Ξυπνώντας χθες 29 Οκτώβρη 2012, έπεσα πάνω σε αυτό το βίντεο του Θανάση Πάνου. Ως μήνυμα το εξέλαβα, από τους μακρινούς κόσμους που βρίσκεται τώρα ο Αργύρης. Και αυτό γιατί το περσινό ξημέρωμα της 29 Οκτώβρη 2011, μας είχε βρει μαζί μετά από μια γεμάτη μέρα και νύχτα.
Ήταν τότε που είπε στα παιδιά αυτό...
και μετά χόρευε στη συναυλία των ΒΕΤ στο Intro Art Cafe...
και μετά ξημερώσαμε...
Έβαλα στην κούπα μια γουλιά πρωινή. Ασύμμετρη. Για να μην "είμαστε σαν το γρασίδι των δημόσιων κήπων, που κάθε τόσο μας κουρεύουν σύρριζα τη σκέψη, χάριν συμμετρίας". Στη μνήμη σου...
Α.Α.Ζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου