Ο ιδανικός «πολίτης» για τους σημερινούς πολιτικούς, είναι αυτός που ασχολείται με τα κοινά κάθε τέσσερα χρόνια ή που δεν ασχολείται καθόλου. Αυτόν θέλουν, αυτόν χρειάζονται, αυτόν καλλιεργούν, αυτόν εμπιστεύονται. Τον πολίτη – ιδιώτη.Όπως εύστοχα παρατηρεί ο Καστοριάδης, από τη λέξη ιδιώτης προήρθε η λέξη idiot, που στα αγγλικά σημαίνει ηλίθιος. Αυτό γιατί ηλίθιο και άχρηστο θεωρούσαν κάποτε οι Αθηναίοι, αυτόν που δεν μετείχε και δεν έλεγε τη γνώμη του για τα κοινά. Αυτόν που ιδιώτευε. Σήμερα όμως, τα πράγματα αντιστράφηκαν. Ο ιδανικός πολίτης για το σύστημα, είναι ο ηλίθιος.
Οι άρχοντες, χρειάζονται τους πολίτες μόνο στις εκλογές και μετά τα αναλαμβάνουν όλα αυτοί. Οι ειδικοί. Δήμαρχοι, νομάρχες και βουλευτές με την καθημερινή τους πρακτική, αποθαρρύνουν τη συμμετοχή, κρατάνε μακριά τους πολίτες από τη λήψη των αποφάσεων και ενισχύουν την ιδιώτευση και την αδράνεια.
Όλα τα κέντρα εξουσίας, από τα πιο μικρά (τοπικά) έως τα πιο μεγάλα (πλανητικά), ενοχλούνται από τις δράσεις πολιτών, που μένουν ενεργοί και μετά τις εκλογές. Μισούν δηλαδή τη δημοκρατία. Και όταν λέω δημοκρατία, εννοώ την πραγματική και όχι αυτή την παρωδία που βιώνουμε στις μέρες μας. Η «αντιπροσωπευτική δημοκρατία» άλλωστε, δεν είναι δημοκρατία. Εκ φύσεως, «σκοτώνει» τη συμμετοχή των πολιτών και δίνει το δικαίωμα σε λίγους να αποφασίζουν για τους πολλούς. Ολιγαρχία είναι το πολίτευμα που έχουμε. Αυτός ο όρος, το περιγράφει πολύ καλύτερα.
Στο μικρόκοσμό μας, εδώ στο Ξυλόκαστρο, πριν λίγες μέρες, οι τοπικοί άρχοντες επιβεβαίωσαν και εγγράφως ότι δεν έχουμε δημοκρατία. Ούτε καν την ψεύτικη, τη σύγχρονη. Ούτε καν αυτή, που ο νομοθέτης ονόμασε τοπική δημοκρατία μέσα στον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων και έβαλε να χρειάζονται 25 δημότες για να συζητηθεί ένα αίτημά τους στο οικείο συμβούλιο. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου κ. Διονύσης «Λογοθέτης», απάντησε αρνητικά (μετά από 109 ημέρες!!!), στο αίτημα 25 πολιτών να συζητηθεί πρότασή τους στο συμβούλιο. Η πρόταση αφορά στα έργα μέσω ΣΔΙΤ που προωθεί η δημοτική αρχή και ζητά την ακύρωσή τους. Βρήκε μια δικαιολογία και αρνήθηκε τη συζήτηση. Παραβαίνει δηλαδή το νόμο και κλείνει την πόρτα του συμβουλίου στους πολίτες. Έτσι απλά. Πραξικοπηματικά.
Εννοείται ότι δεν είναι προσωπική επιλογή του κ. «Λογοθέτη». Εντολές εκτελεί και μάλιστα πιστά. Τώρα θα μου πείτε, πώς δεν ντρέπεται μεγάλος άνθρωπος να γράφει τέτοια πράγματα ή να διευθύνει με αυτόν τον τρόπο τα συμβούλια; Δεν μου κάνει και μεγάλη εντύπωση. Πάντα βρίσκονται άλλωστε τέτοιοι άνθρωποι, που κάνουν τη βρώμικη δουλειά, χωρίς να ντρέπονται.
Το θέμα μας όμως, δεν είναι τα πρόσωπα. Είναι οι πολιτικές τους και οι επιπτώσεις που έχουν στο δήμο μας. Αυτό καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και πλέον είναι γνωστός ο τρόπος.
Πρέπει να μην δεχόμαστε να παίζουμε το ρόλο του ηλίθιου. Να συμμετέχουμε, να μιλάμε, να ενημερωνόμαστε και να ενημερώνουμε, να δρούμε και να αντιδρούμε. Έτσι θα ακυρώσουμε και τα ΣΔΙΤ σχέδιά τους.
Ήδη τα παίρνουν πίσω σιγά σιγά. Μετά την αντίδραση συλλόγων και πολιτών για τη Ζήρεια, πριν λίγες μέρες και ο Ναυτικός Όμιλος στη συνέλευσή του, πήρε απόφαση κατά της εκμετάλλευσης της μαρίνας Ξυλοκάστρου μέσω ΣΔΙΤ. Σύντομα, θα «ανακρούσουν πρύμναν».
Αυτός είναι ο δρόμος της δημοκρατίας, ο δρόμος της συμμετοχής. Προσοχή, όμως. Στη διασταύρωση της Λεωφόρου Ηλιθίων και της οδού Συμμετοχής, πρέπει να στρίψουμε στη δεύτερη.
Ευτυχώς, που στο Ξυλόκαστρο πληθαίνουν οι πολίτες που δεν παίρνουν τη Λεωφόρο. Ευτυχώς, το μέλλον δεν είναι τόσο δυσοίωνο. Βλέπετε, όσο πιο σκληρά γίνονται τα ολιγαρχικά καθεστώτα, τόσο πιο πολλές αντιδράσεις προκαλούν. Και εδώ τα πράγματα έχουν αρχίσει και σκληραίνουν πολύ, λίγο πριν τη συμπλήρωση της επταετίας, του παρόντος καθεστώτος…
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου