Δανείστηκα τον τίτλο από ένα εξαιρετικό άρθρο της Νίνας Γεωργιάδου. Τα λέει όλα για τον πρόεδρο και τα λέει καλά. Διαβάστε το εδώ http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=49205.
Έτσι είναι, πρόεδρέ μας. Όσο και να μην καταλαβαίνετε, κάτι θα πρέπει να ανθιζόσαστε για τη γνώμη που έχει η κοινωνία για το "θεσμό" που υπηρετείτε και τις απαιτήσεις που έχει από αυτόν. "Προεδρευομένη" είναι η δημοκρατία μας στα χαρτιά, "Γλαστρευομένη" όμως στην ουσία. Γλαστρευομένη και μάλιστα με πολύ ακριβή γλάστρα γιατί, όπως θα ξέρετε κι εσείς, μας κοστίζει πολλά ο διακοσμητικός αυτός "θεσμός".
Σας είπαν προδότη και όντως είναι βαρύ. Θέλει και μεγάλη ανάλυση, γιατί στοιχειοθετείται προδοσία όταν υπάρχουν ιδανικά και αξίες για να προδώσεις και δεν είμαι τόσο σίγουρος για την ύπαρξή τους. Ή, τέλος πάντων, δεν ξέρω αν υπάρχουν κοινά ιδανικά για να ισχύει αυτός ο χαρακτηρισμός. Εγώ πάντως δεν νιώθω προδομένος ούτε από εσάς, ούτε και από κανέναν άλλο θεσμικό παράγοντα γιατί απλά δεν περίμενα ποτέ να υπερασπιστείτε τα δικά μου ιδανικά. Ποτέ δεν παραμυθιάστηκα και ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι έχουμε κοινή οπτική περί ιδανικών και αξιών.
Δεν περιμένω κάτι από εσάς. Δεν πιστεύω ότι μπορείτε να κάνετε κάτι. Άλλωστε η λύση που ευαγγελίζομαι δεν γίνεται να έρθει από την κορυφή της πυραμίδας, αλλά από τη βάση της. Η πυραμίδα στέκεται λόγω "βάσης" και όχι λόγω "κορυφής". Δεν μπορεί να σταθεί η πυραμίδα ανάποδα. Συνηθίζουμε να λέμε τη φράση "από τα κάτω" και αυτό ακριβώς εννοώ εδώ.
Άλλη μια μεγάλη συζήτηση που πρέπει άμεσα να γίνει είναι και η κατάσταση "βάσης και θεμελίων" της πυραμίδας. Η "διάβρωση" που έχουν υποστεί είναι μεγάλη. Μπορεί να προκλήθηκε από πάνω, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία, ούτε αναιρεί το φαινόμενο. Έχουμε μεγάλα χάλια σαν λαός. Αν δεν τα αναγνωρίσουμε και δεν τα διορθώσουμε, όποια κορυφή και να εγκαταστήσουμε, το οικοδόμημα θα παραμένει σαθρό. Θέλει δουλειά πολύ...
Εν κατακλείδι, προτείνω δύο πράγματα. Πρώτον, να αλλάξουμε κορυφή για να σταματήσει κάποτε η διάβρωση και δεύτερον και δυσκολότερον να ξεκινήσουμε την αυτο-αποκατάσταση της βάσης. Την αυτοανακαίνιση της ψυχής μας. Ας μην συνεχίζουμε να την προδίδουμε. Είναι πολλές οι ρωγμές, το ξέρω. Έχουν φροντίσει γι' αυτό άλλωστε και πολλοί "εκπρόσωποι" βάσης. Τώρα όμως που το οικοδόμημα τρίζει, ελπίζω κάτι ν' αλλάξει. Πρέπει ν' αλλάξει. Θέλω ν' αλλάξει και γι' αυτό παλεύω...
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
Ξυλόκαστρο, 30/10/2011
ΥΓ: Πρόεδρε, εγώ μ' αυτό το παιδί συγκινήθηκα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου