακροπρόθεσμο, αλλά μπορώ να περιμένω, αφού, ως γνωστόν, ζω επτακόσια χρόνια."
Η αγριάδα, αν και δεν ήξερε ούτε πού βρίσκεται αυτή η Γουατεμάλα ούτε αν τα βουνά λιώνουν απ' τη βροχή ούτε, ακόμη, αν είναι πολλά τα επτακόσια χρόνια, ακούγοντας αυτά τ' ανήκουστα λόγια, ένιωθε την καρδιά της να μαραζώνει και, τις νύχτες που κοιμόταν, έβλεπε πάντα το ίδιο όνειρο. Ψήλωνε, λέει, ψήλωνε τόσο, που ξεπερνούσε κατά πολύ στο μπόι το κυπαρίσσι, ξεπερνούσε ακόμη και τα πιο ψηλά βουνά κι έβλεπε από κει πάνω όχι μόνο τη Γουατεμάλα αλλά και το Ακαλακούμπα, χώρα ακόμα πιο μακρινή, ακόμη πιο ωραία, όπου οι άνθρωποι χόρευαν ένα γρήγορο χορό που τονε λέγαν ρούμπα.
Βέβαια, όταν ξύπναγε, το πρώτο πράγμα που έβλεπε μπροστά της ήταν ένα σαλιγκάρι τόσο αργοκίνητο, που έμενε στο οπτικό πεδίο της όλη τη μέρα, προκαλώντας της κατάθλιψη και κάνοντάς την να μη βλέπει την ώρα πότε θα ξανανυχτώσει, για να κοιμηθεί και να ονειρευτεί το μακρυνό Ακαλακούμπα και τον γρήγορο χορό που τόνε λένε ρούμπα.Έτσι ζούσαν κυπαρίσσι κι αγριάδα, πλάι πλάι, αλλά το καθένα στον κόσμο του, ώσπου μια μέρα φθινοπωρινή ( χρόνια πολλά, πάρα πολλά πριν από τα επτακόσια), που ο ουρανός είχ' ένα χρώμα μολυβί, μια λάμψη ξαφνική, ονόματι αστροπελέκι, χτύπησε κατακέφαλα το κυπαρίσσι και το έκαψε. Η βροχή που ακολούθησε, μπόρα τρικούβερτη, αντί να λιώσει τα βουνά που του 'κρυβαν τη Γουατεμάλα, τη στάχτη του έλιωσε και γκρίζα λάσπη την υπερηφάνεια του έκανε.
Η αγριάδα, άναυδη στην αρχή, όταν συνήλθε κάπως, μακάρισε το ελάχιστό της μπόι και θρήνησε το κυπαρίσσι που - πώς να το κάνουμε;- αν και φλύαρο και υπερφίαλο, της είχε χαρίσει το όνειρο των μεγάλων αποστάσεων, του απέραντου κόσμου. Μετά απ' αυτό το θλιβερό γεγονός, σταμάτησε την έτσι κι αλλιώς ανώφελη γυμναστική της και μόνο αραιά και πού έβλεπε στον ύπνο της το εξωτικό Ακαλακούμπα. Κανένας όμως δε χόρευε εκεί τη ρούμπα. Ήτανε, βέβαια, ακόμη νεαρά και εστερείτο πείρας, τόσο εστερείτο πείρας, που καν δεν γνώριζε τις φυσικές της ιδιότητες.
Έτσι, ένα ανοιξιάτικο πρωί, παραξενεύτηκε πολύ, νιώθοντας να τη φαγουρίζουνε οι ρίζες της, κι ακόμα πιο πολύ παραξενεύτηκε σαν είδε, δυο μέρες τρεις αργότερα, λίγο πιο κει, μέσα απ' το χώμα να προβάλλει ένα μικρό, χλωροπράσινο βλαστάρι αγριάδας." Μπα, καινούργια απόχτησα γειτόνισσα!" ήταν η πρώτη σκέψη της, αλλά όταν είπε " καλωσόρισες, γειτόνισσα", άκουσε, την ίδια ακριβώς στιγμή, να λέει και το βλαστάρι τα ίδια λόγια, να την καλωσορίζει, δηλαδή με τη φωνή της. Το ίδιο έγινε, ακριβώς, άλλες δυο μέρες τρεις αργότερα, όταν καινούργιο εμφανίστηκε, πιο πέρα, βλασταράκι.
Μπορεί, λοιπόν, να ήταν άπειρη, αλλά κουτή δεν ήταν. Έτσι, κατάλαβε ότι στον εαυτό της μίλαγε, αφού τα νέα αυτά βλαστάρια από τις ρίζες της ξεπήδαγαν και σαρξ εκ της σαρκός της ήσαν.Λόγια πολλά για να μη λέμε και χρόνο να μην κλέβουμε απ' την αιωνιότητα, μέσα σε χρόνια ελάχιστα, πολύ πιο λίγα από επτακόσια, η αγριάδα είχε, ρίζα τη ρίζα, καταβολάδα την καταβολάδα, βλαστάρι το βλαστάρι, όλο τον κάμπο καταχτήσει κι όλα τα βουνά ως την κορφή τους και πιο πέρα. Για πιο πέρα δεν μπορώ να πω· τα μάτια μου μονάχα ως τις βουνοκορφές την ακολούθησαν· πιο πέρα δεν άντεξαν. Έμαθα ωστόσο, από έγκυρες πηγές, πως έφτασε στο Ακαλακούμπα και πως στο δροσερό και καταπράσινο χαλί της χορεύουν τώρα γυμνοπόδαροι εραστές τη ρούμπα.
Επιμύθιο Ι: Όσο πιο κοντά στη γη βρίσκεσαι, τόσο πιο μακριά από τ'αστροπελέκια είσαι.
Επιμύθιο ΙΙ: Δια του οριζοντίου ύψους, η απόστασις, έως το Ακαλακούμπα, καλύπτεται εις χρόνον κατά πολύ συντομότερον των επτακοσίων ετών.

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

16η ΠΡΟΤΑΣΗ: ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ, ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ...

Είναι γνωστή πια, η σημασία που δίνουμε στην ανάδειξη της τοπικής ιστορίας του Ξυλοκάστρου, από την αρχή της δημιουργίας της Αρμονικής Ανάπτυξης. Έχουμε αναλύσει επανειλημμένα, τα πολλαπλά οφέλη που θα προκύψουν για τον τόπο και επισημάναμε στο προεκλογικό μας πρόγραμμα το 2006, την ένταξη της Τοπικής Ιστορίας, στο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών του Υπουργείου Παιδείας. Δηλαδή με λίγα λόγια, μπορεί να ενταχθεί σαν μάθημα στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Αυτό έχει γίνει σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, με πρωτοπόρο τη Θεσσαλία και το Πανεπιστήμιό της, που προώθησε την ιδέα και βρήκε συμμάχους την Περιφέρεια και την Τοπική Αυτοδιοίκηση (μία απλή έρευνα στο διαδίκτυο, με τη φράση "τοπική ιστορία" θα κατατοπίσει πλήρως τους ενδιαφερόμενους για το θέμα).
Η πρότασή μας είναι απλή. Ο δήμος Ξυλοκάστρου και το Πνευματικό του Κέντρο, πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία και να προωθήσει την ένταξη της Τοπικής Ιστορίας στα σχολεία του. Θα μπορούσε να "συμπαρασύρει" ΤΕΔΚ, Νομαρχία Κορινθίας και Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, ώστε να γίνει αυτό σε όλο το νομό, που από ...Ιστορία, άλλο τίποτα! Πρέπει να σχηματιστεί μια επιτροπή που θα διερευνήσει τη βιβλιογραφία και... και... και... έγινε. Αφού το έχουν κάνει αλλού, γίνεται και εδώ.
Στο πέμπτο τεύχος του περιοδικού μας παρουσιάσαμε ιστορικά στοιχεία της περιοχής μας, από την Παλαιολιθική μέχρι σήμερα. Υπάρχουν συμπολίτες εν ζωή, που γνωρίζουν πολλά, έχουν ερευνήσει το θέμα και θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολύ, αυτή την προσπάθεια Αρκεί να τους δοθεί "χώρος".
Απαραίτητη προϋπόθεση για την υλοποίηση αυτής της πρότασης είναι ...η υλοποίηση της 14ης πρότασης, που αφορούσε στην απεμπλοκή του Πνευματικού Κέντρου από τη δημοτική αρχή, κάτι που φαίνεται συνεχώς πόσο αναγκαίο είναι (βλ. Άλμπουμ).
Με την ιστορική καταγραφή που έκαναν στο άλμπουμ, έδειξαν για άλλη μια φορά, ότι δεν είναι οι πλέον κατάλληλοι γι' αυτές τις δουλειές και μάλιστα, γίνονται επικίδυνοι αγνοώντας ιστορικά στοιχεία του τόπου και αναδεικνύοντας ανακρίβειες. Δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνει αυτή η στρεβλή καταγραφή, ιστορικό στοιχείο του τόπου. Δεν θέλει και πολύ.

ΕΝΑ ΑΛΜΠΟΥΜ, ΟΙ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ" ΤΑΓΟΙ ΤΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΘΑΜΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...


Όσοι δεν έχετε ενημερωθεί, σας πληροφορούμε ότι ο δήμος Ξυλοκάστρου εκτύπωσε ένα άλμπουμ για την προβολή του, στα πλαίσια του προγράμματος ΟΠΑΑΧ (Άξονας Προτεραιότητας 7, μέτρο 7.09 του Ε.Π. «Αγροτική Ανάπτυξη και ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006»), με 70% ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.

Πολύ καλή περίπτωση ακούγεται, αλλά δυστυχώς, για άλλη μια φορά, ένα ελπιδοφόρο έργο τρακάρει πάνω στον τοίχο που έχουν χτίσει, ορισμένα ηγετικά στελέχη της δημοτικής αρχής Ξυλοκάστρου. Τοίχο φτιαγμένο, από τα κουβάρια που κουβαλάνε μέσα τους.

Να πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή. Και στην αρχή είναι, …τι άλλο; Μα φυσικά, η φωτογραφία και το μήνυμα του δημάρχου! Ένα, επιεικώς, ανόητο μήνυμα, που όμως δεν είναι το σοβαρότερο «αδίκημα» του άλμπουμ. «Πταίσμα» είναι, μπροστά στα ιστορικά «κακουργήματα» που διαπράττονται στη συνέχεια. Διασκεδαστικό πταίσμα κιόλας, μιας και τα καταπληκτικά «…εμείς σας περιμένουμε να το κάνετε. Ανακαλύψτε αυτό που θα καλύψει τις δικές σας επιθυμίες», «απολαύστε … το δυνατό ήλιο»,  «Ελπίζουμε να μείνετε ευχαριστημένοι από αυτά που σας προσφέρουμε, αλλά κυρίως από όλα εκείνα που θα ανακαλύψετε οι ίδιοι…» και γενικά το ύφος «ανοίξαμε και σας περιμένουμε και τα κάνουμε όλα» θα προκαλέσουν συνειρμούς και γέλια!!!

Τα διαστροφικά έρχονται στη συνέχεια και αφορούν στις ελλείψεις, στις στρεβλώσεις και στις ανακρίβειες των κειμένων, που είναι πολλές και σημαντικές.

Να διευκρινίσουμε εδώ, ότι το άλμπουμ απευθύνεται σε επισκέπτες, μιας και ο δήμαρχος ξεκινά το μήνυμά του με το «Σας καλωσορίζουμε στον τόπο μας» και κλείνει με την ευχή «Καλή διαμονή». Στη συνέχεια επιχειρείται,  μια καταγραφή της ιστορίας  του Ξυλοκάστρου και των 25 χωριών του, ενώ υπάρχει εκτενής αναφορά στη Ζήρεια, τη χλωρίδα της και  το χιονοδρομικό Κέντρο. Όλα αυτά είναι πλαισιωμένα, με δεκάδες πολύ ωραίες φωτογραφίες (τι τα θέλανε τα κείμενα;).

Λοιπόν για να μην πολυλογούμε, θα αναφέρουμε τις δύο σοβαρότερες διαστροφές, γιατί αν κάνουμε λεπτομερή καταγραφή ελλείψεων, στρεβλώσεων και ανακριβειών, θα γράψουμε άλλο ένα βιβλίο.

Διαστροφή 1η: Το άλμπουμ, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία,  το έφτιαξαν κατ΄ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του άλμπουμ «Ορεινή Κορινθία» της Ντέμης Καμαρινού. Έχουν μάλιστα χρησιμοποιήσει πολλά κείμενα και φωτογραφίες της. Γιατί αγνοούν όμως, τη δόξα που πηγάζει για τον τόπο μας, από τους Αριστοναύτες και την έρευνα της Ντέμης για τη ναυπηγική ιστορία του τόπου μας; Ένα έργο  που έχει αναγνωριστεί από την παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα και «ανάγκασε» την Ακαδημία Αθηνών να βραβεύσει μετά από 40 χρόνια αρχαιολογική έρευνα, δεν χώραγε πουθενά; Ο Σύλλογος Αναβίωσης της Ναυπηγικής Ιστορίας «Οι Αριστοναύται»,  δεν άξιζε ούτε μία απλή αναφορά; Ούτε μία λέξη; Άλλοι κατασκευάζουν ιστορία και εμείς τη θάβουμε,  αντί να την κάνουμε σήμα και σημαία μας;
Διαστροφή 2η: Το Ξυλόκαστρο και τα χωριά του είναι τόπος καταγωγής ή διαμονής πολλών και σπουδαίων ανθρώπων των γραμμάτων και ειδικά της ποίησης. Ο Κώστας Καρυωτάκης είχε πατέρα από τη Συκιά, που τη θεωρούσε και ο ίδιος, ιδιαίτερη πατρίδα του. Ο Άγγελος Σικελιανός έζησε, έγραψε και συνέδεσε το όνομά του με τον Πευκιά και τον τόπο μας. Ο Τάκης Μιχόπουλος, ο ποιητής της Κορακοφωληάς, είναι γέννημα θρέμμα Ξυλοκαστρίτης και ζει εδώ. Ο Αργύρης Χιόνης, μένει και αυτός,  εδώ και πολλά χρόνια, στο Θροφαρί. Ο Ηλίας Κατσούλης, που έφυγε πρόσφατα, είναι από το Λουτρό. Αυτοί και πολλοί ακόμα, όπως σωστά μαντέψατε, πέρα από ορισμένα στοιχεία και μερικές ανακρίβειες για το Σικελιανό, δεν χώρεσαν στο συγκεκριμένο άλμπουμ. Άλλοι θα παρακάλαγαν να είχαν τέτοια συσσωρευμένη «τύχη» στον τόπο τους  κι εμείς την κρύβουμε!!!
«Ο τόπος των Αριστοναυτών».  «Ποιητικό το χωριό». Τα ωραία και τα μεγάλα του τόπου μας, που δυστυχώς, πνίγονται από μικρότητες …μικρών!
Μόνο και μόνο τα δύο παραπάνω θέματα αρκούν για να καταλάβετε το επίπεδο των αρχόντων μας. Αγνοούν εσκεμμένα,  σημαντικά περιουσιακά στοιχεία, που θα προσέφεραν πολλά στον τόπο. Μισούν την αλήθεια και εγκληματούν κατά του δήμου και της ιστορίας του. Όπως σωστά επισημαίνει ο Τάκης Μιχόπουλος, δεν διαθέτουν ούτε γνώση, ούτε ικανότητα, ούτε αρετή για ένα τέτοιο έργο.

Λυπούμαστε πολύ για το Ξυλόκαστρο. Δεν του αξίζει τέτοια συμπεριφορά.

ΥΓ: Είναι πολλά ακόμη τα τρωτά σημεία του άλμπουμ και θα τα καταγράψουμε σε κάποιο άλλο κείμενό μας. Επειδή όμως, θεωρούμε πολύ σημαντικά τα δύο παραπάνω θέματα, θα σταματήσουμε εδώ. Άλλωστε οι τρεις προτάσεις που θα ακολουθήσουν έχουν άμεση σχέση με αυτά και δεν πρέπει να μπερδέψουμε τα πράγματα.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ...

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ 

Αυτή την περίοδο ο Φίλιππος Φίλιος, επικεφαλής της Κίνησης «Συνεργασία για την Αλλαγή» από τα Ιωάννινα και ιδρυτικό μέλος της ΠΑΝΑΚ, δέχεται άδικη επίθεση από τοπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα του δήμου των Ιωαννίνων στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον καταγγέλλοντας, όπως όφειλε, παράνομες ενέργειες σε σχέση με σύμβαση παραχώρησης και εκμετάλλευσης σε ιδιώτη του δημοτικού χώρου στάθμευσης της κεντρικής πλατείας των Ιωαννίνων.

Η «Πρωτοβουλία Ανεξάρτητων Αυτοδιοικητικών Κινήσεων» (ΠΑΝΑΚ) εκφράζει την αλληλεγγύη της και συμπαραστέκεται πλήρως στον διωκόμενο Φ. Φίλιο, ο οποίος, ως υπεύθυνος δημοτικός παράγοντας, ενήργησε για την προάσπιση δημόσιων αγαθών, όπως επιτάσσει το καθήκον, η ευθύνη του και οι αρχές της ΠΑΝΑΚ.

Ζητούμε την άμεση παύση κάθε δικαστικής δίωξης και την αποκατάσταση της νομιμότητας προς όφελος του δήμου των Ιωαννίνων και των δημοτών του.

 Η Συντονιστική Επιτροπή της ΠΑΝΑΚ

* Μέλη της ΠΑΝΑΚ από την Κορινθία είναι η "Αρμονική Ανάπτυξη" και η "Κίνηση πολιτών δήμου Κορινθίων".

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

ΖΕΜΕΝΟ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ - ΕΛΓΑ

Ζεμενό Κορινθίας, ένα ορεινό, όμορφο και φιλόξενο χωριό στο Δήμο Ξυλοκάστρου. Ένα χωριό με πολύ μεγάλο, ένδοξο παρελθόν, αλλά σίγουρα και μέλλον.

Ζεμενό, ένα θρησκευτικά ιστορικό χωριό, έδρα της πάλαι ποτέ διαλαμψούσης ομώνυμης επισκοπής, μιας εκ των δέκα, σε ολόκληρη την Πελοπόννησο τον 10ο αιώνα με ότι ιστορικά και αρχαιολογικά αυτό συνεπάγεται, που αφορά αυτόν εδώ τον τόπο και μένει αιώνες τώρα αναξιοποίητο.

Ζεμενό, ένα φιλόξενο χωριό που με περισσή επιδεξιότητα, ζήλο και επιμονή φωτογράφισε και έκανε γνωστό στα πέρατα της οικουμένης, ο Ελβετός περιηγητής και φωτογράφος Fred Boissonnas όταν το επισκέφθηκε, το 1903. Χαρακτηριστικό το απόσπασμα στο βιβλίο του «Le toyrisme en Grece, Geneva 1930» που αφορά τους προπάππους μας: «Αυτός ο λαός προσφέρει τη φιλοξενία με την απλότητα των ηρώων της Οδύσσειας. Ο Μέντωρ και ο Τηλέμαχος δεν έγιναν πιο θερμά δεκτοί στην Πύλο απ’ ότι εμείς στο Ζεμενό».

Ζεμενό, ένα παραγωγικό χωριό, φημισμένο χάρη στην ονομαστής ποιότητας ΣΟΥΛΤΑΝΙΝΑ του, που με κόπο, μόχθο, ιδρώτα, μεράκι και τις κατάλληλες καλλιεργητικές φροντίδες και σε συνδυασμό με το ιδανικό μικροκλίμα εκμεταλλευόμενοι οι πατεράδες μας από τη δεκαετία του ’50, εδραίωσαν το προϊόν στην εγχώρια αγορά, το ανέβασαν στο υψηλότερο σκαλί της προτίμησης του καταναλωτή, αποσπώντας βραβείο στη διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης.

Ζεμενό, το χωριό που το 1960-61 η εταιρεία Αφοί Τυπάλδου το έκανε γνωστό σε όλη την Ευρώπη με την καθιέρωση της γιορτής Σταφυλιού, προκαλώντας εκατοντάδες ντόπιους αλλά και ξένους τουρίστες από το Ξυλόκαστρο να το επισκέπτονται και να δοκιμάζουν θαυμάζοντας τη Σουλτανίνα του.

Ζεμενό, το χωριό που έχει προβληθεί μέσα από έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ όσο κανένα άλλο στην Κορινθία: Αγροτικοί διάλογοι της Λίλας Κουρκουλάκου, Γεώ της Ελευθεροτυπίας, Μένουμε Ελλάδα, MEGA (Λιάνα Κανέλλη), Έθνος, Ελευθεροτυπία, Δορυφορική ΝΕΤ, Περί Γης ο Λόγος ΕΤ3 κ.α.

Μερικά μόνο από τα στοιχεία που εμάς σήμερα μας κάνουν να αισθανόμαστε περήφανοι και να καμαρώνουμε που είμαστε ΖΕΜΕΝΙΤΕΣ, με τέτοιους προγόνους.

 Ζεμενό, το χωριό που το τελευταίο διάστημα έχει βρεθεί (όχι άδικα) στο μάτι του (δημοσιογραφικού και όχι μόνο) κυκλώνα. Γνωστά τα πρωτοσέλιδα τοπικής εβδομαδιαίας εφημερίδας που με περισσή ευκολία επιχειρεί να κάνει παραλληλισμό ΖΕΜΕΝΟ – ΖΩΝΙΑΝΑ (…Οι Ζεμενίτες έγιναν βιομήχανοι γης. Τύφλα νάχουν τα Ζωνιανά), ΣΟΥΛΤΑΝΙΝΑ – ΧΑΣΙΣ ( ΖΕΜΕΝΟ Μία…σουλτανίνα που λες…τύφλα νάχει το χασίς…!) «ΑΡΕΤΗ» - ΑΡΠΑΧΤΗ (Χαιρετίσματα στην… «ΑΡΕΤΗ», αν και «ΑΡΠΑΧΤΗ» θάταν πιο εύστοχο), με αποτέλεσμα πολλοί συγχωριανοί να αισθανόμαστε άσχημα και να μην ξέρουμε αν θα πρέπει να ντρεπόμαστε που γεννηθήκαμε, ζούμε και μεγαλώνουμε σ’ αυτό το χωριό, που είμαστε Ζεμενίτες!!!

ΟΧΙ κύριοι, δεν ντρεπόμαστε, δεν σκύβουμε το κεφάλι, δεν κρυβόμαστε που ζούμε, καλλιεργούμε και παράγουμε τη ΣΟΥΛΤΑΝΙΝΑ μας, που κατοικούμε σ’ αυτό το χωριό, σ’ αυτό τον τόπο με το ένδοξο, ηθικό και ιστορικό παρελθόν χάρη στους αγώνες και τις θυσίες των πατεράδων και παππούδων μας.

ΟΧΙ κύριοι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επιχειρείται η ισοπέδωση των πάντων.

ΟΧΙ κύριοι, δεν μπορεί και δεν πρέπει μία μικρή ομάδα «συγχωριανών μας» που μετρούνται στα δάχτυλα της μιας παλάμης να αμαυρώνουν, την υπόληψή μας, την αξιοπρέπειά μας, τον καλώς εννοούμενο εγωισμό μας, το είναι μας, την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, την τιμή μας, την έξωθεν καλή μαρτυρία μας, τους αγώνες μας, τα πιστεύω μας, τους προγόνους μας, το προϊόν μας, το ίδιο το ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ.

ΟΧΙ κύριοι, δεν θα επιτρέψουμε  μεμονωμένες και ακραίες ενέργειες και συμπεριφορές «τοπικών παραγόντων» να περάσουν απαρατήρητες, να μείνουν στο απυρόβλητο, να μην γίνουν παράδειγμα προς αποφυγή για τα παιδιά μας, να ταλανίζουν την περηφάνια μας να καταρρακώνουν την τοπική μας κοινωνία.

Είμαστε αποφασισμένοι και έχουμε την ψυχική δύναμη και το απαιτούμενο σθένος και θάρρος να προσφέρουμε στην κατεύθυνση, ώστε να αποκαλυφθεί το ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ με τις αποζημιώσεις που καρπώθηκαν «οι επιτήδειοι» στο ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ από τον ΕΛΓΑ.

 Ζεμενό 21 Μαρτίου 2009 

Γιώργος Γκίνης

Παραγωγός Σουλτανίνας 

Μέλος Αρμονικής Ανάπτυξης Ξυλοκάστρου 

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

15η ΠΡΟΤΑΣΗ: ΠΑΡΚΟ SKATE-ΒΜΧ-GRAFFITY ΚΟΡΙΝΘΟ ΚΑΙ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ

Η πρόταση αυτή, είχε αριθμό 33, αλλά λόγω της επικαιρότητας που έχει πάρει το θέμα στην Κόρινθο, την κάνουμε τώρα για να ταιριάξει με τους Κορίνθιους και να ενδυναμώσει η μία την άλλη. Δείτε σχετικά εδώ κι εδώ.

Με αφορμή αυτή τη σύμπτωση, θέλουμε να διευκρινίσουμε ότι δεν διεκδικούμε για τις προτάσεις που κάνουμε καμία πατρότητα, ούτε ισχυριζόμαστε ότι τις σκεφτήκαμε εμείς. Πολλές από αυτές τις βλέπουμε αλλού και ...ζηλεύουμε. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο, παρά μόνο η πραγματοποίησή τους. Έτσι δηλώνουμε ότι: όταν υλοποιείται μία πρόταση, τα εύσημα πρέπει να τα απονέμουμε σε αυτούς που την υλοποιούν. Γι' αυτό, οποιαδήποτε πραγματοποιηθεί από αυτές, θα χειροκροτήσουμε με τα δύο μας χέρια τη δημοτική αρχή. Αν αδιαφορήσουν, πάλι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα δυο μας χέρια...


15η πρόταση λοιπόν: Δημιουργία bmx-skate-graffity park.

Είναι κάτι που αφορά, κυρίως, στους νέους και θα τους δώσει διεξόδους και χώρο για να αθληθούν, να παίξουν, να δημιουργήσουν, να διασκεδάσουν. Πϊστες Skateboard, ποδηλάτων BMX και χώροι για graffity. Υπάρχουν πολλοί χώροι στο δήμο Ξυλοκάστρου που μπορεί να γίνει αυτό το πάρκο. Στο Σύθα, στο παλιό γήπεδο ποδοσφαίρου, σε κάποιο χωριό... Θα βρούμε τον καταλληλότερο χώρο.

Επίσης, είναι ένα έργο που δεν κοστίζει πολύ, επιδοτείται και μπορεί, αν γίνει σωστά, να κάνει το Ξυλόκαστρο (σε συνδυασμό με την Κόρινθο), πανευρωπαϊκό προορισμό για τους φίλους αυτών των δραστηριοτήτων. Μπορούν οι δύο πόλεις να συνδιοργανώνουν πανελλήνιες και διεθνείς συναντήσεις με τα ευκόλως εννοούμενα οφέλη γι' αυτές και για το νομό γενικότερα. Μπορούν να γίνουν πολλά. Μεράκι θέλει είπαμε και ανοιχτά μυαλά. Και ανοιχτά αυτιά, εννοείται!!!

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

SOS. ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΜΑΡΙΟΥ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ...







Επαγγελματικοί λόγοι, με έφεραν σήμερα στο Δημοτικό σχολείο Καμαρίου, του χωριού δυτικά από το Ξυλόκαστρο. Έγινα μάρτυρας μιας ιδιότυπης ρώσικης ρουλέτας που παίζεται καθημερινά στο σχολείο και ειδικά όταν φυσάει.
Τα κεραμίδια της σκεπής έχουν ξεχαρβαλωθεί και κρέμονται πάνω από τα κεφάλια των παιδιών. Με τους δυνατούς αέρηδες των τελευταίων μηνών η κατάσταση έχει χειροτερέψει και από τύχη δεν έχουμε κάποιο ατύχημα, μέχρι στιγμής.
Απορώντας και αγανακτισμένος απευθύνθηκα στους δασκάλους και μου είπαν ότι έχουν ζητήσει επανειλημμένα από το δήμο Ξυλοκάστρου να επέμβει, αλλά δυστυχώς έχουν μείνει στο ότι ...θα έρθουν.
Είμαστε με τα καλά μας, άρχοντες; Παίζουμε με την ασφάλεια των παιδιών μας; Τι είναι; Ρουσφέτι; Ελπίζουμε να διορθωθεί άμεσα, αμεσότατα, γιατί θα τρέχουμε όλοι και δε θα φτάνουμε...

11η 12η, 13η και 14η πρόταση. Λουλούδια, να ομορφύνουμε την ασχήμια μας, ασκήσεις δημοκρατίας και το Πνευματικό Κέντρο του δήμου Ξυλοκάστρου.

Από τσιμέντο, δόξα τω Θεώ, πάμε καλά. Η παραγωγή αποδίδει και αρχίζει να γίνεται ευρύτερα γνωστό το προϊόν μας. Εμείς οι μάγκες στο Ξυλόκαστρο, κάναμε προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ) ή Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) το τσιμέντο και όχι τη σουλτανίνα, τα μήλα, το λάδι…
Σήμερα θα δούμε μερικές από τις προτάσεις μας προς το δήμο Ξυλοκάστρου και το Πνευματικό του Κέντρο, με σκοπό τη βελτίωση της εικόνας μας. Θα ακολουθήσουν κι άλλες, λίαν συντόμως. Περί λουλουδιών ο λόγος και πώς θα τα βάλουμε περισσότερο στη ζωή μας. Σκοπός των παρακάτω προτάσεων είναι να αγαπήσουμε περισσότερο τα λουλούδια και να τα πολλαπλασιάσουμε. Με αφορμή αυτές, φύτρωσαν δίπλα τους και δύο παραφυάδες. Δύο παράπλευρες προτάσεις…

11η πρόταση: Ανθοκομική έκθεση.

Προτείνουμε να καθιερωθεί μια ανθοκομική έκθεση στην πόλη μας, με επαγγελματίες της περιοχής αλλά και ερασιτέχνες που θα μπορούσαν να εκθέσουν …το μεράκι και τις γνώσεις τους για τα λουλούδια.
Αν μάλιστα συνδυαστεί με εκδηλώσεις και δρώμενα στους γύρω δρόμους, θα μπορούσε να είναι ένα από τα 52 Σαββατοκύριακα, που το Ξυλόκαστρο θα έχει ζωή και ομορφιά. Αν το κάνεις στην πλατεία Αγίου Βλασίου π.χ., κλείνεις τους γύρω δρόμους για 2 μέρες και έχεις μπάντες να παίζουν, παιδιά να ζωγραφίζουν για την άνοιξη, μαθήματα κηπουρικής από «ειδικούς», διαγωνισμούς ερασιτεχνών κηπουρών και ότι άλλο αποφασιστεί.

Ένα ξεχωριστό Σαββατοκύριακο του χρόνου, για την πόλη μας. Αν καταφέρουμε, με διάφορους τρόπους και δώσουμε ζωή σε όλα τα ΣΚ του χρόνου, θα έχουμε κάνει μεγάλο καλό στον τόπο. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να συζητάμε και να βρούμε τρόπους για το πώς θα ζωντανέψουμε όλα τα ΣΚ. Πώς θα επιμηκύνουμε την περίοδο επισκεψιμότητας. Σίγουρα θα ακουστούν ωραίες ιδέες, αν αρχίσουμε να μιλάμε.

12η εμβόλιμη πρόταση: Ανοιχτές συζητήσεις σε όλο το δήμο (και στα χωριά), με θέμα: «Δράσεις για τα υπόλοιπα Σαββατοκύριακα του χρόνου, εκτός αιχμής». Εκεί φορείς, εκπαιδευτικοί, πολίτες θα συζητήσουν, θα προτείνουν, θα συνδυάσουν ιδέες. Κρίνουμε απαραίτητο να γίνουν τέτοιες συζητήσεις και με τους μαθητές της πόλης, με ευθύνη των καθηγητών τους, γιατί το μυαλό τους δεν έχει μολυνθεί ακόμα τόσο πολύ, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που κάνουμε όλοι οι μεγάλοι. Σίγουρα θα ακούσουμε πολλά και ενδιαφέροντα.
Άσκηση δημοκρατίας λοιπόν, που θα έχει πολλαπλά οφέλη για όλους μας. Μετά, θα συζητήσουμε κι άλλα. Ίσως έτσι μάθουμε να συζητάμε και στο δημοτικό συμβούλιο. Θέμα εκπαίδευσης, δεν είναι όλα;

Επανερχόμαστε τώρα στα λουλούδια.
13η πρόταση: Λουλουδοφύτευση σε δημόσιους χώρους. Δημιουργία μικρών κήπων, παντού.

Βλέποντας το δέντρο μπροστά από το κατάστημα του κ. Μπούκλη, στην πλατεία Ξυλοκάστρου και τα λουλούδια που έχει βάλει ο καταστηματάρχης γύρω του, χαζεύουμε και μας αρέσει. Ελπίζουμε στην ανθοκομική έκθεση να βρεθεί κάποιος και να μάθει όλους τους καταστηματάρχες να το κάνουν. Κι εμάς μαζί…
Δείτε τις φωτογραφίες. Δείτε στον Πόρο τους σκουπιδοτενεκέδες. Στην Αυστρία τα μπαλκόνια. Στα Γιάννινα τις ζαρντινιέρες Ομορφαίνει ο τόπος.
Ας φυτέψουμε λοιπόν λουλούδια, όπου μπορούμε. Γύρω από τα δένδρα στα πεζοδρόμια, σε πλατείες, στα τσιμεντένια προαύλια των σχολείων, στα παρτέρια των δρόμων, στις εισόδους της πόλης, παντού.
Παλιά, όταν βλέπαμε τον κηπουρό στην πλατεία να περιποιείται θάμνους και λουλούδια, χαζεύαμε με τις ώρες. Ευχόμαστε να ξαναδούμε κηπουρούς του δήμου που θα σπείρουν λουλούδια και θα μπολιάσουν κι εμάς, να τα φροντίζουμε. Να αποκτήσουμε περιοχές ευθύνης. Να συμμετέχουμε όλοι.
Α, ρε και νάχαμε ένα Πνευματικό Κέντρο που θα πρότασσε τέτοια ζητήματα. Ένα Πνευματικό Κέντρο σχολείο. Και με αυτές τις σκέψεις προκύπτει φυσιολογικά, η επόμενη πρόταση.

14η πρόταση: Να αλλάξει το καταστατικό του Πνευματικού Κέντρου Ξυλοκάστρου, ώστε να μην είναι Πρόεδρος ο δήμαρχος και να ελευθερωθεί επιτέλους το ΔΣ του, από τη δημοτική αρχή.
Τι δουλειά έχει ο δήμαρχος (κι αυτός και ο προηγούμενος και ο επόμενος) με το Πνευματικό Κέντρο; Ελάχιστα Πνευματικά Κέντρα έχουν σαν Πρόεδρο το δήμαρχο της πόλης. Πρέπει να αναλάβουν άνθρωποι που έχουν σχέση με το αντικείμενο, έχουν μεράκι. Τι κακό είναι αυτό μ’ εμάς; Δεν βλέπουμε όλοι, ότι οι δήμαρχοι περί άλλων τυρβάζουν; Αυτό δεν αποδεικνύεται διαχρονικά και κατά συρροή; Τι περιμένουμε λοιπόν;
Είναι κάτι που το λένε για το δήμαρχο, ακόμα και οι δικοί του. Και γι’ αυτόν και για τον προηγούμενο. Ούτε χρειάζεται να απαρτίζουν το ΔΣ, επιτυχόντες και αποτυχόντες δημοτικοί σύμβουλοι. Τόσους καλλιτέχνες, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, και ανθρώπους του πολιτισμού γενικότερα, βγάζει ο τόπος. Με το δήμαρχο και την κ. Καζάνη θα τη βγάλουμε εμείς; Νισάφι πια. Γκώσαμε…

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Νο 10...

Μετά το πολιτισμικό σοκ που μας προκάλεσε το πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο Ξυλοκάστρου της 16/3/2009, συνδυασμένο με τις δηλώσεις του δημάρχου Ξυλοκάστρου στον PrismaVirus 938 την επομένη, συνεχίζουμε τις αντισαρακοστιανές προτάσεις μας.

10η πρόταση: Διαδικτυακή παρουσία του δήμου Ξυλοκάστρου και λοιπών συγγενών (Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης, Αθλητικό Κέντρο Ζήρειας κλπ).

Είναι ένα θέμα που το καυτηριάζουμε χρόνια τώρα. Ο δήμος Ξυλοκάστρου παραμένει μετεξεταστέος. Διατηρούσε μέχρι πρότινος, την ιστοσελίδα www.xylokastro.gr, μια σελίδα στατική που δεν ενημερωνόταν ποτέ πέρα από μερικά δελτία τύπου και τώρα, όπως σε όλους τους δήμους, δημιουργήθηκε η ιστοσελίδα www.xylokastro.gov.gr, στα πλαίσια των προγραμμάτων «Ψηφιακή Ελλάδα» ή «Ψηφιακή σύγκλιση», ή όπως τέλος πάντων τα λένε. Μια σελίδα καρμπόν για όλους τους δήμους, που σκοπό έχει, πέρα από την παρουσίαση του δήμου και την ψηφιακή εξυπηρέτηση των πολιτών.

Δυστυχώς, και αυτή η σελίδα δεν λύνει τα προβλήματα που είχαμε. Λέγαμε παλιότερα και το επαναλαμβάνουμε ότι χρειαζόμαστε μια ιστοσελίδα δυναμική, μεταφρασμένη σε πολλές γλώσσες (έχουμε αδελφοποιηθεί και με Γερμανούς που δεν μπορούν να διαβάσουν τίποτα για μας, την ιστορία και τα προϊόντα μας) και να προσφέρουμε δωρεάν παρουσία και υπηρεσίες σε όλα τα σχολεία, τους συλλόγους και τις εμπορικές επιχειρήσεις του δήμου. Οι ιστοσελίδες πια, δεν είναι μόνο χώροι παρουσίασης φωτογραφιών και στατικών κειμένων. Είναι ζωντανοί χώροι ενημέρωσης, διαφήμισης, εκπαίδευσης και ανταλλαγής απόψεων. Χρησιμοποιούνται από τα σχολεία, τους μαθητές και τους νέους για επικοινωνία, έρευνα, δημιουργία και ψυχαγωγία. Είναι χώροι που προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο και ανανεώνονται καθημερινά. Χρησιμοποιούνται από τους δήμους για την ενημέρωση δημοτών και επισκεπτών, για την προβολή και διαφήμιση του τόπου, της ιστορίας και των προϊόντων του.

Εμείς, αντίθετα, δεν έχουμε βάλει καν στην ιστοσελίδα του δήμου ούτε την προσπάθεια του δήμου για ανακύκλωση, ούτε την εκστρατεία της ΔΕΥΑ για εξοικονόμηση νερού, ούτε και καμία άλλη προσπάθεια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και οι εκδηλώσεις του καλοκαιριού που συνήθως δεν μπαίνουν στην ιστοσελίδα και αν μπουν, μπαίνουν αργότερα!!! Την ίδια θλιβερή εικόνα παρουσιάζουν και τα δύο info-κιόσκια, στην κεντρική πλατεία και στη μαρίνα, που ποτέ δεν λειτουργούν. Πιστεύουμε ότι καταλαβαίνουν όλοι, ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.

Προτείνουμε λοιπόν, να μεταφραστεί κατ’ αρχήν η ιστοσελίδα μας, τουλάχιστον σε δύο γλώσσες (αγγλικά και γερμανικά). Να «ζωντανέψει», να δώσει χώρο και βήμα στα σχολεία και στους φορείς της πόλης και να προβάλλει έγκαιρα και καλαίσθητα κάθε δράση του δήμου.

Η ΔΕΥΑΞ να αποκτήσει διαδικτυακή παρουσία και να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που παρέχονται τον 21ο αιώνα, για επικοινωνία και δημοσιοποίηση του έργου και των στόχων της. Υπάρχουν παραδείγματα πολλά.

Το ίδιο πρέπει να κάνει και το Αθλητικό Κέντρο της Ζήρειας, που και αυτό με τη σειρά του, απουσιάζει από το Διαδίκτυο και εύκολα και δωρεάν θα μπορούσε να αποκτήσει παρουσία (you know blogging?). Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε περισσότερο, πόσο θα ωφεληθούν οι δραστηριότητές του.

Όλα τα παραπάνω έχουν ασήμαντο έως μηδαμινό κόστος. Δεν μπορούν να επικαλεστούν πάλι την έλλειψη χρημάτων. Να καταλάβουν χρειάζεται. Να καταλάβουν την αλφαβήτα του 2009. Μπορεί η συντριπτική πλειοψηφία των αιρετών μας, να μη χρησιμοποιούν υπολογιστή, αλλά σίγουρα κάτι θα έχουν ακούσει.

Τέλος, σε προηγούμενη συζήτηση με τη δημοτική αρχή τους είχαμε επισημάνει ότι πρέπει ο δήμος, ως σύγχρονη εταιρεία, να έχει εξειδικευμένο προσωπικό στην πληροφορική. Έναν υπεύθυνο μηχανογράφησης, ας πούμε. Τόσα νέα παιδιά τζιμάνια, με δέκα τίτλους το καθένα, ψάχνουν για δουλειά. Ας πάρουν έναν. Αν είχαν προκηρύξει θέση τότε, θα είχε έρθει τώρα. Ή έστω, σαν ειδικό συνεργάτη. Θα γλιτώσει πολλά χρήματα ο δήμος, αν έχει έναν άνθρωπο που ξέρει (βλ. Ευρωστίνη). Και θα πήγαινε μπροστά. Αμήν.

ΕΚΤΑΚΤΟΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ...

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ. "ΝΑ ΟΜΙΛΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑΝ.."

Φρούδες αποδείχτηκαν οι ελπίδες μας για αλλαγή νοοτροπίας του δημάρχου Ξυλοκάστρου. Πριν περάσουν 24 ώρες από τις προτάσεις του για σχεδιασμό και άλλα πολλά και δημοκρατικά που είπε, μάς έδειξε πάλι το πραγματικό του πρόσωπο.
Στην καθιερωμένη του, εβδομαδιαία συνέντευξη στον PrismaVirus 938, είπε τη γνώμη του για το ποιος πρέπει να μιλά δημόσια και ποιος όχι. Ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι πρέπει να μιλά μόνο όποιος έχει την εμπειρία, όποιος γνωρίζει. Οι υπόλοιποι πρέπει να σιωπούν. Περιμένουμε σύντομα και το ανακοινωθέν για το ποιοι πρέπει να τυφλωθούν, ώστε να μην βλέπουν κιόλας.
Παραθέτουμε, κατά λέξη, την αρχή της σημερινής του συνέντευξης και τα συμπεράσματα δικά σας. Έχουμε αρχίσει να αναρωτιόμαστε πολλά. Πάρα πολλά. Ο Θεός να βάλει το χέρι του...
" Γιώργος Αντωνίνης:
Κύριε Κλαδούχο, καλή σας μέρα.
Δήμαρχος: Καλή σας μέρα. Και είναι πολύ ωραία ημέρα.
Γ.Α.: Ναι, είναι ωραία ημέρα, αν και η ΕΜΥ προβλέπει συννεφιές…
Δήμαρχος: Για το Σαββατοκύριακο, ναι.
Γ.Α.: Και για σήμερα προβλέπει βροχές, εδώ για την περιοχή μας, αλλά δεν τις βλέπω ακόμα.
Δήμαρχος: Μακάρι να βρέξει, αργά και σταθερά.
Γ.Α.: Για να πάμε όμως στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο που έπεσαν και μερικές βροχές χθες, σε εισαγωγικά βέβαια αλλά...
Δήμαρχος: Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα.
Γ.Α.: Ως συνήθως οι εντάσεις και οι διαξιφισμοί στα προ ημερησίας, υπήρξαν.
Δήμαρχος: Ξέρετε τι συμβαίνει πολλές φορές; Είναι ότι υπάρχουν Νεοέλληνες, ελάχιστοι βέβαια, οι οποίοι θέλουν να μιλούν επί παντός επιστητού και πολλές φορές μπορεί να μην γνωρίζουν το θέμα. Παραδείγματος χάρη για τα ΜΜΕ, μιλάω εγώ παραδείγματος χάρη και λέω ότι κάνω κριτική, λέω τις απόψεις μου. Δεν ξέρω, τα ΜΜΕ τα έχετε βιώσει περισσότερο εσείς παραδείγματος χάρη, αλλά πρέπει να μιλάει αυτός που έχει και την άποψη, να το έχει βιώσει, να έχει την εμπειρία, να τα γνωρίζει. Και γιατί το λέω αυτό; Με βάση αυτή τη λογική λοιπόν, υπάρχουν ελάχιστοι Νεοέλληνες οι οποίοι θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να γράφουν και να μιλούν ελάχιστα. Και κάποιοι ελαχιστότατοι καθόλου, διότι το μόνο τους μέλημα είναι να βρουν έντυπο, μικρόφωνο ή γυαλί και για να βγουν έστω και μόνο να βήξουν..."

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΔΕ ΟΡΑΜΑ. ΟΠΩΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ...

Προσπαθούμε να εξηγήσουμε τις προτάσεις του δημάρχου Ξυλοκάστρου, τις διαβάζουμε και τις ξαναδιαβάζουμε, αλλά δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμπέρασμα. Ποια η σκοπιμότητά τους; Σε ποιους απευθύνεται; Γιατί τις κάνει τώρα;

 Σημεία που μας μπέρδεψαν είναι: 

«Κατά καιρούς και κατά περιοχές στο Νομό μας εκτελούνται μικρά ή μεγαλύτερα έργα που λύνουν μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματα  …και ικανοποιούν εν μέρει ανάγκες. Ποτέ όμως σχεδιασμένα συνολικά, υπερτοπικά και με προοπτική στο χρόνο 

Ποτέ; Κανένα έργο; Και γιατί μας λέει άλλα, τόσο καιρό για τα έργα του; 

«…Είναι άμεσα αναγκαίο τα Δημοτικά Συμβούλια, η Νομαρχία και οι βουλευτές του Νομού μας, να καταθέσουν, να επιβάλλουν και να διεκδικήσουν ένα σχέδιο κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης στο Νομό μας… που θα αφορά:

-  Στην άμεση εφαρμογή χωροταξικού σχεδιασμού με καθορισμό χρήσεων γης, με χωροθέτηση βιοτεχνικών πάρκων κ.λ.π.»

 - Έβδομο χρόνο δήμαρχος είναι. Το δημοτικό συμβούλιο  επί θητείας του, ποτέ δεν έβαλε τέτοιους προβληματισμούς και ανησυχίες. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να κατάλαβε τα λάθη του και να κάνει την αυτοκριτική του. Λέτε;

- Και το ΓΠΣ του δήμου Ξυλοκάστρου δηλαδή, δεν είναι το σημαντικότερο έργο όλων των εποχών, όπως συνηθίζει να λέει; 

«…Στη συνεργασία με τους συνεταιριστικούς φορείς και βοήθεια στην διάθεση των αγροτικών προϊόντων, με προώθηση των προϊόντων ποιότητας, των βιολογικών προϊόντων και ενίσχυση του αγροτουρισμού και την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών.» 

Εδώ δύο …τινά συμβαίνουν. Ή πείστηκε από τα επιχειρήματα των αγροτών Αρμονίστας ή μας δουλεύει. Όσοι ξέρουν τι λέει και τι έχει κάνει για τα αγροτικά ζητήματα όλα αυτά τα χρόνια, αναρωτιούνται μαζί μας. 

Για να μην πολυλογούμε, μέσα σε μισή σελίδα χώρεσε:

Μετανάστες, ευπαθείς ομάδες, ρατσισμό, ναρκωτικά, νερό, διάβρωση ακτών, πολιτισμό, τουρισμό, απασχόληση, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πράσινη οικονομία, σκουπίδια, δρόμοι, προαστιακό, άρδευση, αποχέτευση, βιολογικούς, Κορινθιακό, σκουπίδια, χωροταξία, προϊόντα, πολιτιστική κληρονομιά… και πάνω από όλα τις έννοιες σχεδιασμός, προοπτική στο χρόνο, υπερτοπικά, διεκδίκηση, επιβολή!!!

Αφήνουμε μια μικρή πιθανότητα να κατάλαβε ότι η διαχείριση και οι πελατειακές πολιτικές που ακολουθεί,  είναι καταστροφικές για τον τόπο. Ίσως να κατάλαβε ότι επτά χρόνια τώρα, δεν ασχολήθηκε όπως έπρεπε με όλα τα παραπάνω. Αν δεν είναι αυτό όμως και μας δουλεύει, τότε ομολογούμε (σοβαρά και όχι αστεία) ότι χαραμίζεται που είναι μόνο δήμαρχος. Τέτοια μαγικά κείμενα μόνο βουλευτής, υπουργός ή αρχηγός κόμματος μπορεί να τα υπογράφει. Θα πάει ψηλά, αν συνεχίσει έτσι. 

Άσχετα βέβαια με τους παραπάνω προβληματισμούς, αν τυχόν κάνει πως παλεύει να σχεδιάσει κάτι από τα παραπάνω, εμείς θα τον στηρίξουμε ανεπιφύλακτα. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τον καλούμε να σχεδιάσει και ...ποτέ δεν ξέρεις.  Μπορεί να είδε κάποιο όραμα, μπορεί να άλλαξε. Και ο Απόστολος Παύλος, διώκτης των χριστιανών δεν ήταν πριν το όραμα; Μετά ανέλαβε τους Έλληνες.