Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Ντρέπομαι...


Απόψε ντράπηκα που είμαι δημοτικός σύμβουλος. Παρόμοια συναισθήματα έχω ξανανιώσει ως πολίτης που παρακολουθεί τις συνεδριάσεις, αλλά σήμερα η ντροπή ξεχείλισε, μιας και τώρα είμαι κι εγώ κομμάτι της.

- Ντράπηκα γιατί, για άλλη μια φορά, ρώτησα πράγματα προ ημερησίας διάταξης και απάντηση δεν πήρα. Τι σόι δημοκρατία είναι αυτή; Λίγη τσίπα δεν έχει μείνει πάνω τους; Ρώτησα π.χ. γιατί δεν δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα του δήμου τα 2 από τα 3 ψηφίσματα που πήραμε στο προηγούμενο ΔΣ (για τη Λιβύη και την ερώτηση του Μανωλάκη για τη Ζήρεια) και δημοσιεύτηκε μόνο αυτό για τον Πευκιά. Απάντηση δεν πήρα. Ρώτησα αν στάλθηκε το ψήφισμα για τη Ζήρεια στους αρμόδιους υπουργούς. Απάντηση δεν πήρα. Ρώτησα, για άλλη μια φορά, γιατί δεν κάνουμε κάτι για να στηρίξουμε την απόφαση που έχουμε πάρει για τις συγχωνεύσεις των σχολείων. Απάντηση δεν πήρα. Ρώτησα για τα παραλιακά μαγαζιά και τους τρόπους προφύλαξής τους  από τον μαΐστρο και πάλι απάντηση δεν πήρα!!!

- Ντράπηκα γιατί, για δεύτερη φορά, έφεραν ένα τεχνικό πρόγραμμα-μνημόνιο και ήθελαν κιόλας να το ψηφίσω. Ένα μη πρόγραμμα, που είναι απόρροια του λανθασμένου τρόπου διοίκησης και διαχείρισης των προηγούμενων ετών, αλλά και της πελατειακής προσέγγισης της διακυβέρνησης του τόπου. Αυτή τη φορά ήρθε λίγο αλλαγμένο, μιας και το προηγούμενο δεν θα πέρναγε επιτυχώς τους ελέγχους, αλλά στην ουσία είναι το ίδιο κενό.

- Ντράπηκα γιατί τελευταία στιγμή άλλαξαν θέμα της ημερήσιας διάταξης (5. Έγκριση και παραλαβή της μελέτης: «Πράξεις αναλογισμού-Τροποποιήσεις σχεδίου πόλεως στο Δυτικό Ξυλόκαστρο» όπου το Δυτικό Ξυλόκαστρο το έκαναν Μελίσσι-Καμάρι) και έλεγαν άλλα αντί άλλων για να δικαιολογηθούν. Στο μεταξύ έφερναν άρον άρον υπαλλήλους για να προσκομίσουν τα σχέδια του νέου θέματος, που δεν ξέρω γιατί άλλαξε τελευταία στιγμή. Τι δεν άρεσε ξαφνικά; Τι ήθελαν να περάσουν και τι χάλασε τη σούπα;

- Μα πάνω απ' όλα ντράπηκα, γιατί κατάφερε το ΔΣ Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης και αμαύρωσε τη μνήμη του συμπολίτη μας Ηλία Κατσούλη, με τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα της ονομασίας του νέου νομικού προσώπου του δήμου. Η ευθύνη ανήκει προσωπικά στο δήμαρχό μας και προέδρο του νομικού προσώπου πολιτισμού (τρομάρα μας), γιατί, παρ' όλες τις διαμαρτυρίες και τις προτροπές για αναβολή από όλες τις παρατάξεις (και τη δική του) ώστε να υπάρξει ομοφωνία, επέμεινε να ψηφιστεί απόψε η ονομασία του νομικού προσώπου, με αποτέλεσμα 3 σύμβουλοί του και η μείζονα μειοψηφία να ψηφίσουν "παρών" κι εγώ να αποχωρήσω. Ντρέπομαι για λογαριασμό του, γιατί είμαι σίγουρος ότι αυτός δεν ντρέπεται, μιας και απ' ότι δείχνουν οι συμπεριφορές του δεν βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου. Είναι "άθλος", σ' ένα θέμα που ενώνει, να καταφέρνεις να χωρίζεις τους πάντες...

Τελικά δεν άντεξα να μείνω μέχρι το τέλος και αποχώρησα στο 7ο θέμα, όπου κι εκεί  άλλα μας έδωσαν ως εισήγηση, άλλα εισηγήθηκαν, άλλα προέκυψαν και άλλα μάλλον ψηφίστηκαν.

Το κακό είναι ότι αύριο έχουμε πάλι ΔΣ και δεν θα έχω τον απαραίτητο χρόνο αποθεραπείας....

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

2 σχόλια:

xylokastristas είπε...

Τι σόι δημοκρατία είναι αυτή; Λίγη τσίπα δεν έχει μείνει πάνω τους;..............Ακόμα ρωτάς ε?καλά κάνεις

ξύλινος είπε...

Ο τεκμηριωμένες και ψαγμένες τοποθετήσεις σου αναδεικνύουν την γύμνια των υπολοίπων.
Άλλοι πρέπει να ντρέπονται για την κατάσταση αυτή .
Απορροίας άξιο –λέμε τώρα-, είναι που οι νεοεκλεγμένοι φωνή δεν έχουν, μόνο χεράκι – πάνω.
Καμιά βελτίωση.
Η παρουσία σου είναι αναγκαία και η αποχώρηση ενίοτε θεμιτή.
Κάθε μέρα που περνάει δείχνει πόσο σπουδαία και πρωτοπόρα υπήρξε η Αρμονική Ανάπτυξη, πόσο δίκιο είχε σε αυτά που υποστήριζε.
Τελευταία εξέλιξη, τα της άθλιας, χωροθετικά, μαρίνας και το τσιμέντομα του Σύθα που συντείνουν στην διάβρωση των ακτών.
Τα είχε διατυμπανίσει εδώ και χρόνια!
Η Συμπολιτεία πρέπει με ρηξικέλευθο λόγο, να αναδεικνύει την ελλειμματικότητα των υπολοίπων, όταν συμβαίνει και δυστυχώς συμβαίνει συχνά.
Η εξουσία δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός.
Οι πολίτες παραμένουν αδιάφοροι, ανενεργοί, περιχαρακωμένοι στις προσωπικές τους ανάγκες.
Α- πολίτες.
Ο δρόμος για την συνειδητότητα είναι πολύ μακρύς ακόμα.
«Ουδείς προφήτης στον τόπο του»άλλωστε…………..