Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Αιωρούμενες μαριονέτες...


Το έχουμε πει πάλι. Ο τελευταίος χρόνος της τετραετίας είναι η Αποκριά της. Ξαφνικά, όλα αλλάζουν. Οι Κακοί ντύνονται Καλοί, οι τυφλοπόντικες βγαίνουν απ' τα λαγούμια τους και γενικά υπάρχει παντού γύρω μας, μια οσμή συμμετοχής, δημοκρατίας, συναδελφοσύνης και ανιδιοτελούς προσφοράς!

Η πιο συχνά επαναλαμβανόμενη φράση είναι η ατάκα "Όλοι μαζί". Όλοι μαζί θα προχωρήσουμε, όλοι μαζί θα τον διώξουμε, όλοι μαζί θα συνεχίσουμε το δύσκολο έργο μας κλπ κλπ. Όλοι μαζί λοιπόν. Μέχρι τις εκλογές όμως, γιατί τότε θα αναλάβουν οι ειδικοί. Μετά εμείς θα καθόμαστε και θα απολαμβάνουμε υπηρεσίες. Δεν χρειάζεται να κουραζόμαστε και να ασχολούμαστε με τίποτα.

Μέσα σ' αυτή την αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα, η Αρμονική Ανάπτυξη και τα στελέχη της έχουν την τιμητική τους. Βρε τι αξιόλογα παιδιά! Και με ιδέες! Και δραστήριοι! Μπορεί να φαίνονται κάπως, αλλά κατά βάθος είναι πολύ καλά παιδιά! Αν και τα τρία προηγούμενα χρόνια, μάς περνάγανε γενεές δεκατέσσερις, τον τέταρτο ...μας "σέβονται"!

"Σεβασμός" από τη μία, συνωμοσιολογία από την άλλη! Θα πάνε με αυτόν γιατί δεν γουστάρουν τον άλλον, θα πάνε με τον άλλον γιατί τους έταξε αυτό και κάτι τέτοια τρελά. Οκτώ χρόνια πέρασαν και ακόμα δεν κατάλαβαν ότι για εμάς η Αυτοδιοίκηση δεν είναι συναλλαγή. Δεν είναι το μέσον για να κάνουμε πολιτική καριέρα, αλλά είναι στάση ζωής και ασχολούμαστε από άποψη. Αν ήταν, θα την είχαμε κάνει καιρό τώρα! Βέβαια, από την άλλη έχουν ένα ελαφρυντικό γιατί το 2006 μας βγήκε λίγο το όνομα. Όμως αποδείξαμε στη συνέχεια, ότι εμείς δεν είμαστε ευλύγιστοι. Μπορεί να εκθρέψαμε έναν, αλλά άλλους Γρηγόρηδες δεν έχουμε. Ένας και μοναδικός ήταν. Μοναδικότητα που άλλωστε, την επιβεβαιώνει συχνά πυκνά και ο ίδιος.

Για να μην μακρηγορούμε και για να φανερώσουμε τις προθέσεις μας, έχουμε και λέμε: Ο νέος διευρυμένος δήμος που θα προκύψει, θα προσθέσει ανθρώπους. Και θυμηθείτε τι λέμε: Απέναντι στην αφαίρεση και τη διαίρεση των εξουσιών, εμείς προτάσσουμε την πρόσθεση και τον πολλαπλασιασμό. Θα προσθέσουμε λοιπόν και θα προστεθούμε με ανθρώπους, που έχουν τις ίδιες αξίες και βλέπουν την Αυτοδιοίκηση όπως εμείς. Και θα είμαστε παρόντες και στο νέο δήμο. Μπορεί να αλλάξει το όνομα ή το γκεσέμι, μπορεί να μείνουν ίδια, μπορεί να γίνει κάτι άλλο πιο "μεγάλο", αλλά ποτέ πέρα από τα όρια της αξιοπρέπειάς μας. Όρια που με τις πράξεις μας και όχι με λόγια, τα έχουμε κάνει σαφή και ευδιάκριτα.

Από την άλλη, φίλοι και εχθροί, μας παροτρύνουν να πάμε σ' έναν συνδυασμό εξουσίας, για να μπούμε ....μέσα! Να δοκιμαστούμε. Οι φίλοι το λένε επειδή πιστεύουν σε μας και θεωρούν ότι αν πάρουμε πόστο, θα μπορέσουμε να προσφέρουμε πολλά. Τους καταλαβαίνουμε, αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όσο τα παρουσιάζουν. Η ιστορία άλλα έχει δείξει, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των ενσωματώσεων...

Οι εχθροί, θέλουν να ενσωματωθούμε κάπου, γιατί ή το έκαναν οι ίδιοι ή θα το κάνουν και δεν θέλουν να έχουν μέτρο σύγκρισης. Είναι αστείο να ακούς κάποιους αριστερούς, να σου λένε ότι "...όλο στην απ' έξω είστε και κριτικάρετε! Μπείτε μέσα να δούμε τι απίδια πιάνει ο σάκος σας!". Σου φεύγει το σκαλπ από τον παραλογισμό! Όμως "σύντροφοι", άλλα μας λέγατε πριν λίγους μήνες. Κάτι για δικομματισμούς ψελλίζατε, κάτι για αυτονομίες, κινηματικά και κάτι τέτοια. Τώρα δεν ισχύουν; Εκείνα τα λόγια έμειναν μετέωρα; Σαν τις μαριονέτες, στο ποίημα του Τάκη Μιχόπουλου. Μετέωρες. Αν μη τι άλλο, έχετε πλάκα...

Αιωρούμενες μαριονέτες ρωτάω

ποια σχέση να έχετε

με το χωματένιο μου στίχο

του «κουτιού και του λούστρου»

μαριονέτες μετέωρες

Θα είμαστε εδώ λοιπόν. Δεν ξεμπερδεύετε εύκολα από εμάς. Θα είμαστε εδώ, όπως και νάχει.

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

Δεν υπάρχουν σχόλια: