Ο δήμος μας είναι πολύ μεγάλος σε έκταση και περιλαμβάνει, εκτός από την πόλη του Ξυλοκάστρου, 25 χωριά (διοικητικά είναι 25, γιατί στην πραγματικότητα είναι περισσότερα, αν συμπεριλάβουμε όλους τους οικισμούς). Άλλα μεγάλα, άλλα μικρά, άλλα ξεχασμένα, άλλα κοσμοπολίτικα. Όλα τους όμως, χωριά με ιστορία, με προϊόντα, με παράδοση. Η 25η αντισαρακοστιανή μας πρόταση αφορά στην αξιοποίηση όλων αυτών των στοιχείων και στην καθιέρωση μιας ετήσιας «γιορτής» στο καθένα από αυτά. Μιας αφορμής για να τα επισκεφθούμε.
Όταν λέμε γιορτή δεν εννοούμε πανηγύρι ή καλύτερα δεν εννοούμε μόνο πανηγύρι (όπως στην περίπτωση του Ζεμενού, που χρόνια προτείναμε η γιορτή της σουλτανίνας να μην είναι μόνο κλαρίνα και τελικά η δημοτική αρχή το κατάλαβε και καθιερώθηκε το τριήμερο που γίνεται τα δύο τελευταία χρόνια). Εννοούμε ανάδειξη αξιών όπως: Ιστορία, λαογραφία, αρχιτεκτονική, διατροφική παράδοση, γνήσιες καλλιέργειες, τοπίο, άνθρωποι και ότι άλλο περιουσιακό στοιχείο διαθέτει το καθένα. Ακόμα και στα μικρά και έρημα χωριά. Όλα έχουν κάτι να μας πουν. Όλα. Αρκεί να ασχοληθούμε. Το Λουτρό, το Ξανθοχώρι, τα Στύλια, το Θροφαρί, η Συκιά και όλα τα χωριά μας, έχουν κάτι που αξίζει τον κόπο να διασωθεί. Μια ιστορία, ένας άνθρωπος, μια αφήγηση, μια συνταγή, ένα κτήριο, ένας σπόρος, ένα αγνάντι, κάτι σίγουρα υπάρχει.
Δεν γίνεται, παρ’ όλη την εγκατάλειψη της Πολιτείας, ο δήμος μας να μην ασχολείται με την Πελλήνη, για παράδειγμα. Να μην υπάρχει μια «αφορμή» για να πάμε εκεί. Είναι λυπηρό επίσης, ένας δήμος σαν το δικό μας να μην έχει ένα χώρο λαογραφίας. Ένα λαογραφικό μουσείο, ένα χώρο μνήμης. Συναντάς τέτοιους και στα πιο μικρά χωριά της Ελλάδας. Ακόμα και ένα μεγάλο δωμάτιο έχουμε δει σε χωριό της Θεσπρωτίας, να παίζει το ρόλο του μουσείου και να διατηρεί ζωντανή την παράδοση της περιοχής.
Αν λοιπόν αναδείξουμε κάτι από όλα αυτά σε κάθε χωριό, μια φορά το χρόνο μπορούμε να το προβάλουμε μέσα από μια γιορτή. Γιορτή που αλλού θα είναι πανηγύρι, αλλού αγροτικό συμπόσιο, αλλού θέατρο, αλλού αφήγηση, αλλού λογοτεχνική βραδιά, αλλού περίπατος, αλλού πολλά μαζί. Αν ανοίξει η συζήτηση, θα ακουστούν πολλά και θα προκύψουν ακόμα περισσότερα.
Το Πνευματικό Κέντρο θα μπορούσε να παίξει το ρόλο του συντονιστή αυτής της πρότασης και της επαφής με τους κατοίκους των χωριών. Με συνελεύσεις στα χωριά, μπορεί να ανοίξει το θέμα και σιγά σιγά όλα τα χωριά μας, θα σκαρώσουν μια αφορμή. Μια αφορμή για επίσκεψη. Για να μάθουμε, να θυμηθούμε, να χαρούμε, να δούμε, να γευτούμε, να τραγουδήσουμε, να αγναντέψουμε…
1 σχόλιο:
Ας φύτευε τουλάχιστον κάποιος μια συκιά, στην Συκιά, αφού ξέρουμε το μέρος που φύτρωνε το περιβόητο δέντρο που έδωσε το όνομά του στο χωριό... (Ετοιμάζω ανάρτηση)
Δημοσίευση σχολίου