30 χρόνια κλείνουν σήμερα από το θάνατο του Νίκου Ξυλούρη. Τότε τα τραγούδια του, μου φαίνονταν "ξύλινα". Μπορεί και να έφταιγε η κατάχρησή τους από "ξύλινους" επαναστάτες. Μπορεί και να έφταιγε η "ξύλινη" δική μου απόρριψη, σε κάθε τι "μη ροκ". Σήμερα, που ακούω διαβάζοντας, ειν' αλλιώς.
Κώστας Βάρναλης τραγουδισμένος από τον Ξυλούρη. Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μονομιάς, θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς. Αμήν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου