Παρασκευή 22 Απριλίου 2022

Λείπεις...

 


Λείπουν σε όλους τα ποιήματά σου. Τα "ζαχαρωμένα βότσαλα, που πάνω που πας να γλυκαθείς, σπας τα δόντια σου". Σε μας, λείπει και η παρέα σου.. 

Παρασκευή 8 Απριλίου 2022

«Από την Αλεξάνδρεια στο BERLIN»...

 



Μετά από καιρό βγαίνω ξανά στα …δίχτυα και στον εικονικό κόσμο, για να μοιραστώ μαζί σας κάτι πολύ όμορφο. Πνιγμένοι από την ασχήμια του κόσμου που έχουμε φτιάξει, παλεύουμε ν’ ανέβουμε λίγο στην επιφάνεια, να πάρουμε ανάσες για ν’ αντέξουμε. Άνθρωποι που σκαρώνουν ομορφιές, άνθρωποι που αντιστέκονται, που παλεύουν για μια αξιοπρεπή ζωή ή που ψάχνουν να βρουν ουρανό, η μουσική, τα βιβλία, οι αγαπημένοι μας συνοδοιπόροι στο ταξίδι αυτό οικογένεια και φίλοι, είναι αυτά που κυρίως μας δίνουν οξυγόνο και κουράγιο…

Αυτή τη φορά ένα βιβλίο είναι ο λόγος της ανάρτησης. Το βιβλίο «Από την Αλεξάνδρεια στο BERLIN» του Γιώργου Ποριάζη, ενός αγαπημένου φίλου που συναντήθηκαν οι ζωές μας πριν 31 χρόνια, όταν δούλεψα «στη λέσχη του», το θρυλικό κλαμπ BERLIN στο Θησείο. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ήμουν καθόλου αντικειμενικός κριτής του βιβλίου, αν δεν είχα εκπαιδευτεί να παίρνω απόσταση όταν διαβάζω βιβλία φίλων και στη συγκεκριμένη περίπτωση να μην με παρασύρει η αγάπη και η εκτίμηση που έχω για τον συγγραφέα. Ήταν δύσκολο, μιας και η εποχή που ήμουν τους χειμώνες στο BERLIN και τα καλοκαίρια στο ΜΕΤΑΛΛΕΙΟ στη Σέριφο, του επίσης αγαπημένου Παντελή Κουλαμά, ήταν από τις πιο όμορφες περιόδους της ζωής μου, παρέα με πολλούς αγαπημένους φίλους, όπως η Μιλένα Αγγουρά και ο Κώστας Πουλαντζάς που με έφεραν στο BERLIN, ο Πλούταρχος Βασιλάκης, ο Μάκης Μηλάτος, ο Άκης Λαδικός κ.α. Όμως αν το βιβλίο δεν άξιζε δεν θα σας κούραζα σήμερα. Θα το διάβαζα, θα το ευχαριστιόμουνα και θα το κρατούσα για μένα…

Γνωρίζοντας τον Γιώργο και την τελειομανία του, ήμουν πολύ περίεργος να δω πώς τα πήγε με το πρώτο συγγραφικό του σκάρωμα. Και δεν άργησα να καταλάβω ότι πάλι τα έχει καταφέρει. Από τις πρώτες σελίδες, που μας περιέγραφε τα παιδικά του χρόνια στην Αλεξάνδρεια, κατάφερε να με κάνει να περιπλανιέμαι κι εγώ στους δρόμους της, να αισθάνομαι τον θαλασσινό αέρα της Μεσογείου, να μυρίζω τις μυρωδιές της αγοράς της ιστορικής και κοσμοπολίτικης πόλης της Αιγύπτου και να νιώθω περισσότερο ότι βλέπω ταινία, παρά ότι διαβάζω βιβλίο. Μαζί κρυβόμουν κι εγώ στους βομβαρδισμούς της Αλεξάνδρειας (συγκλονιστικά γραμμένο και δυστυχώς επίκαιρο το αντιπολεμικό μήνυμα του Γιώργου) και μαζί του μπήκα στο καράβι για την Ελλάδα. Και γενικά μαζί με πήρε σε όλη την περιπέτειά του στο υπόλοιπο βιβλίο από την Καλλιθέα στα Προπύλαια και μετά στο BERLIN και στη Σέριφο (αν και στα δύο τελευταία με είχε πάρει και στην πραγματική ζωή μαζί του).

Για να μην γράψω κι εγώ …βιβλίο για το βιβλίο, να κλείσω αναφέροντας ότι ο Γιώργος αφηγούμενος ένα κομμάτι της ζωής του, κατάφερε και έφτιαξε ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για τον καθένα, και όχι μόνο για τους φίλους του. Περιγράφει με τρόπο που θα ταίριαζε σε πολύ έμπειρο συγγραφέα, κομμάτια της ζωής της Ελληνικής κοινότητας της Αλεξάνδρειας και τριών δεκαετιών ορόσημο για την Αθήνα κάνοντας το βιβλίο του «Από την Αλεξάνδρεια στο BERLIN» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Υδροπλάνο, ένα βιβλίο που σας συνιστώ ανεπιφύλακτα. Μπράβο Γιώργο!!!