Έτσι λοιπόν, μετά και την αποψινή συζήτηση, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά και περίτρανα, πόσο απίστευτα «κουφή», άτολμη, αποσπασματική, «αταξίδευτη», και χωρίς πραγματικό όραμα, είναι η δημοτική αρχή. Όσο για την αντιπολίτευση, αυτοί που παρέδωσαν την πόλη, βορά στους κολλητούς και μη, τσιμεντάδες, εξακολουθούν στην ίδια παλαιοντολογική ρότα, προτάσσοντας το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης σαν μέσω ανάπτυξης της. Έτσι ζητούν 3-4 όροφο χώρο στάθμευσης στο κέντρο και βέβαια, απολύτως ψηφοθηρικά και λαϊκίστικα υποστηρίζουν τους ασύδοτους επαγγελματίες της παραλίας που και αυτοί εξέθρεψαν. Μόνο ο Μπρακούλιας αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο πεζοδρόμησης της Τσαλδάρη που είναι ο κύριος εμπορικός δρόμος της πόλης και θα έδινε αλματώδη ανάπτυξη στο εμπορικό σκέλος και που θα έπρεπε απαρέγκλιτα να συνδυαστεί με την πεζοδρόμηση του παραλιακού, με την δυνατότητα αλλαγών χρήσης τον χειμώνα ώστε να αυξάνονται οι θέσεις στάθμευσης. Όλα βέβαια σε ένα επίπεδο όπως είναι στο Θησείο, στα Καλάβρυτα στην Πρέβεζα και σε πάμπολλες πανέμορφες Ευρωπαϊκές πόλεις που «βουλιάζουν» από τουρισμό, όπως το Χάαρλεμ στην Ολλανδία π.χ. Κανείς βέβαια δεν σχολίασε αυτή την πρόταση… Να θυμίσω, ότι ο Παπαχριστόπουλος, έχει ζητήσει –μεταξύ άλλων και κατασκευή ξύλινου πεζοδρομίου από τουριστικό έως Συκιά παραλιακός…! Με αυτά και αυτά φτάσαμε στο τέλος… Καληνύχτα Ξυλόκαστρο και την αυγή ανέβα στου «Κατή τον πεύκο» να δεις πως σε κατάντησαν σκουράκια-κλαδουχάκια και μετά πήδα στον Κορινθιακό όσο ακόμα είναι γαλανός και με τόσο τσιμέντο που έχεις στις τσέπες, θα πας στον πάτο και θα ησυχάσουμε….. Αι σιχτίρ…..
Την ώρα που έγραφες αυτές τις γραμμές, προσπαθούσα μάταια να κοιμηθώ. Βλέπεις είχα την "τύχη" να παρακολουθήσω το μεγαλύτερο μέρος του συμβουλίου ζωντανά. Πού να κοιμηθείς μετά από τέτοιο σοκ! Αυτές οι σκέψεις σου, μού περνούσαν από το μυαλό, μαζί με πολλά άλλα που με πιάνουν όταν έρχομαι από δημοτικά συμβούλια. Στο ένα θέμα οικολόγος, στο άλλο όπου γης και οικόπεδο. Στο ένα θέμα πεζοπόρος και ποδηλάτης, στη ζωή όμως ... Να έβλεπες μόνο όταν μιλούσαν για το ΓΠΣ και ήταν στο βήμα ο Νικολακόπουλος τα ψου ψου μεταξύ τους για το τι θα απαντήσει ο δήμαρχος. Μία οι σύμβουλοί του, μία ο Μπρακούλιας πήγαιναν και του έλεγαν διάφορα. Ουσία καμιά. Λόγια, λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα!!! Έκλειναν το μάτι σε όλους ότι κάτι θα γίνει με το χωράφι τους. Όλα θα γίνουν. Αρκεί να είναι καλά παιδιά. Θα συνεχίσω αργότερα
Έχοντας απόλυτη επίγνωση ότι αυτό που θα γράψω θα φανεί πολύ εγωιστικό και υπεράνω, λέω ότι ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ όλοι αυτοί την ενασχόληση μου με τα κοινά. Τόσα χρόνια καταθέτω-ουμε συγκεκριμένες προτάσεις για να ομορφύνει, αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο, εξευρωπαϊσθεί και να ανέβει οικονομικώς η πόλη. Προτάσεις με κέντρο τον άνθρωπο και όχι τα οχήματα, προτάσεις για ένα πράσινο, οικολογικό Ξυλόκαστρο που θα στοχεύει στην προσέλκυση ποιοτικού- συνειδητοποιημένου περιηγητή, που θα μας σέβεται και εμείς αυτόν, αφού δεν θα ασχημονεί ποικιλοτρόπως επί της πόλης. Προτάσεις με κέντρο τον πολιτισμό και την προσέλκυση ανθρώπων που αγαπούν τις τέχνες. Προτάσεις με κέντρο τα τοπικά αγροτικά προϊόντα. Ούτε οι αγρότες μας στήριξαν- στηρίζουν. Προτάσεις-εσύ ειδικά-, με κέντρο την ΑΡΧΑΊΑ ιστορία της περιοχής Αριστοναύτες- Πελλήνη και αυτά που αναφέρει η Πελληναία {γεια σου Πελ.]. Τίποτα, τίποτα ,τίποτα. Δεν καταλαβαίνουν, δεν ακούν, δεν διαβάζουν, ταξιδεύουν με τα μάτια κλειστά. Ασχολούνται μόνο με μικρό- μεγάλο-ρουσφέτια, αρπαχτές, « πάσες» σε κολλητούς κλπ. Γιατί να ασχολούμαστε, να γινόμαστε στόχος, να πληρώνουμε από τσέπης να ταραζόμαστε, να κλέβουμε χρόνο από τους δικούς μας, να αντιπαλεύουμε την απίστευτη βλακεία και τον αμοραλισμό τους και από πάνω να μας βρίζουν και να μας λοιδορούν. Αγαπάμε την πόλη που γεννηθήκαμε, έχουμε συναίσθηση ότι πρέπει να αφήσουμε κάτι ζωντανό για τους επόμενους και όχι νεκρο-τσιμεντομένο, αλλά αφού κανείς από τους άρχοντες δεν ακούει και οι πολίτες αδιαφορούν, ή είναι συνεργοί, τι να κάνουμε άλλο; Δεν θέλουν « σωτήρες», αναμορφωτές με νέες ιδέες, ανοιχτά μυαλά και διάθεση . ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ θέλουν και μάλιστα χωρίς την συνεργασία Αρχιτεκτόνων, για φτηνά και γρήγορα. [Γιαυτο θησαυρίζει ο και στην Βιέννη σπουδάσας –τρομάρα του} Να τα αρπάξουν, μόνο!! Γρήγορα, και γιαυτό και τους ψηφίζουν. Μαζί με τους γαλαζοπράσινους και τους συνασπισμίτες, που αυτοί είναι οι χειρότεροι. Ενδεδυμένοι τον μανδύα του προοδευτικού και ευαισθητοποιημένου πολίτη, που όμως κλείνει διαρκώς το μάτι στην τοπική εξουσία, μπας και χαλάσει η συνταγή στο «στημένο σύνολο απείρου κάλλους.» Συγγνώμη αλλά κουράστηκα. Πότε δεν φανταζόμουνα ότι μετά από 25 χρόνια στην Αθήνα, θα την εύρισκα –μόνο στα άσχημα της – πάλι μπροστά μου…. Αυτό και αν είναι χουνέρι!!!
Έτυχε να ζούμε σε μια εποχή παρακμής. Άνθρωποι χωρίς φαντασία, όραμα, ιδέες βρίσκονται μπροστά σε κάθε μας βήμα, ό,τι κι αν επιχειρούμε να κάνουμε, όπου κι αν βρισκόμαστε. Η ζωή μας καθορίζεται από κοντόφθαλμες αποφάσεις, που λαμβάνονται με κριτήριο το συμφέρον του ενός και του άλλου. Σε τοπικό και σε παγκόσμιο επίπεδο, καταστρέφουν ότι βρίσκουν στο διάβα τους και δεν αναρρωτιούνται σε τι κόσμο θα ζήσουν τα παιδιά τους. Κι εμείς, σταγόνα στον ωκεανό..., τι κάνουμε; Κάθε φορά που απογοητεύομαι και λέω δεν αξίζει, μία σκέψη με δυναμώνει. Λέω ότι δεν θα τους αφήσω ανενόχλητους, να αποφασίζουν πως θα ζω εγώ και τα παιδιά μου. Αυτό με κάνει... turbo. Οι Αθηναίοι έλεγαν τον Σωκράτη "αλογόμυγα", γιατί δεν τους άφηνε σε ησυχία και σχολίαζε κάθε τους παράπτωμα. Ας είμαστε κι εμείς, λοιπόν, "αλογόμυγες", κι ας τους τσιμπάμε που και που, μήπως και συνέλθουν από το κώμα στο οποίο έχουν καταπέσει
Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μας διαφεύγει ότι το κώμα στο οποίο βρίσκονται, είναι καθαρά και μόνο, πνευματικό. Γιατί αφ’ ενός μεν ενασμενίζονται [καμαρώνουν}, σαν «γύφτικα σκεπάρνια», Αφ’ ετέρου δε- παρά το κώμα-, οι τσέπες και το στόμα τους είναι πάντα ανοιχτά!
Κύριε Παπαχριστόπουλε καλά αντιδράσατε όταν σας έκανε μαθήματα συμπεριφοράς ο μωροφιλόδοξος δήμαρχός σας. Καλλίτερα όμως θα ήταν να του είχατε ρίξει μια γροθιά αμέσως μόλις σας είπε φασίστα. Αυτό θα ήθελαν όσοι σας ψήφισαν. Κύριε Αλογογιάννη, το χτύπημα του χεριού σας στο τραπέζι δεν συμβαδίζει με τα λεγόμενα και με την ψυχική σας κατάσταση εκείνης της στιγμής-φαίνεται πως είναι προσποιητό. Και γυρίζοντας να δείτε στον φακό κάθε τόσο σας βλάπτει. Και φανήκατε σαν να μην είχατε επιχειρήματα-τότε όμως για να υπερασπίσατε τι μιλήσατε; Γενικά, ο δήμαρχος, με δικούς του στο προεδρείο, σας έχει στριμώξει στη γωνία ενώ αυτό θα έπρεπε να του το κάνατε εσείς. Φωνάζατε υπερηφανευόμενος ότι είχατε προσυπογράψει όλα τα έργα που ανάφερε ο δήμαρχος ότι έγιναν επί δημαρχίας του. Αν είναι έτσι, τότε δεν κάθεστε καλλίτερα στο σπίτι σας-είναι ανάγκη ο δήμαρχος να ασχημονεί παρουσία σας; Ο δήμαρχος ανάφερε εφτά ρουσφετολογικά έργα του στο Καμάρι-τη γενέτειρά του, ρωτώντας κάθε φορά «Είναι ρουσφέτι αυτό;» Δεν απαντήσατε. Και αναρωτιέμαι εγώ, ο θεατής του συμβουλίου σας της ημέρας εκείνης: Δεν είναι ρουσφέτι το να κάνει έργα ένας δήμαρχος στο χωριό του, επειδή τάχα αυτά δεν εξυπηρετούν έναν αλλά όλους ή τους περισσότερους δημότες του χωριού; Και δεν έπρεπε η αντιπολίτευση να καταλάβει το μακιαβελικό τέχνασμα του δήμαρχου που χοντρά ρουσφέτια τα παρουσίασε, αναφέροντάς τα και μόνον, σαν μη ρουσφέτια; Συμπέρασμά μου: ο δήμαρχος είναι ο δικτάτορας του δήμου, με τρομοκρατημένη, παραδομένη, ή αν θέλετε ανίκανη αντιπολίτευση. Κύριε Παπαχριστόπουλε, συνετίστε το δήμαρχο-μπορείτε. Γιώργης Χολιαστός
9 σχόλια:
Έτσι λοιπόν, μετά και την αποψινή συζήτηση, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά και περίτρανα, πόσο απίστευτα «κουφή», άτολμη, αποσπασματική, «αταξίδευτη», και χωρίς πραγματικό όραμα, είναι η δημοτική αρχή.
Όσο για την αντιπολίτευση, αυτοί που παρέδωσαν την πόλη, βορά στους κολλητούς και μη, τσιμεντάδες, εξακολουθούν στην ίδια παλαιοντολογική ρότα, προτάσσοντας το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης σαν μέσω ανάπτυξης της.
Έτσι ζητούν 3-4 όροφο χώρο στάθμευσης στο κέντρο και βέβαια, απολύτως ψηφοθηρικά και λαϊκίστικα υποστηρίζουν τους ασύδοτους επαγγελματίες της παραλίας που και αυτοί εξέθρεψαν.
Μόνο ο Μπρακούλιας αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο πεζοδρόμησης της Τσαλδάρη που είναι ο κύριος εμπορικός δρόμος της πόλης και θα έδινε αλματώδη ανάπτυξη στο εμπορικό σκέλος και που θα έπρεπε απαρέγκλιτα να συνδυαστεί με την πεζοδρόμηση του παραλιακού, με την δυνατότητα αλλαγών χρήσης τον χειμώνα ώστε να αυξάνονται οι θέσεις στάθμευσης.
Όλα βέβαια σε ένα επίπεδο όπως είναι στο Θησείο, στα Καλάβρυτα στην Πρέβεζα και σε πάμπολλες πανέμορφες Ευρωπαϊκές πόλεις που «βουλιάζουν» από τουρισμό, όπως το Χάαρλεμ στην Ολλανδία π.χ.
Κανείς βέβαια δεν σχολίασε αυτή την πρόταση…
Να θυμίσω, ότι ο Παπαχριστόπουλος, έχει ζητήσει –μεταξύ άλλων και κατασκευή ξύλινου πεζοδρομίου από τουριστικό έως Συκιά παραλιακός…!
Με αυτά και αυτά φτάσαμε στο τέλος…
Καληνύχτα Ξυλόκαστρο και την αυγή ανέβα στου «Κατή τον πεύκο» να δεις πως σε κατάντησαν σκουράκια-κλαδουχάκια και μετά πήδα στον Κορινθιακό όσο ακόμα είναι γαλανός και με τόσο τσιμέντο που έχεις στις τσέπες, θα πας στον πάτο και θα ησυχάσουμε…..
Αι σιχτίρ…..
Την ώρα που έγραφες αυτές τις γραμμές, προσπαθούσα μάταια να κοιμηθώ. Βλέπεις είχα την "τύχη" να παρακολουθήσω το μεγαλύτερο μέρος του συμβουλίου ζωντανά. Πού να κοιμηθείς μετά από τέτοιο σοκ!
Αυτές οι σκέψεις σου, μού περνούσαν από το μυαλό, μαζί με πολλά άλλα που με πιάνουν όταν έρχομαι από δημοτικά συμβούλια.
Στο ένα θέμα οικολόγος, στο άλλο όπου γης και οικόπεδο. Στο ένα θέμα πεζοπόρος και ποδηλάτης, στη ζωή όμως ...
Να έβλεπες μόνο όταν μιλούσαν για το ΓΠΣ και ήταν στο βήμα ο Νικολακόπουλος τα ψου ψου μεταξύ τους για το τι θα απαντήσει ο δήμαρχος. Μία οι σύμβουλοί του, μία ο Μπρακούλιας πήγαιναν και του έλεγαν διάφορα. Ουσία καμιά. Λόγια, λόγια, λόγια, λόγια ψεύτικα!!! Έκλειναν το μάτι σε όλους ότι κάτι θα γίνει με το χωράφι τους. Όλα θα γίνουν. Αρκεί να είναι καλά παιδιά.
Θα συνεχίσω αργότερα
Έχοντας απόλυτη επίγνωση ότι αυτό που θα γράψω θα φανεί πολύ εγωιστικό και υπεράνω, λέω ότι ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ όλοι αυτοί την ενασχόληση μου με τα κοινά.
Τόσα χρόνια καταθέτω-ουμε συγκεκριμένες προτάσεις για να ομορφύνει, αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο, εξευρωπαϊσθεί και να ανέβει οικονομικώς η πόλη.
Προτάσεις με κέντρο τον άνθρωπο και όχι τα οχήματα, προτάσεις για ένα πράσινο, οικολογικό Ξυλόκαστρο που θα στοχεύει στην προσέλκυση ποιοτικού- συνειδητοποιημένου περιηγητή, που θα μας σέβεται και εμείς αυτόν, αφού δεν θα ασχημονεί ποικιλοτρόπως επί της πόλης.
Προτάσεις με κέντρο τον πολιτισμό και την προσέλκυση ανθρώπων που αγαπούν τις τέχνες.
Προτάσεις με κέντρο τα τοπικά αγροτικά προϊόντα. Ούτε οι αγρότες μας στήριξαν- στηρίζουν.
Προτάσεις-εσύ ειδικά-, με κέντρο την ΑΡΧΑΊΑ ιστορία της περιοχής Αριστοναύτες- Πελλήνη και αυτά που αναφέρει η Πελληναία {γεια σου Πελ.].
Τίποτα, τίποτα ,τίποτα.
Δεν καταλαβαίνουν, δεν ακούν, δεν διαβάζουν, ταξιδεύουν με τα μάτια κλειστά.
Ασχολούνται μόνο με μικρό- μεγάλο-ρουσφέτια, αρπαχτές, « πάσες» σε κολλητούς κλπ.
Γιατί να ασχολούμαστε, να γινόμαστε στόχος, να πληρώνουμε από τσέπης να ταραζόμαστε, να κλέβουμε χρόνο από τους δικούς μας, να αντιπαλεύουμε την απίστευτη βλακεία και τον αμοραλισμό τους και από πάνω να μας βρίζουν και να μας λοιδορούν.
Αγαπάμε την πόλη που γεννηθήκαμε, έχουμε συναίσθηση ότι πρέπει να αφήσουμε κάτι ζωντανό για τους επόμενους και όχι νεκρο-τσιμεντομένο, αλλά αφού κανείς από τους άρχοντες δεν ακούει και οι πολίτες αδιαφορούν, ή είναι συνεργοί, τι να κάνουμε άλλο;
Δεν θέλουν « σωτήρες», αναμορφωτές με νέες ιδέες, ανοιχτά μυαλά και διάθεση .
ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ θέλουν και μάλιστα χωρίς την συνεργασία Αρχιτεκτόνων, για φτηνά και γρήγορα. [Γιαυτο θησαυρίζει ο και στην Βιέννη σπουδάσας –τρομάρα του} Να τα αρπάξουν, μόνο!! Γρήγορα, και γιαυτό και τους ψηφίζουν.
Μαζί με τους γαλαζοπράσινους και τους συνασπισμίτες, που αυτοί είναι οι χειρότεροι. Ενδεδυμένοι τον μανδύα του προοδευτικού και ευαισθητοποιημένου πολίτη, που όμως κλείνει διαρκώς το μάτι στην τοπική εξουσία, μπας και χαλάσει η συνταγή στο «στημένο σύνολο απείρου κάλλους.»
Συγγνώμη αλλά κουράστηκα.
Πότε δεν φανταζόμουνα ότι μετά από 25 χρόνια στην Αθήνα, θα την εύρισκα –μόνο στα άσχημα της – πάλι μπροστά μου….
Αυτό και αν είναι χουνέρι!!!
Έτυχε να ζούμε σε μια εποχή παρακμής. Άνθρωποι χωρίς φαντασία, όραμα, ιδέες βρίσκονται μπροστά σε κάθε μας βήμα, ό,τι κι αν επιχειρούμε να κάνουμε, όπου κι αν βρισκόμαστε. Η ζωή μας καθορίζεται από κοντόφθαλμες αποφάσεις, που λαμβάνονται με κριτήριο το συμφέρον του ενός και του άλλου. Σε τοπικό και σε παγκόσμιο επίπεδο, καταστρέφουν ότι βρίσκουν στο διάβα τους και δεν αναρρωτιούνται σε τι κόσμο θα ζήσουν τα παιδιά τους. Κι εμείς, σταγόνα στον ωκεανό..., τι κάνουμε;
Κάθε φορά που απογοητεύομαι και λέω δεν αξίζει, μία σκέψη με δυναμώνει. Λέω ότι δεν θα τους αφήσω ανενόχλητους, να αποφασίζουν πως θα ζω εγώ και τα παιδιά μου. Αυτό με κάνει... turbo.
Οι Αθηναίοι έλεγαν τον Σωκράτη "αλογόμυγα", γιατί δεν τους άφηνε σε ησυχία και σχολίαζε κάθε τους παράπτωμα. Ας είμαστε κι εμείς, λοιπόν, "αλογόμυγες", κι ας τους τσιμπάμε που και που, μήπως και συνέλθουν από το κώμα στο οποίο έχουν καταπέσει
Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μας διαφεύγει ότι το κώμα στο οποίο βρίσκονται, είναι καθαρά και μόνο, πνευματικό.
Γιατί αφ’ ενός μεν ενασμενίζονται [καμαρώνουν}, σαν «γύφτικα σκεπάρνια»,
Αφ’ ετέρου δε- παρά το κώμα-, οι τσέπες και το στόμα τους είναι πάντα ανοιχτά!
Με ανησυχούν ιδιαίτερα τα σχέδιά τους για τις εκβολές της Φόνισσας, για τους λόγους που έχω αναφέρει σε άλλη μου ανάρτηση. Συζήτησαν κάτι σχετικό;
Όχι. Θα σου κάποια άλλη στιγμή αναλυτικά. Καλό ΣΚ
Ok. Ευχαριστώ. Καλή εβδομάδα και καλό μήνα.
Κύριε Παπαχριστόπουλε καλά αντιδράσατε όταν σας έκανε μαθήματα συμπεριφοράς ο μωροφιλόδοξος δήμαρχός σας. Καλλίτερα όμως θα ήταν να του είχατε ρίξει μια γροθιά αμέσως μόλις σας είπε φασίστα. Αυτό θα ήθελαν όσοι σας ψήφισαν.
Κύριε Αλογογιάννη, το χτύπημα του χεριού σας στο τραπέζι δεν συμβαδίζει με τα λεγόμενα και με την ψυχική σας κατάσταση εκείνης της στιγμής-φαίνεται πως είναι προσποιητό. Και γυρίζοντας να δείτε στον φακό κάθε τόσο σας βλάπτει. Και φανήκατε σαν να μην είχατε επιχειρήματα-τότε όμως για να υπερασπίσατε τι μιλήσατε;
Γενικά, ο δήμαρχος, με δικούς του στο προεδρείο, σας έχει στριμώξει στη γωνία ενώ αυτό θα έπρεπε να του το κάνατε εσείς.
Φωνάζατε υπερηφανευόμενος ότι είχατε προσυπογράψει όλα τα έργα που ανάφερε ο δήμαρχος ότι έγιναν επί δημαρχίας του. Αν είναι έτσι, τότε δεν κάθεστε καλλίτερα στο σπίτι σας-είναι ανάγκη ο δήμαρχος να ασχημονεί παρουσία σας;
Ο δήμαρχος ανάφερε εφτά ρουσφετολογικά έργα του στο Καμάρι-τη γενέτειρά του, ρωτώντας κάθε φορά «Είναι ρουσφέτι αυτό;» Δεν απαντήσατε. Και αναρωτιέμαι εγώ, ο θεατής του συμβουλίου σας της ημέρας εκείνης: Δεν είναι ρουσφέτι το να κάνει έργα ένας δήμαρχος στο χωριό του, επειδή τάχα αυτά δεν εξυπηρετούν έναν αλλά όλους ή τους περισσότερους δημότες του χωριού; Και δεν έπρεπε η αντιπολίτευση να καταλάβει το μακιαβελικό τέχνασμα του δήμαρχου που χοντρά ρουσφέτια τα παρουσίασε, αναφέροντάς τα και μόνον, σαν μη ρουσφέτια;
Συμπέρασμά μου: ο δήμαρχος είναι ο δικτάτορας του δήμου, με τρομοκρατημένη, παραδομένη, ή αν θέλετε ανίκανη αντιπολίτευση.
Κύριε Παπαχριστόπουλε, συνετίστε το δήμαρχο-μπορείτε.
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου