Σούρουπο Κυριακής. Στην ομορφότερη ίσως μεριά της πόλης, δίπλα στην είσοδο του Πευκιά, έγιναν τα εγκαίνια της έκθεσης εικαστικών "Ιστορίες για δέντρα", που διοργανώνει η εικαστική ομάδα "συντοπία" και το περιοδικό "Οι Αρμονίστας".Πίνακες ζωγραφικής, φωτογραφίες, έργα χαρακτικής, κατασκευές αλλά και ποιήματα από τριάντα και πλέον καλλιτέχνες εκπλήσσουν ευχάριστα, μυημένους και αμύητους. Πάρα πολλοί συμπολίτες και επισκέπτες ήρθαν στα εγκαίνια και τα πρόσωπά τους αλλά και τα λόγια τους έδειξαν ότι η πόλη μας διψάει για τέτοιες παρεμβάσεις.
Τα δέντρα, η φύση, που τόσα υποφέρουν από τον άνθρωπο, στέλνουν το δικό τους μήνυμα μέσα από τα έργα της έκθεσης. Ο σπόρος που γίνεται ζωή, μας δίνει ελπίδα και προοπτική.
Την ωραία βραδιά συμπλήρωσαν τα σπιτικά γλυκά, που έφτιαξαν τα κορίτσια της ομάδας αλλά και η πανσέληνος που άναψε στον ουρανό.
Η έκθεση θα μείνει ανοικτά μέχρι τις 4 Μαΐου.
7 σχόλια:
Είναι πολύ σημαντικό για μια πόλη να εντάξει τις τέχνες στην καθημερινή ζωή της, έτσι ώστε ο πολίτης να έρχεται σε επαφή μαζί τους κατά την διάρκεια των καθημερινών του ενασχολήσεων. Έτσι ανεπαισθήτως έρχεται και η εξοικειώσει και αρχίζει να γεννάται και το ενδιαφέρον και η δημιουργία κ.λ.π.
Βεβαίως σπάει η ρουτίνα, ομορφαίνει η καθημερινότητα, η πόλη αποκτά χρώμα και γίνεται πόλος έλξης και τεχνόφιλων που ανεβάζουν συνολικά το επίπεδο και απαιτούν καλύτερες συνθήκες ζωής, ποιοτικότερα και ΤΟΠΙΚΑ προϊόντα και όλα σιγά- σιγά αλλάζουν.
Τρανταχτότερο παράδειγμα η Φλωρεντία, το Βερολίνο αλλά και η χώρα της Άνδρου με το εκεί μουσείο – τέχνης κ.λ.π.
Εμείς εδώ απευθυνόμαστε αποκλειστικά στους επίδοξους αγοραστές φθηνών γενικά διαμερισμάτων και έτσι ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΗ ΜΑΣ!!!
Όλες οι τελευταίες δημοτικές αρχές θα έπρεπε να « εξοριστούν» για πλήρη έλλειψη οράματος και ΣΥΝΕΡΓΕΊΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΉ!!
Όμορφη πόλη – τέχνες και ποιότητα ζωής, αυτά αγοράζονται ακριβά… και εδώ γίνεται ακριβώς το ΑΝΤΊΘΕΤΟ!!
Μπράβο για την έκθεση λοιπόν και η επόμενη «παρουσία» πρέπει να γίνει σε ανοικτό χώρο , ενταγμένη στο κάθε μέρα . Όπως οι αγελάδες και οι καρδιές που εκτίθενται, τώρα και πρίν στις πλατείες τις Αθήνας , η ποίηση στα μέσα μεταφοράς κ.λ.π.
Η ΤΕΧΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ της ΠΟΛΗΣ λοιπόν!
Αγαπητέ ξύλινε.
Θα χρειασθεί πολύς χρόνος και μεγάλες πολιτικές-οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, για να φθάσουμε στο σημείο, η τέχνη να είναι ενταγμένη στη καθημερινότητα της πόλης και βέβαια να αποτελεί και λειτουργικό στοιχείο της!
Ίσως να μη γίνει και ποτέ αυτό... Αυτό βέβαια είναι μία προσωπική άποψη, αντίθετη με την ευχή μου που συμπορεύεται με την δική σου ευχή και επιθυμία.
Το σημαντικό είναι ότι η έκθεση που "στήθηκε" από κάποιες «Αρμονίστριες», αποδεικνύει ότι η αγάπη και το μεράκι μιας μικρής παρέας, μπορεί να κάνει ουσιαστικές παρεμβάσεις, ακόμα και σε χώρους που φαίνεται ότι δεν κινείται τίποτα! Τώρα το ζητούμενο είναι η έκθεση να γίνει πόλος έλξης εκείνων των ανθρώπων της περιοχής μας, που ενδιαφέρονται και για μη δραχμοποιήσιμα θέματα.
Να γίνει στέκι ανθρώπινης επικοινωνίας, που πάει να γίνει δυσεύρετο είδος τις μέρες μας. Μπορεί όμως να ξεπεραστεί η μικροαστική μικροπολιτική καχυποψία και συμπλεγματικότητα και να αγκαλιαστεί από μεγαλύτερο αριθμό συμπολιτών μας;
Και ακόμα, υπάρχει ικανός αριθμός συμπολιτών που να έχει κάποιο ενδιαφέρον για την τέχνη;
Θα το δείξει η προσέλευση…
Η ευχή μου πάντως είναι, οι Ιστορίες για τα δένδρα, να γίνουν αφετηρία για ανθρώπινη "συνκοινωνία" σε ιδέες, σκέψεις, όνειρα, απ'αυτά τα υλικά με τα οποία η νιότη πλάθει τον κόσμο της, να βοηθήσουν να γνωριστούμε καλλίτερα...(!)
Ο λόγος ύπαρξης των «Αρμονίστας» και εμένα προσωπικά είναι για να δείχνουμε και το μέλλον και τρόπους οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής που δεν λένε μόνο όχι στην αστικοποίηση – τσιμεντοποίηση, αλλά προτείνουν λύσεις.
Δεν είναι τόσο μεγαλεπήβολη πρακτική, η παρουσία μιας μπάντας στους δρόμους της πόλης σε ώρες καταστημάτων ένα Σάββατο. Η εικαστικές παρεμβάσεις σε πλατείες και των χωριών,- ώστε να πάει κάποιος επισκέπτης- φιλότεχνος και να υπάρξει και ανταποδοτικό όφελος..
Ένα γλυπτό, μια έκθεση οn the street κ.λ.π
Υπάρχουν ιδέες, όπου μπορούν και τα σχολεία να πάρουν μέρος, το έχουμε καταθέσει και στο πνευματικό κέντρο.
Ανοίγουμε δρόμους όπως πάντα και έπονται οι εκλεγμένοι: σκουπίδια , ανακύκλωση, κυκλοφοριακό, αγροτική παραγωγή, πεζοδρομήσεις, τέχνες κ,λ.π.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν ακούν κιόλας, όχι ότι δεν έχουν ιδέες…
Θα επανέλθω…
Οι εκλεγμένοι είναι αυτοί που είναι. Οι πολίτες, οι Δημότες, η εκκλησία του Δήμου, που είναι; Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Στη παραίτηση από συλλογικές δράσεις, στην απομόνωση στον μικρόκοσμό μας, στην προσπάθεια να "τα φέρουμε βόλτα", ο καθείς μόνος του. Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει μέσα μας. Να βοηθήσουμε να ανάψει η φλόγα της δημιουργικής συλλογικότητας για να αποκτήσει υπόσταση νόημα και αποτελεσματικότητα η εκκλησία του Δήμου στην οποία τουλάχιστον όσοι βρίσκονται στην Αρμονική Ανάπτυξη, πιστεύουν. Φαίνεται ότι κάτι τέτοιο κινείται. Δεν είμαστε όμως μόνο εμείς (στην Α/Α) που πιστεύουμε σ'αυτές τις αξίες, ας μη θεωρούμε ότι είμαστε η φωτισμένη πρωτοπορία του τόπου! Υπάρχουν πολλοί φίλοι(στον τρόπο σκέψης), που ακόμα είναι δυστακτικοί να μας πλησιάσουν... Χρειάζεται να γνωριστούμε λοιπόν, μ'όλους αυτούς τους σιωπηλούς συνοδοιπόρους, να κουβεντιάσουμε μαζί τους,να χτίσουμε γερά θεμέλια ουσιαστικής ανθρώπινης επικοινωνίας,που είναι η προυπόθεση της πολιτικής επικοινωνίας. Χρειάζεται να πλησιάσουμε εμείς αυτούς τους ανθρώπους, μπορούμε να το κάνουμε;
Είμαστε η « φωτισμένη πρωτοπορία» του τόπου, που ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ!
Οι άλλοι κάνουν κριτική εκ του μακρόθεν. Και το βράδυ αφού μετρήσουν τα κέρδη από τα επιστημονικά τους γραφεία, καβαλούν το αυτοκίνητο τους και σχολιάζουν εκ του ασφαλούς αυτούς που μιλούν ανοιχτά για τον νέο Μεσαίωνα που μας κυριεύει και τρώει την πόλη.
Ας βγουν μπροστά, τους έχουμε κατ’ επανάληψη καλέσει να πάρουν θέση ανοικτά για αυτά που συμβαίνουν στον δήμο.
Ακόμα και αν διαφωνούν με την Αρμονική! Που είναι; Λέπρα έχουμε;
Αλλά το να βγαίνεις μπροστά έχει ΚΟΣΤΟΣ!!
Αυτό είναι το πρόβλημα.. και όπως δείχνουν τα πράγματα το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η αύξηση της περιουσίας τους και το καλό πρόσωπο στην πόλη των αρπακτικών, των τοκογλύφων, των τσιμεντάδων κ,λ.π
Κανείς δεν έχει άλλοθι πια, η πόλη θάβεται στο τσιμέντο, στα σκουπίδια, και στα αυτοκίνητα ….
Όποιος δεν παίρνει θέση, είναι συνεργός!
Δεν θα παρακαλέσουμε κανέναν!
Εμείς τον αγώνα μας τον κάνουμε φανερά, πληρώνοντας από τσέπης και ψυχής…
Ας πάρουν θέση
θέση έχουν πάρει ξύλινε… σε καρέκλες… χεχεχεχεχε!!! Ας μη γκρινιάζουμε όμως…. Η έκθεση είναι εξαιρετική… μπράβο στις Αρμονίστριες και σε όσους και όσες συνέβαλαν και συμμετέχουν… ευχάριστη έκπληξη ότι, έχουμε τόσους καλούς καλλιτέχνες στην πόλη, έστω και ερασιτέχνες… πάντα τέτοια και καλή δύναμη… τα καλύτερα έρχονται, όπως λέει κάποιος…..
p.v
H βοηθειά σου είναι πολύτιμη και νασαι πάντα καλά να τους ανοίγεις τα μυαλά μέσω των αυτιών..!Αλλά μάλλον φορούν ωτοασπίδες του μυαλού δηλ. μυαλοασπίδες...θα δούμε, η νεκροψία θα δείξει.....
Δημοσίευση σχολίου