Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Πατριώτες ψυχραιμία...

φωτο: Λάμπης Μουτάφης

Η προκήρυξη του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για την κατάθεση προτάσεων πεζοδρόμησης της Π. Τσαλδάρη, άναψε φωτιές πάλι στην πόλη. Μια πόλη που και η ίδια και οι πολίτες της είναι τραυματισμένοι ψυχικά και σωματικά από τις προηγούμενες αναπλάσεις, μιας και οι πληγές που δημιουργήθηκαν είναι ακόμα ανοικτές.

Η Συμπολιτεία, όπως και την πρώτη φορά που συζητήθηκε, ψήφισε την προκήρυξη ξεκαθαρίζοντας ότι η θετική ψήφος μας δεν είναι ψήφος για την υλοποίηση του έργου. Θεωρούμε ότι το Ξυλόκαστρο δεν είναι έτοιμο γι’ αυτό το βήμα και θέλει δουλειά για να ετοιμαστούν και η πόλη και οι πολίτες, όμως αν πετύχει ο διαγωνισμός και κατατεθούν προτάσεις πιστεύουμε ότι θα είναι χρήσιμες στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο και στην προσπάθειά του να βελτιώσει την εικόνα και τη λειτουργία της πόλης μας. Επειδή η υπόθεση της υλοποίησης όμως δεν είναι της παρούσης και μπορεί να μας απασχολήσει σε αρκετά χρόνια, θα σταθώ λίγο στην παραφιλολογία της, που είναι το αγαπημένο μας σπορ.

Τα χαρακώματα ήταν έτοιμα από πριν. Πήραν θέση από εδώ και από κει κάποιοι και υπερασπίζονται με θέρμη τις θέσεις τους. Βέβαια οι έντονες αντιδράσεις έχουν λογική εξήγηση, μιας και οι αναπλάσεις του παραλιακού με τον τρόπο που έγιναν ή δεν έγιναν, έχουν φέρει μεγάλα προβλήματα στο κυκλοφοριακό και στη λειτουργία της πόλης. Στις αντιδράσεις αυτές πρωτοστατεί ο Εμπορικός Σύλλογος και αρκετοί από τους εμπόρους της αγοράς, που δείχνουν σίγουροι ότι ένα τέτοιο έργο θα είναι καταστροφικό για το τοπικό εμπόριο. Είναι γνωστή χρόνια τώρα η θέση του συλλόγου που έχει αναγάγει το ζήτημα της στάθμευσης σε μείζον θέμα της περιοχής, χωρίς όμως από την άλλη να έχει καταφέρει τόσα χρόνια να πείσει τα ίδια του τα μέλη να μην παρκάρουν οι ίδιοι στην αγορά. Πρόβλημα…

Οι δημοτικές παρατάξεις έχουν πάρει και αυτές θέση, άλλες μέσα στα χαρακώματα και άλλες κάπου στη μέση. Πλησιάζοντας βέβαια οι εκλογές, όλες οι παρατάξεις θα βγουν από τα χαρακώματα και θα στρογγυλέψουν τις θέσεις τους, γιατί οι μεν θα δουν ότι οι υποστηρικτές της πεζοδρόμησης είναι πολυπληθείς και δεν θα θέλουν να τους χάσουν με τις ακραίες απόψεις τους, αλλά και οι δε θα αποφύγουν να στενοχωρήσουν και πολύ τους αντιδρώντες. Το ίδιο έκαναν και στις προηγούμενες εκλογές με τη δεύτερη ανάπλαση του παραλιακού. Ξεκίνησαν αναθεματίζοντας και τερμάτισαν ευέλικτοι. Θυμηθείτε ότι όλοι οι υποψήφιοι θα λένε στο τέλος ότι είναι υπέρ των πεζοδρομήσεων, αλλά με προϋποθέσεις. Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε. Ή πιο σωστά, θα το ξαναδούμε.

Το θέμα είναι ότι πάλι βρήκαμε αφορμή για εσωστρέφεια και διχόνοια, κάτι που θα πάει πίσω για άλλη μια φορά τα πολλά προβλήματα του Ξυλοκάστρου και του εμπορικού κόσμου του. Χτυπημένοι από τα μνημόνια περισσότερο από κάθε άλλη τάξη, εμείς οι μικρομεσαίοι ελεύθεροι επαγγελματίες της περιοχής αγωνιζόμαστε σκληρά για να κρατήσουμε ανοιχτά τα μαγαζιά μας και δυστυχώς δεν καταφέρνουμε να συνεννοηθούμε για να βελτιώσουμε τα τοπικά μας ζητήματα. Να προσφέρουμε καλύτερες υπηρεσίες και προϊόντα, σε πιο καλές τιμές, σε μια λειτουργικότερη και καθαρότερη πόλη, να αναδείξουμε τα θετικά μας και να μειώσουμε τα αρνητικά μας και και και… Μακάρι το κυκλοφοριακό και το πάρκινγκ να ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα της αγοράς μας, αλλά δεν είναι. Έχουμε σημαντικότερα και δυσκολότερα, δυστυχώς. Και γι’ αυτά δεν κάνουμε τίποτα. Μα θα μου πείτε μήπως  κάνουμε για το πάρκινγκ;;;

Πατριώτες ψυχραιμία! Η τοπική αγορά μαραζώνει χρόνια τώρα και χωρίς πεζόδρομο. Ας ασχοληθούμε κάποια στιγμή με τα προβλήματα που μας ταλανίζουν, γιατί όταν και αν έρθει το θέμα της πεζοδρόμησης θα είμαστε λιγότεροι και πιο αδύναμοι. Να συνεννοηθούμε πρέπει και να δράσουμε. Όχι να φαγωθούμε. Νισάφι…

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

ΥΓ: Δήμαρχε, στη θέση σου θα πεζοδρομούσα άμεσα το τμήμα Ηρώον – Ειρηνοδικείο, δημιουργώντας μια πλατεία – παιδότοπο, χωρίς κυκλοφοριακές επιβαρύνσεις. Αν φτιαχτεί και η παιδική χαρά που έχετε δρομολογήσει, θα γίνει ένας μικρός παράδεισος για τα παιδιά, δίπλα στην είσοδο του Πευκιά. Ας χάσουμε επιτέλους αυτή τη μοναδικότητα σαν πόλη, που δεν έχουμε ούτε ένα τετραγωνικό πεζόδρομο, γιατί στην παραλία δεν έχουμε πεζόδρομο όπως ακούγεται. Ένα μεγάλο πεζοδρόμιο είναι…