Καταλήψεις στα γυμνάσια του Ξυλοκάστρου...

Σήμερα στα δύο γυμνάσια του Ξυλοκάστρου οι μαθητές έκαναν κατάληψη. Αλυσίδες με λουκέτα στις πόρτες, μια ανακοίνωση με αιτήματα και μπόλικος παιδικός ενθουσιασμός. Στην ηλικία των 12-14 περιπλέκονται μυστήρια η διάθεση για αντίδραση, χαβαλέ και διεκδίκηση. Βέβαια, τα σημερινά 14χρονα έχουν πολύ μεγαλύτερη πληροφόρηση και ερεθίσματα από εμάς στην ηλικία τους,  αλλά δεν παύουν να είναι παιδιά. Ευτυχώς δηλαδή!

Περίπου στις 8πμ πήγαινα ποδηλατώντας στη δουλειά. Η διαδρομή μου περνάει από τις εξώπορτες των δύο σχολείων. Στο 2ο Γυμνάσιο επικρατούσε ηρεμία. Οι καθηγητές στο απέναντι πεζοδρόμιο και οι μαθητές ...στα κάγκελα. Στο 1ο επικρατούσε αναβρασμός. Σταμάτησα, μιας κι εκεί ήταν και το δικό μου παιδί.

Τα παιδιά μέσα από την πόρτα, γονείς και καθηγητές απ' έξω. Ανοίξτε - δεν ανοίγουμε, ανοίξτε - δεν ανοίγουμε και ...ανοίξτε - δεν ανοίγουμε. Κάποια στιγμή ανέλαβαν δράση μερικοί γονείς και προσπαθούσαν να "νουθετήσουν" τα παιδιά με φωνές, έντονο και απειλητικό ύφος. Δυστυχώς στην ιστορία πρωτοστατούσε ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και τον σιγόνταραν μερικοί ακόμα. Κάποιοι άλλοι γονείς πιο πίσω μνημόνευαν τον Παπαδόπουλο και τον Λυκούργο τον Σπαρτιάτη.

Κάποια στιγμή τα παιδιά αποσύρθηκαν και μαζεύτηκαν πίσω από την εσωτερική πόρτα του σχολείου. Στη συνέχεια οι καθηγητές έκοψαν τις αλυσίδες και μπήκαν στο προαύλιο, όπου βρέθηκαν πάλι σε κλειστή πόρτα. Αποχώρησα... Όπως έμαθα αργότερα ανέλαβε και πάλι δράση ο πρόεδρος, μπήκε από το δίπλα σχολείο και απωθώντας βίαια τα παιδιά, άνοιξε την πόρτα. Το αποτέλεσμα ήταν μετά από κάποια ώρα διαβουλεύσεων, να κληθούν τα παιδιά να μπουν στις τάξεις και να κάνουν μάθημα. Τα περισσότερα από αυτά έκαναν αποχή παίρνοντας απουσίες, ενώ μερικά μπήκαν και έκαναν μάθημα. Ωραία φάση!!!

Δεν θέλω να εμβαθύνω περί διεκδικήσεων, παιδείας, παραπαιδείας και προσέγγισης των 14χρονων. Ούτε τη στάση των καθηγητών θα την υπαγορεύσω εγώ. Αυτοί αποφασίζουν πώς θα επικοινωνούν με τα παιδιά και πώς θέλουν τα παιδιά να τους βλέπουν και να τους νιώθουν. Ήμουν κι εγώ κάποτε 14χρονος και θυμάμαι τους καθηγητές μου, όπως αυτοί διάλεξαν να τους θυμάμαι. Δικό τους θέμα. Ακόμα ακόμα και από τους διάφορους γονείς που έλεγαν απίστευτα πράγματα στα παιδιά, δεν μπορώ να απαιτήσω κάτι, αν μένουν στα λόγια και δεν το παρατραβάνε. Έτσι είναι η κοινωνία μας το ξέρω. Εκείνο που με εξόργισε όμως και νομίζω ότι έχω λόγο ως γονιός και ως μέλος του συλλόγου να ζητάω εξηγήσεις, ήταν η στάση του εκπροσώπου μας, που ανέλαβε με τσαμπουκά και προπηλακισμούς να ανοίξει τις πόρτες ...για να ψηφίσουν τα παιδιά. Το τι κατάφερε το είδαμε. Αντί να αφήσει τα παιδιά με τους καθηγητές να μιλήσουν και να βρουν ότι μπορούσαν να βρουν  ή ότι τους έκοβε τέλος πάντων, δυναμίτισε το κλίμα, αφήνοντας άφωνους με τη στάση του τα παιδιά, αρκετούς γονείς αλλά και ορισμένους καθηγητές (εγώ δεν έμεινα άφωνος, μίλησα).

Ευτυχώς δεν είχαμε έκτροπα, όπως αυτά της Πάτρας. http://korinthostv.blogspot.com/2011/09/blog-post_896.html. Αυτές οι συμπεριφορές όμως τέτοια ετοιμάζουν και οι εποχές είναι δύσκολες και επικίνδυνες...

Ελπίζω ο σύλλογος σύντομα να κάνει συνέλευση. Ελπίζω να υπάρχει και ευθιξία από πλευράς του προέδρου και να καταλάβει τα λάθη που έκανε και πόσο επικίνδυνη ήταν η σημερινή συμπεριφορά του. Ελπίζω...

Α.Α.Ζ.

ΥΓ: Πρόεδρε, στα γράφω μπας και τα καταλάβεις καλύτερα, γιατί και το πρωί στο σχολείο και το μεσημέρι στο τηλέφωνο, κατάλαβα ότι ...δεν κατάλαβες!