Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Βροχή οι καταγγελίες...

Το καλοκαίρι που μας πέρασε είδαμε πολλά που δεν μας άρεσαν και τα απαθανατίσαμε. Επίσης, πάει καιρός που έρχονται στο mail μας ή μας δίνουν ανά χείρας, καταγγελίες και παράπονα για διάφορα εξοργιστικά που συναντάνε στο δήμο μας. Όμως, από τη μία η συναυλία της Ζήρειας και από την άλλη η αναμονή του φθινοπώρου (για να αισθανθούμε ότι -δήθεν- έφυγαν οι "ξένοι" και δεν μας ακούνε) καθυστερήσαμε να τα παρουσιάσουμε. Καιρός να ξεκινάμε σιγά σιγά. Θα αρχίσουμε από αυτό που μας ήρθε τελευταίο. Σήμερα.

Ένας συμπολίτης από τη δυτική όχθη, που τα στοιχεία του είναι στη διάθεσή μας, μάς έστειλε το παρακάτω κείμενο και τις φωτο που το συνοδεύουν. Αφορά κάτι που διαπιστώσαμε κι εμείς όταν κάναμε τον καθαρισμό της παραλίας Αριστοναυτών και δείχνει ανάγλυφα ότι όλα γίνονται για το θεαθήναι. Η ουσία παραμένει εκτός. Εξ-ουσία αθάνατη!!!!


Να ζήσουμε να την θυμόμαστε…

γιατί τον επόμενο χρόνο ίσως να μην την έχουμε. Άλλοι Δήμοι για να αποκτήσουν έστω και μία κάνουν τα αδύνατα δυνατά, ενώ εμείς είμαστε υπεράνω. Τις έχουμε εξάλλου πολλές και δεν τις υπολογίζουμε.
Τι κι αν φέτος δεν σας άγγιξε καθόλου ότι είχαμε συνεχόμενα περιστατικά πνιγμών στις βραβευμένες παραλίες του Δήμου μας.
Τι κι αν για μία και μόνο μέρα και μάλιστα τέλη Αυγούστου, αποφασίσατε να τοποθετήσετε χημικές τουαλέτες και ναυαγοσωστικά αφού την επόμενη θα πέρναγε αρμόδια επιτροπή για να σας κρίνει.
Τι κι αν ξεχάσατε πως οι λουόμενοι πλέον δεν είναι μόνο άβουλοι Ξυλοκαστρίτες αλλά Αθηναίοι που έχουν πληρώσει ακριβά αυτές τις σημαίες κι έχουν σοβαρούς λόγους να εκφράσουν όλα τους τα παράπονα για την αδιαφορία σας.

Όπως και να έχει αυτό που έχετε ξεχάσει να κάνετε είναι να αποφασίσετε να τις κάνετε να κυματίζουν από τον Μαΐστρο μεσίστιες για τα φετινά θύματα πνιγμών αλλά και για τις γαλάζιες σημαίες που τα επόμενα χρόνια δεν θα υπάρχουν από δικά σας λάθη.
Να μην ξεχάσετε τέλος, το επόμενο καλοκαίρι που είναι προεκλογική περίοδος κι ο ιστός θα είναι άδειος, να βάλετε τη δική σας σημαία να κυματίσει, έτσι για να μην σας ξεχνάμε.

Ένας Κατωμερίτης από τα παλιά

Δεν υπάρχουν σχόλια: