Έγκλημα στο Νείλο…

Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώστης κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινήσει....

"Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μικρή πόλη που βρισκόταν στο κέντρο του κόσμου της και την έλεγαν ΞυλοΚάιρο, έφτιαξαν ένα μικρό λιμάνι για να βάζουν τις βάρκες τους. Πρωτοτυπώντας παγκοσμίως, έφτιαξαν την είσοδο του λιμανιού, ακριβώς στις εκβολές του ποταμού τους, του θρυλικού Νείλου. Αυτό, είχε σαν αποτέλεσμα να κλείνει, συχνά πυκνά, η είσοδός του από τα φερτά του ποταμιού και το μαΐστρο και αναγκάζονταν συνέχεια να βγάζουν το χώμα και να το μεταφέρουν ανατολικότερα.

Χρειαζόταν το χώμα στην ανατολή, γιατί όπως έλεγαν κάποιοι, το λιμάνι επιβάρυνε τη διάβρωση των ακτών της πόλης. Η θάλασσα έτρωγε τον τόπο συνέχεια και παρά τις πολλές προσπάθειες που έγιναν από τότε, για να καταπολεμήσουν το φαινόμενο, η παραλία της μικρής πόλης χάθηκε. Έμεινε μόνο ένα μικρό κομμάτι, κάτω από το δάσος με τα πεύκα, που βρισκόταν στην ανατολική μεριά της πόλης. Δυτικότερα του λιμανιού η παραλία μεγάλωνε, αλλά δυστυχώς την εξαφάνισαν κι αυτή, χτίζοντας πολυπυραμίδες, δίπλα ακριβώς στο κύμα.

Για πολλά χρόνια λοιπόν, έπαιρναν το χώμα από τη μπούκα του λιμανιού και το πήγαιναν ανατολικότερα. Φόρτωναν χώμα, ξεφόρτωναν χώμα και δώστου πάλι. Ενώ αυτό συνεχιζόταν για πολλούς αιώνες, ξαφνικά το 2010 π.Χ. κάποιος άρχοντας της εποχής, είχε τη φαεινή ιδέα να ρίξει πέτρες στην είσοδο του λιμανιού για να την προστατεύσει. Έριξε λοιπόν πέτρες, πολλές πέτρες! Αποτέλεσμα της απερίσκεπτης αυτής ενέργειας ήταν να μεγαλώσει το πρόβλημα ανατολικότερα και η θάλασσα να αποτελειώσει την παραλία που είχε μείνει. Μιας και ο καιρός ερχόταν από τα δυτικά, το κύμα ξεσπούσε μετά το λιμάνι κι έτσι στο τέλος χάθηκε και η παραλία του δάσους.

Ο θρύλος λέει ότι μετά από έναν αιώνα χάθηκε και το δάσος και μετά από λίγα χρόνια και η πόλη. Βλέπετε, πέρα από τη διάβρωση, οι κάτοικοι δεν φρόντιζαν τον τόπο τους και έχτιζαν τα πάντα και παντού, με αποτέλεσμα να εξαφανίσουν τη ζωή από το πάλαι ποτέ όμορφο ΞυλοΚάιρο. Έτσι, δεν έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ...χειρότερα!"

Η ιστορία αυτή έγινε γνωστή με το όνομα «Έγκλημα στο Νείλο» και οι κάτοικοι της πόλης ως "Τοποφάγοι".

Άντε, τώρα κοιμηθείτε παιδιά. Καληνύχτα Τζων Μπόι. Καληνύχτα Σου Έλεν…

Ανδρέας Απ. Ζάρρος