ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗ ΖΗΡΕΙΑ. ΕΞΟΔΟΣ Ή ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ;
Αυτόν τον τίτλο είχαμε δώσει πριν δύο χρόνια σε κείμενό μας, που αφορούσε στη μελέτη που εκπονείται για τη Ζήρεια και την περιοχή Natura 2000, από τους δήμους Ξυλοκάστρου, Φενεού και Στυμφαλίας, λίγο μετά την πρώτη δημόσια διαβούλευση, που είχε γίνει στις 8/10/2007 (μπορείτε να τη δείτε εδώ http://armoniki.blogspot.com/2009/10/blog-post_26.html). Την περασμένη Δευτέρα 3/11/2009 έγινε η παρουσίαση της μελέτης και απ’ ότι είδαμε και ακούσαμε, δυστυχώς η απάντηση είναι: ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ!
Παρουσία μόνο Ξυλοκαστριτών (;!;!;!), συζητήθηκε η μελέτη και όλοι οι πολίτες και οι εκπρόσωποι φορέων, εντόπισαν μεγάλες «τρύπες» σε αυτήν, που αφήνουν σε πολλά σημεία, ακάλυπτο το βουνό μας.
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
Αυτόν τον τίτλο είχαμε δώσει πριν δύο χρόνια σε κείμενό μας, που αφορούσε στη μελέτη που εκπονείται για τη Ζήρεια και την περιοχή Natura 2000, από τους δήμους Ξυλοκάστρου, Φενεού και Στυμφαλίας, λίγο μετά την πρώτη δημόσια διαβούλευση, που είχε γίνει στις 8/10/2007 (μπορείτε να τη δείτε εδώ http://armoniki.blogspot.com/2009/10/blog-post_26.html). Την περασμένη Δευτέρα 3/11/2009 έγινε η παρουσίαση της μελέτης και απ’ ότι είδαμε και ακούσαμε, δυστυχώς η απάντηση είναι: ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ!
Παρουσία μόνο Ξυλοκαστριτών (;!;!;!), συζητήθηκε η μελέτη και όλοι οι πολίτες και οι εκπρόσωποι φορέων, εντόπισαν μεγάλες «τρύπες» σε αυτήν, που αφήνουν σε πολλά σημεία, ακάλυπτο το βουνό μας.
Συνοπτικά, για να καταλάβετε, η περιοχή μελέτης χωρίστηκε σε τρεις ζώνες και σε φθίνουσα σειρά «αυστηρότητας» είναι οι εξής:
1. Η ζώνη ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, που περιλαμβάνει την κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας και τις κορυφές της Ζήρειας (η αυστηρότερη ζώνη)
2. Η ζώνη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ, που περιλαμβάνει το οροπέδιο και τη Λίμνη Δασίου και
3. Η ζώνη ΟΙΚΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, που περιλαμβάνει όλη την υπόλοιπη περιοχή και περικυκλώνει τις 1 και 2. Η ζώνη αυτή περιλαμβάνει και όλα τα χωριά της περιοχής μέχρι το χωριό Ρίζα.
1. Η ζώνη ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, που περιλαμβάνει την κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας και τις κορυφές της Ζήρειας (η αυστηρότερη ζώνη)
2. Η ζώνη ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ, που περιλαμβάνει το οροπέδιο και τη Λίμνη Δασίου και
3. Η ζώνη ΟΙΚΟΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, που περιλαμβάνει όλη την υπόλοιπη περιοχή και περικυκλώνει τις 1 και 2. Η ζώνη αυτή περιλαμβάνει και όλα τα χωριά της περιοχής μέχρι το χωριό Ρίζα.
Οι κυριότερες «τρύπες» της μελέτης, που εντοπίστηκαν από την Αρμονική Ανάπτυξη, αλλά και από τους περισσότερους ομιλητές, αφορούν κυρίως στα εξής σημεία:
- Ένταξη της ΛΙΜΝΗΣ ΔΑΣΙΟΥ στη δεύτερη ζώνη, που η διαφορά της από την πρώτη είναι ότι εκεί επιτρέπονται κατασκηνώσεις και οι υποδομές τους, μηχανοκίνητα χιονιού, υπογειοποιήσεις δικτύων και κατασκευή ορειβατικών καταφυγίων. Όσοι γνωρίζουν την αλπική λίμνη Δασίου, καταλαβαίνουν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μην προστατευτεί απόλυτα και να μην περάσει στην πρώτη ζώνη.
- Ένταξη στη ζώνη οικοανάπτυξης, όπου επιτρέπονται …πολλά αναπτυξιακά, ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΔΑΣΩΝ, που και αυτά με τη σειρά τους πρέπει απαραίτητα να πάνε στη δεύτερη, τουλάχιστον, ζώνη προστασίας. Είναι πρόκληση να μείνουν τα δάση μας στη ζώνη που επιτρέπεται το χτίσιμο και να κινδυνεύουν από διάφορους και διάφορα.
- Απαγόρευση από τη ζώνη οικοανάπτυξης μόνο των δραστηριοτήτων Α1 κατηγορίας, κάτι που σημαίνει ότι επιτρέπει να εγκατασταθούν εκεί ρυπογόνες και επικίνδυνες δραστηριότητες.
- Η γενική και ασαφής αναφορά στα Αιολικά πάρκα και σε έναν περιορισμό (πάρκα <=15MW), που μπορεί να περιορίζει την ισχύ κάθε πάρκου, αλλά επιτρέπει απεριόριστο αριθμό από αυτά σε μια μεγάλη έκταση (στην περιοχή 3) και αφήνει έτσι εκτεθειμένα τα δάση μας, στις ορέξεις των γνωστών ενεργοεπενδυτών. Γνωρίζουμε όλοι την άναρχη και παράλογη χωροθέτηση των ανεμογεννητριών που λαμβάνει χώρα στη …χώρα μας και πρέπει να είμαστε σαφείς και προνοητικοί στους σχεδιασμούς μας.
- Ένταξη της ΛΙΜΝΗΣ ΔΑΣΙΟΥ στη δεύτερη ζώνη, που η διαφορά της από την πρώτη είναι ότι εκεί επιτρέπονται κατασκηνώσεις και οι υποδομές τους, μηχανοκίνητα χιονιού, υπογειοποιήσεις δικτύων και κατασκευή ορειβατικών καταφυγίων. Όσοι γνωρίζουν την αλπική λίμνη Δασίου, καταλαβαίνουν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μην προστατευτεί απόλυτα και να μην περάσει στην πρώτη ζώνη.
- Ένταξη στη ζώνη οικοανάπτυξης, όπου επιτρέπονται …πολλά αναπτυξιακά, ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΔΑΣΩΝ, που και αυτά με τη σειρά τους πρέπει απαραίτητα να πάνε στη δεύτερη, τουλάχιστον, ζώνη προστασίας. Είναι πρόκληση να μείνουν τα δάση μας στη ζώνη που επιτρέπεται το χτίσιμο και να κινδυνεύουν από διάφορους και διάφορα.
- Απαγόρευση από τη ζώνη οικοανάπτυξης μόνο των δραστηριοτήτων Α1 κατηγορίας, κάτι που σημαίνει ότι επιτρέπει να εγκατασταθούν εκεί ρυπογόνες και επικίνδυνες δραστηριότητες.
- Η γενική και ασαφής αναφορά στα Αιολικά πάρκα και σε έναν περιορισμό (πάρκα <=15MW), που μπορεί να περιορίζει την ισχύ κάθε πάρκου, αλλά επιτρέπει απεριόριστο αριθμό από αυτά σε μια μεγάλη έκταση (στην περιοχή 3) και αφήνει έτσι εκτεθειμένα τα δάση μας, στις ορέξεις των γνωστών ενεργοεπενδυτών. Γνωρίζουμε όλοι την άναρχη και παράλογη χωροθέτηση των ανεμογεννητριών που λαμβάνει χώρα στη …χώρα μας και πρέπει να είμαστε σαφείς και προνοητικοί στους σχεδιασμούς μας.
- Η παντελής απουσία οποιασδήποτε αναφοράς και απεικόνισης των πηγών και των διαδρομών του νερού που πίνει ο δήμος μας, κάτι που σημαίνει ότι αφήσαμε χωρίς ειδική φροντίδα, περιοχές μεγάλης αξίας. Χωρίς σχόλια!!!
- Το θέμα των σκουπιδιών, δεν αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή και η μελέτη δεν βλέπει τη σκληρή πραγματικότητα του σκουπιδοπολιτισμού μας.
Αυτά είναι τα σημαντικότερα κομμάτια, ενώ υπάρχει πληθώρα άλλων σημείων που χρήζουν και αυτά με τη σειρά τους, διορθωτικές παρεμβάσεις.
Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι ενώ στο ΓΠΣ λέγαμε ότι η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη θα καθορίσει πολλά στην περιοχή, τώρα ακούσαμε ότι η μελέτη εστιάζει μόνο στα «εκτός σχεδίου» κομμάτια και το ΓΠΣ είναι υπεύθυνο για τα «εντός». Έτσι δεν βλέπουμε σε κανένα από τα δύο σχέδια, χαρακτηρισμούς χρήσεων γης και δεν προβλέπονται πουθενά όροι τοπίου. Ο καθένας μπορεί να χτίζει ότι θέλει, όπως θέλει και σε ότι στυλ θέλει. Φινλανδικό, αυστριακό, ολλανδικό, κινέζικο, νεοελληνικό, ότι του ‘ρθει του καθένα, μπορεί να το κάνει. Για ποιο τοπίο και για ποια ποιοτικά χαρακτηριστικά μιλάμε όμως;
Αν συνυπολογίσουμε, την απεικονιζόμενη και στη μελέτη, στρεβλή θεώρηση που έχει η δημοτική αρχή για την ανάπτυξη του τόπου (γνωστή και αναμενόμενη για μας), καταλαβαίνετε όλοι ότι κρίνονται άκρως απαραίτητες και αναγκαίες, ουσιαστικές αλλαγές σε πολλά σημεία της. Είναι ευκαιρία τώρα και είναι η τελευταία, όλοι οι φορείς και οι πολίτες των δήμων Ξυλοκάστρου, Φενεού, Στυμφαλίας (αλλά και Σικυωνίων, γιατί περιλαμβάνει και τμήματα του δήμου τους) να ενεργοποιηθούν και να καταθέσουν προτάσεις, μέχρι τέλος Νοεμβρίου που δόθηκε διορία.
Ευτυχώς, απ’ ότι φάνηκε και στην ημερίδα, διψήφιος αριθμός φορέων αλλά και πολλοί πολίτες από το Ξυλόκαστρο, θα καταθέσουν τις προτάσεις τους στο δήμο και θα διεκδικήσουν αλλαγές στη μελέτη και μεγαλύτερη «θωράκιση» του βουνού. Ήταν πολύ ενθαρρυντική η παρουσία και η παρέμβασή όλων, στη συζήτηση που έγινε και έδειξε ότι η κοινωνία των πολιτών είναι ζωντανή, σε αντίθεση με τους εκλεγμένους εκπροσώπους της που ή απείχαν ή σιώπησαν (εκτός του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου κ. Θάνου Παπαχριστόπουλου που πήρε θέση και συμφώνησε με τα παραπάνω).
Έχει καταντήσει μονότονο, όμως. Για άλλη μια φορά, αναγκαζόμαστε να επικεντρωθούμε στην άμυνα. Για άλλη μια φορά πρέπει να ενεργοποιηθούμε για να μην …πάθουμε. Άλλη μια ευκαιρία σχεδιασμού, προοπτικής, ανάδειξης των τοπικών ποιοτικών χαρακτηριστικών, εξελίχθηκε σε μια προσπάθεια να αποφύγουμε τα χειρότερα! Μεγάλη ποσότητα από την ενέργειά μας πρέπει να καταναλωθεί πάλι, στην ενεργοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία της άμυνας.
Τουλάχιστον, ας αμυνθούμε επιθετικά και ας πάρουμε άλλο ένα μάθημα ώστε κάποτε, σε αυτή τη ζωή ελπίζω, να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε, να οραματιστούμε, να ονειρευτούμε και να σκαρώσουμε τα όμορφα, με άλλες αξίες και σταθερές. Νισάφι πια με την «Ανάπτυξή» τους…
- Το θέμα των σκουπιδιών, δεν αντιμετωπίζεται με τη δέουσα προσοχή και η μελέτη δεν βλέπει τη σκληρή πραγματικότητα του σκουπιδοπολιτισμού μας.
Αυτά είναι τα σημαντικότερα κομμάτια, ενώ υπάρχει πληθώρα άλλων σημείων που χρήζουν και αυτά με τη σειρά τους, διορθωτικές παρεμβάσεις.
Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι ενώ στο ΓΠΣ λέγαμε ότι η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη θα καθορίσει πολλά στην περιοχή, τώρα ακούσαμε ότι η μελέτη εστιάζει μόνο στα «εκτός σχεδίου» κομμάτια και το ΓΠΣ είναι υπεύθυνο για τα «εντός». Έτσι δεν βλέπουμε σε κανένα από τα δύο σχέδια, χαρακτηρισμούς χρήσεων γης και δεν προβλέπονται πουθενά όροι τοπίου. Ο καθένας μπορεί να χτίζει ότι θέλει, όπως θέλει και σε ότι στυλ θέλει. Φινλανδικό, αυστριακό, ολλανδικό, κινέζικο, νεοελληνικό, ότι του ‘ρθει του καθένα, μπορεί να το κάνει. Για ποιο τοπίο και για ποια ποιοτικά χαρακτηριστικά μιλάμε όμως;
Αν συνυπολογίσουμε, την απεικονιζόμενη και στη μελέτη, στρεβλή θεώρηση που έχει η δημοτική αρχή για την ανάπτυξη του τόπου (γνωστή και αναμενόμενη για μας), καταλαβαίνετε όλοι ότι κρίνονται άκρως απαραίτητες και αναγκαίες, ουσιαστικές αλλαγές σε πολλά σημεία της. Είναι ευκαιρία τώρα και είναι η τελευταία, όλοι οι φορείς και οι πολίτες των δήμων Ξυλοκάστρου, Φενεού, Στυμφαλίας (αλλά και Σικυωνίων, γιατί περιλαμβάνει και τμήματα του δήμου τους) να ενεργοποιηθούν και να καταθέσουν προτάσεις, μέχρι τέλος Νοεμβρίου που δόθηκε διορία.
Ευτυχώς, απ’ ότι φάνηκε και στην ημερίδα, διψήφιος αριθμός φορέων αλλά και πολλοί πολίτες από το Ξυλόκαστρο, θα καταθέσουν τις προτάσεις τους στο δήμο και θα διεκδικήσουν αλλαγές στη μελέτη και μεγαλύτερη «θωράκιση» του βουνού. Ήταν πολύ ενθαρρυντική η παρουσία και η παρέμβασή όλων, στη συζήτηση που έγινε και έδειξε ότι η κοινωνία των πολιτών είναι ζωντανή, σε αντίθεση με τους εκλεγμένους εκπροσώπους της που ή απείχαν ή σιώπησαν (εκτός του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου κ. Θάνου Παπαχριστόπουλου που πήρε θέση και συμφώνησε με τα παραπάνω).
Έχει καταντήσει μονότονο, όμως. Για άλλη μια φορά, αναγκαζόμαστε να επικεντρωθούμε στην άμυνα. Για άλλη μια φορά πρέπει να ενεργοποιηθούμε για να μην …πάθουμε. Άλλη μια ευκαιρία σχεδιασμού, προοπτικής, ανάδειξης των τοπικών ποιοτικών χαρακτηριστικών, εξελίχθηκε σε μια προσπάθεια να αποφύγουμε τα χειρότερα! Μεγάλη ποσότητα από την ενέργειά μας πρέπει να καταναλωθεί πάλι, στην ενεργοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία της άμυνας.
Τουλάχιστον, ας αμυνθούμε επιθετικά και ας πάρουμε άλλο ένα μάθημα ώστε κάποτε, σε αυτή τη ζωή ελπίζω, να μπορέσουμε να σχεδιάσουμε, να οραματιστούμε, να ονειρευτούμε και να σκαρώσουμε τα όμορφα, με άλλες αξίες και σταθερές. Νισάφι πια με την «Ανάπτυξή» τους…
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
3 σχόλια:
Θεωρώντας το νερό, όπως όλοι "πηγή ζωής" αρχίζω απ' αυτό και θα προσθέσω δυο πράγματα για το νερό των Τρικάλων, κι ελπίζω να περιορίζεται εκεί.
Παλιά πίναμε νερό από όλες τις πηγές και ήταν μια χαρά. Κάποια στιγμή μας πληροφόρησαν οι ντόπιοι ότι μια συγκεκριμένη πηγή "επηρεαζόταν" από τον βόθρο του κοντινού ξενοδοχείου. Σταματήσαμε να πίνουμε από εκεί και αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε μια άλλη πηγή, πιο μακριά, που όλοι την θεωρούσαν πεντακάθαρη. Μέχρι που μάθαμε (με πολλά χρόνια καθυστέρηση) ότι και πάλι ένα ξενοδοχείο είχε κάνει την βρωμοδουλίτσα του και ότι όλοι το είχαν πληροφορηθεί εκτός από εμας.
Αν δεν ελεγχθούν λοιπόν όλοι αυτοί οι ασύδοτοι, οι δήθεν επαγγελματίες, που μπερδεύουν τις σημασίες του ρήματος "δουλεύω", μας βλέπω σε λίγο καιρό να φέρνουμε νερό από την Αθήνα και την τουριστική ανάπτυξη που επιθυμούν να πηγαίνει περίπατο σε άλλες "γειτονιές", πιο ενημερωμένες.
Ρώτησα φίλο μου που δουλεύει στη ΔΕΥΑ και μου είπε ότι θα έπρεπε να κάνουν στεγανούς βόθρους. Βέβαια, συμπλήρωσε:
- Έχεις δει ποτέ βοθρατζίδικο στα Τρίκαλα;
Για να είμαι ειλικρινής, έχω δει βυτίο στα Μεσαία, στον Σπαθή. Φαίνεται ότι τα ξενοδοχεία... δεν χρειάζονται.
Και κάτι άλλο... Επικρατεί η άποψη ότι οι βόθροι δεν είναι ανάγκη να είναι και "τόσο" στεγανοί! Άλλωστε μου το είχε πει και ο "φωστήρας" που μπάζωνε το ρέμα: "Τι φοβάσαι; Μήπως γυρίσουν τα νερά πίσω;"
Δημοσίευση σχολίου