ΑΝΩΜΑΛΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ...

Μετά από κάθε απογείωση, υπάρχει και μία προσγείωση... Μετά από το απίστευτο Σαββατόβραδο στη Ζήρεια και τη μοναδική στα χρονικά μαραθώνια συναυλία για το Νίκο Δόικα, πρέπει να βουτήξουμε πάλι στο "βούρκο" και να ριχτούμε ξανά στις μάχες για τα αυτονόητα. Εκκρεμούν πολλά. Όμως πριν από τη βουτιά, ας μείνουμε λίγο στα ψηλά και στα όμορφα που σκαρώθηκαν στη Ζήρεια.

Όλα συνηγόρησαν ή συνωμότησαν αν προτιμάτε, για να πετύχει αυτή η βραδιά. Από την πρώτη στιγμή που "έπεσε" η ιδέα από το Γιώργο Γκουρβέλο την περασμένη άνοιξη, μέχρι και χθες όλοι όσοι το άκουγαν, γούσταραν πολύ και συμμετείχαν με τον τρόπο τους, βοηθώντας να πραγματοποιηθεί αυτό το ροκ πάρτι, κάτω από τις καλύτερες προϋποθέσεις. Ακόμα και πολλοί που δεν ήξεραν καλά ή και καθόλου το Νίκο, με το που άκουγαν την ιδέα ενθουσιαζόντουσαν και βοηθούσαν όπως μπορούσαν. Και όπως είναι φυσικό, όλα αυτά πέρασαν και στον κόσμο που διασκέδασε, τραγούδησε, χόρεψε, θυμήθηκε, γέλασε, συγκινήθηκε, ήπιε...

Το αποτέλεσμα, μάς δικαίωσε όλους. Οι εκατοντάδες φίλοι που ανέβηκαν στο βουνό του Ερμή, ενθουσιάστηκαν από το όλο σκηνικό και ο καθένας τους είχε και μια καλή κουβέντα να πει, που κατέληγε σχεδόν πάντα με την ίδια ευχή: "Και του χρόνου!".
Η γλύκα που πήγαζε:

• από την αγάπη για το Νίκο Δόικα
• από την αγάπη για τη μουσική
• από τη συλλογική προσπάθεια της διοργάνωσης
• από την αφιλοκερδή συμμετοχή όλων των μουσικών
• από την ελεύθερη είσοδο και τη "συμμετοχική" κάλυψη των εξόδων

κυκλοφορούσε στην ατμόσφαιρα και έκανε όλο τον κόσμο καλοδιάθετο και ανεβασμένο. Οι 7,5 ώρες μουσικής, ο πολύ καλός καιρός για τα δεδομένα της εποχής και του υψομέτρου, αλλά και η πολύ ωραία τοποθεσία, βοήθησαν πολύ σε αυτό. Οι προβολές των φωτογραφιών και των βίντεο, που επιμελήθηκε ο δεύτερος "πυλώνας" της διοργάνωσης, Κώστας Αρβανιτάκης, μάς συγκίνησαν και μας ταξίδεψαν σε χρόνια ...περασμένα. Περασμένα μεν, αλλά όχι ξεχασμένα. Όπως και ο Δόικας. Έφυγε, αλλά κανείς δεν τον ξέχασε. Όλοι ήσαν εκεί. Ο Παύλος, ο Βασίλης, ο Νίκος, ο Γιώργος, ο Γιάννης, ο Τάκης, η Χρύσα, ο Αλέξης, ο Σωτήρης, ο Διονύσης, ο Αντώνης, ο Θανάσης, η Μιλένα, ο Άκης, ο Κώστας, ο Τζώννυ, ο... οοόλοι και πολλοί ακόμα!!!

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και στα παιδιά του Αθλητικού Κέντρου Ζήρειας, το "Λαγό", κατά κόσμο Δημήτρη Γεωργίου και την ομάδα του, για τη βοήθειά τους και την άψογη φιλοξενία. Το μέρος είναι καταπληκτικό και αυτά τα παιδιά μπορούν να υποστηρίξουν καλά, τέτοια γεγονότα.
Άξιζε τον κόπο, λοιπόν. Ίσως και να ξεκινάει κάτι ιδιαίτερο. Θα δείξει. Ευχαριστούμε ...οοοόλους!

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

ΥΓ: Θα επανέρχομαι κατά διαστήματα στο θέμα, γιατί οι ωραίες φάσεις είναι ανεξάντλητες. Με βίντεο, φωτό και κείμενα θα ξαναζήσουμε τις καλύτερες στιγμές της 29ης Αυγούστου 2009. Και του χρόνου!

ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΓΙΑ ΤΟ ΝΙΚΟ...

Μία από τις ωραίες στιγμές της βραδιάς, ήταν και η παρακάτω. Yeah....

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ...

Τα λόγια δεν βγαίνουν ακόμα, για να περιγράψουν αυτό που έγινε το Σάββατο στη Ζήρεια. 7,5 ώρες κράτησε η γιορτή για το Νίκο. Δείτε μερικά πλάνα και θα τα πούμε... (δείτε κι άλλα εδώ)

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ ROCK ΠΑΡΤΥ ΣΤΗ ΖΗΡΕΙΑ...

Το Σάββατο πλησιάζει. Η συναυλία για το Νίκο Δόικα ετοιμάζεται και όλα δείχνουν ότι θα είναι μια ξεχωριστή βραδιά. Ο καιρός προβλέπεται καλός για τα δεδομένα των 1.600 μέτρων, οπότε δεν θα έχουμε πρόβλημα (εννοείται ότι χρειάζεται "χειμωνιάτικη" ενδυμασία για τις προχωρημένες ώρες).

Όσοι θέλετε να κατασκηνώσετε, καλό θα ήταν να έρθετε αρκετά νωρίτερα από τις 6.30μμ, που θα αρχίσει η συναυλία. Στο χώρο θα υπάρχουν σκηνές και υπνόσακοι για όσους χρειαστούν και βέβαια φαγητό και ποτά που θα μπορείτε να προμηθεύεστε από το Αθλητικό Κέντρο Ζήρειας.

Για να φτάσετε στο Αθλητικό Κέντρο παίρνετε το δρόμο Ξυλόκαστρο - Τρίκαλα και αφού περάσετε την Άνω Συνοικία Τρικάλων, ακολουθείτε τις πινακίδες μέχρι το Αθλητικό Κέντρο. Εύκολο είναι και ...άσφαλτος.

Περισσότερες λεπτομέρειες για τη συναυλία δείτε εδώ.

ΥΓ: Η συναυλία είναι και ο βασικός λόγος που έχουν αραιώσει οι αναρτήσεις. Από Δευτέρα επιστρέφουμε δυναμικά, γιατί έχει μαζευτεί πολύ πράγμα...

ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ, ΜΜΕ, ΠΟΛΙΤΕΣ...

Άλλη μια πύρινη καταστροφή σε εξέλιξη, στον πολυασθενή που λέγεται Αττική. Τα κανάλια μεταδίδουν με το γνωστό τους τρόπο, αφήνοντάς μας με την απορία αν κατά βάθος "χαίρονται" από την αναμπουμπούλα αυτή. Τέλος πάντων...
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα έχουμε ανθρώπινα θύματα αυτή τη φορά. Φτάνουν τα δέντρα και οι περιουσίες που θα θυσιαστούν στο θεό της ...;;; Σε ποιον θεό θυσιάζονται, άραγε, όλα αυτά;
Την απάντηση ίσως μπορέσουμε να τη βρούμε λίγα χρόνια αργότερα από το συμβάν. Αν καταγράφαμε τα καμένα και βλέπαμε ένα - δυο χρόνια μετά τι απόγιναν οι περιοχές αυτές, μήπως καταλαβαίναμε κάτι; Τα ΜΜΕ αν ήθελαν να προσφέρουν πραγματική ενημέρωση θα έκαναν τέτοια ρεπορτάζ, αλλά δεν θέλουν. Δεν είναι αυτή η δουλειά τους, άλλωστε.
Θα μπορούσαμε όμως να το κάνουμε εμείς, οι πολίτες. Εκτός από τη φύλαξη των δασών που κάνουμε, θα μπορούσαμε να καταγράψουμε τα καμένα και να παρακολουθούμε την εξέλιξή τους. Ας μην παρασυρόμαστε κι εμείς από τον τηλεοπτικό ρυθμό παρακολούθησης των γεγονότων. Ας παραμείνουμε στην ουσία των θεμάτων και μετά την αποχώρηση των καμερών. Η τεχνολογία μπορεί να μας βοηθήσει, για να δούμε επιτέλους, ποιοι βγαίνουν κερδισμένοι από αυτές τις καταστροφές. Ποιοι πουλάνε και ποιοι αγοράζουν μετά από το πέρασμα της φωτιάς...

Διάλειμμα...

Ας ελαφρύνουμε λίγο την ατμόσφαιρα και ας δούμε την εξέλιξη των ανακοινώσεων περί ναυαγοσώστη και γαλάζιων σημαιών (θυμηθείτε εδώ). Πέρσι, μας είχε στείλει φίλος μας, την παρακάτω φωτο που έδειχνε ότι για τους ξένους ο ναυαγοσώστης ...ερχόταν άλλες ώρες!!!

Φέτος, απ' ότι βλέπουμε στη νέα φωτο που μας έστειλε, διορθώθηκαν στην Αριθμητική, αλλά παρέμειναν μετεξεταστέοι στα Αγγλικά (GUARD'S PRESENTS?!?!?!).

Επίσης, μας έστειλε κι ένα κουίζ, όπου μας προτείνει να βρούμε στο παρακάτω κείμενο, τα λάθη. Μια προσφορά του MUNICIPALITY OF XYLOKASTRO στους αγγλομαθείς επισκέπτες του...

Ιστορίες καλοκαιρινής τρέλας... (Επεισόδιο 1ο)

Είναι καιρός να ξεκινήσουμε να ταξινομούμε τις εικόνες που μαζέψαμε κι αυτό το καλοκαίρι. Και τις καλές και τις άσχημες. Και τις φυσιολογικές και τις φυσιοπαράλογες.
Ας ξεκινήσουμε με την πρώτη ιστορία που έχει τίτλο:

"Οι μπασκέτες κι οι ευκάλυπτοι"

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, ήταν μια αυλή σχολείου, το προαύλιο του 1ου Δημοτικού Ξυλοκάστρου. Ήταν ένα πολύ τυχερό προαύλιο, γιατί πριν 6 χρόνια περίπου, η δημοτική αρχή το "ανακαίνισε". Παρεμπιπτόντως αυτή η τσιμεντοανακαίνιση, παρόλο που προπαγανδίστηκε από τους άρχοντές μας ως πολύ μεγάλο και σημαντικό έργο, από την αρχή έδειξε τις ελλείψεις της από λειτουργικής και αισθητικής απόψεως, αλλά και σε θέματα ασφάλειας των μικρών κατεργαρέων που σύχναζαν εκεί. Ας το αφήσουμε αυτό όμως και ας εστιάσουμε σε δύο σημεία, ενδεικτικά του παραλογισμού που κυριαρχεί στα μέρη και στις μέρες μας.

Πρώτο σημείο: Στο προαύλιο αυτό μπήκαν δύο μπασκέτες, που δυστυχώς, από τον πρώτο χρόνο κιόλας, έμειναν χωρίς ταμπλό. Πέντε χρόνια τώρα, οι υπεύθυνοι του δήμου, φέρνουν τα καινούρια αλλά αυτά ...δεν έρχονται. Μάλλον ήρθαν αλλά ήταν μεγάλα (μετά συγχωρήσεως), μάς είπαν στην αρχή. Τον άλλο χρόνο, μάς το ξαναείπαν. Μετά μας είπαν ότι περιμένουν τις καινούριες. Μετά μας ξαναείπαν ότι ήρθαν, αλλά ήταν ...ολυμπιακών διαστάσεων. Μάλλον είχαν ξεχάσει ότι το είχαν ξαναπεί. Όπως καταλαβαίνετε και όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, ταμπλό ακόμα δεν υπάρχουν. Ελπίζαμε το 2006, προεκλογική περίοδος γαρ, να μπουν, αλλά δεν μπήκαν. Ίσως σ' αυτές τις εκλογές να είμαστε πιο "τυχεροί"...Σημείο δεύτερο: Στην περίμετρο του προαυλίου υπήρχαν αρκετοί και ψηλοί ευκάλυπτοι. Ο Σύλλογος Γονέων και το σχολείο, πάντα ζητούσε και κλάδευαν τα δέντρα αυτά, γιατί όπως λένε αυτοί που ξέρουν, είναι άτιμα και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα πέσει καμιά κλάρα! Άσε που μερικές φορές, φουντάρουν και ολόκληρα! Φέτος όμως, μια ωραία πρωία περί τα τέλη Ιουλίου, συνεργεία του δήμου πήγαν και ...παρακλάδεψαν τους ευκαλύπτους. Ριζική αντιμετώπιση του τεντιμποϊσμού των ατίθασων δέντρων. Οι κλαδούχοι των ευκαλύπτων, τούς έδωσαν και κατάλαβαν και όπως βλέπετε τώρα μοιάζουν με ...τις μπασκέτες. Κάποιοι μάλιστα λένε, ότι οι μπασκέτες από τη ζήλια τους, έβαλαν το δήμο και τα κλάδεψε, αλλά δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Πάντως ίδια τα κάνανε. Εφάρμοσαν το κλάδεμα "κολοβή μπασκέτα".
Καλά όμως, βρε αθεόφοβοι κλαδούχοι! Τα κλαδέψατε που τα κλαδέψατε έτσι και τι να σας πούμε αν επικαλεστείτε λόγους ασφάλειας... Κι εγώ άλλωστε, εκεί στέλνω τα παιδιά μου και τόσα χρόνια που ήμουν στο Σύλλογο Γονέων του σχολείου, γνωρίζω καλά ότι πρώτο θέμα όλων (εννοείται), είναι η ασφάλειά τους! Όμως, από τα τέλη Ιουλίου μέχρι σήμερα, δηλαδή όλη τη hot season του Ξυλοκάστρου, δεν μπορούσατε να καθαρίσετε το χώρο από τα κλαριά και τα φύλλα που έπεσαν, κατά τη διάρκεια του κλάδου; Ξεχάσατε αυτά που λέγατε, ότι τα προαύλια είναι πλατείες και τα παιδιά παίζουν όλες τις μέρες εκεί; Αυτή την περίοδο που υπάρχουν τόσα παιδιά στον τόπο μας είναι εικόνα "πλατείας" αυτή; Πρέπει να δημοσιεύουμε φωτογραφίες για να κάνετε τα αυτονόητα;
Τι να πει κανείς! Όχι ότι είναι τα μοναδικά παράλογα στο προαύλιο αυτό, αλλά είναι χαρακτηριστικά, για να καταλάβουν όλοι πώς δρα και πώς αντιδρά η δημοτική αρχή. Άντε λοιπόν, καλοί μου άρχοντες. Καθαρίστε το προαύλιο, βάλτε και τις μπασκέτες και θα παίξουν αυτά καλά κι εμείς θα ασχοληθούμε με καλύτερα και σημαντικότερα...

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

«Είμαι αγρότισα με Α καιφαλαίο»

Στο περιοδικό ΝΕΜΕΣΙΣ και στο τεύχος που κυκλοφορεί (ΙΟΥΛ-ΑΥΓ 09, τεύχος 100), υπάρχει ένα πολύ καλό ρεπορτάζ του "δικού μας" Χρήστου Χατούπη, για τη γυναίκα αγρότισσα. Τίτλος του «Είμαι αγρότισα με Α καιφαλαίο». Αξίζει να το διαβάσετε...

...αλλά και να ξεχνιόμαστε!

Θέα - Θέατρον - Θεατής

Η χωροταξία, το τοπίο, η τέχνη, η παιδεία είχαν άλλη αξία τότε...

Για να μην ξεχνιόμαστε...

Για να μην ξεχνιόμαστε με τα όμορφα τοπία, επιστροφή στην πραγματικότητά μας. Λάβαμε τις παραπάνω φωτογραφίες από το Ζεμενό με το παρακάτω σημείωμα:

"ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ – ΘΡΗΣΚΕΙΑ"

Όταν η ΠΑΡΑΔΟΣΗ (Παραδοσιακή Πέτρινη Βρύση) συναντά τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ (των σκουπιδιών) και ο Πολιτισμός τη ΘΡΗΣΚΕΙΑ, τότε επιτελούνται τεράστια θαύματα. Ένα απ’ αυτά τα θαύματα είναι και αυτό των εικόνων που αντικρίζουμε στο Ζεμενό τη σημερινή (13/08/2009) ημέρα. ΕΥΓΕ στην, ομολογουμένως εντυπωσιακή, προσπάθεια του Δήμου για καθαριότητα!!! ΕΥΓΕ και στους κατοίκους του πραγματικά όμορφου αυτού χωριού.

Στην Πελλήνη δεν ακούγονται οι κόρνες των Αθηναίων...

Άποψη του Κορινθιακού από την Πελλήνη...

Μια συναυλία για τον Νίκο Δόικα. Σάββατο 29 Αυγούστου στη Ζήρεια...

Το Σάββατο 29 Αυγούστου, νωρίς το απόγευμα, θα ξεκινήσει μια μαραθώνια rock συναυλία, στο οροπέδιο της Ζήρειας, αφιερωμένη στο Νίκο Δόικα.
Δέκα χρόνια μετά την ξαφνική "αναχώρηση" του Νίκου, φίλοι του οργανώνουν αυτό το rock πάρτι, που θα ξεκινήσει στις 6.30 το απόγευμα και θα συνεχιστεί μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, όπως και το camping, ενώ θα μπορείτε να προμηθευτείτε ποτό και φαγητό από το Αθλητικό Κέντρο Ζήρειας.
Θα εμφανιστούν οι: ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ, YEAH, 182 ΣΕΛΙΔΕΣ, CLEAR SPOT, DIVINA ORNAMENTA, MOLES, ΠΑΥΛΟΣ ΒΑΚΑΤΑΤΣΗΣ, ΖΩΡΖ ΠΙΛΑΛΙ, JOHNNY VAVOURAS και άλλοι φίλοι. Όπως καταλαβαίνετε θα γίνει ...χαμός και δεν πρέπει να το χάσετε.
Την εκδήλωση οργανώνουν φίλοι του Νίκου, με τη βοήθεια του περιοδικού "οι Αρμονίστας", υπό την αιγίδα του Αθλητικού Κέντρου Ζήρειας.

Λίγα λόγια για το Νίκο Δόικα (1953-1999)

Ο Νίκος Δόϊκας γεννήθηκε το 1953 και μεγάλωσε στο Ξυλόκαστρο. Ασχολήθηκε από μικρός με τη μουσική παίζοντας μαζί με τον παιδικό του φίλο Παύλο Βακατάτση. Το 1969 γνωρίζει το Νίκο και Βασίλη Σπυρόπουλο και η μουσική παρέα μεγαλώνει.
Με αυθεντικό μουσικό ταλέντο, μεγάλη αγάπη και πολλή δουλειά πάνω στο ηλεκτρικό μπάσο γρήγορα έγινε ένας από τους κορυφαίους μπασίστες στην ελληνική ροκ σκηνή. Παράλληλα, σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στην Στατιστική στο Queens College στη Νέα Υόρκη, όπου και έζησε από το 1978 μέχρι το 1984.
Όμως η μουσική ήταν πάντα η μεγάλη του αγάπη και με αυτή ασχολήθηκε σε όλη του τη ζωή. Στην Ελλάδα συμμετείχε, από μικρός, σε πολλά γκρουπ. Ενδεικτικά αναφέρουμε:

1971: Harp of Avesalom (with Pavlo V:Παύλος Βακατάτσης)
1971: Ionathan (with Pavlo V)
1973: Ηρακλής (Τριανταφυλλίδης) και Λερναία Ύδρα
1975: Last Barricade (με τους Pavlo V, Ανδρέα Μουζακίτη, Νίκο και Βασίλη Σπυρόπουλο)

Μετά την επιστροφή του από τη Νέα Υόρκη:

1993: The Marshall plan kids / "Up & Out in Athens" (CD 1994) (με τον Παύλο Βακατάτση στη φωνή, τον Άκη Περδίκη στα τύμπανα, τον Βασίλη Σπυρόπουλο στην κιθάρα, το Νίκο Σπυρόπουλο στα πλήκτρα και στην κιθάρα, τον Κωνσταντίνο Χλιαβόρα στην κιθάρα και τον Γιώργο Παναγιωτακόπουλο στα πλήκτρα)
1991 - 1993: Echo Tatoo
1992 - 1999: Σπυριδούλα "Ταξίδι στο κέντρο της πόλης" (LP 1994) με τους αδελφούς Σπυρόπουλους στις κιθάρες, τον Διονύση Στεφανόπουλο στα τύμπανα, τον Σωτήρη Θεοχάρη στη φωνή και "Σε τροχιά με απόκλιση" (CD 1998) με τον Αλέξη Ιωάννου, τον Δημήτρη Δημητρίου, τον Παναγιώτη Βουρδουμπά κ.ά.

Στη Νέα Υόρκη συνεργάστηκε με τον Παύλο Βακατάτση σε πολλές δισκογραφικές δουλειές του Παύλου. Ροκ σχήματα και εμφανίσεις στη Νέα Υόρκη: - Missing Page (Nicos Doikas, Pavlo V, Constantin Chliavoras, Akis Perdikis, George Panagiotakopoulos) με εμφανιση στο Μax’s Kansas night club φημισμένο απο συνεχείς παραστάσεις των Lou Reed, Velvet Underground, Nico κ.α. - P.A.Y.N. ((P)avlo vakatatsis (A)kis perdikis (Y)velyne Boisette (N)ikos doikas Με εμφάνιση στο C.B.G.B. s) - Theater (Nicos Doikas, Tommy Tsakiris, Constantin Chliavoras, George Panagiotakopoulos, Michael Gio και ζωντανές εμφανίσεις στο θρυλικό C.Β.G.B.s)
Από το 1992 παρέδιδε μαθήματα ηλεκτρικού μπάσσου στο μουσικό εργαστήρι του Νίκου και Βασίλη Σπυρόπουλου του συγκροτήματος Σπυριδούλα, και ενέπνευσε αρκετούς νέους μουσικούς.
Έφυγε από κοντά μας, μετά από ξαφνική ασθένεια, το 1999.

Δείτε περισσότερα εδώ και εδώ.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι...

Τρία χρόνια πέρασαν από τον Αύγουστο του 2006. Τότε που, ένα μήνα πριν την κατάθεση των ψηφοδελτίων και μετά την πρώτη περιοδεία μας στα χωριά, ο επικεφαλής μας Γρηγόρης Κλαδούχος, μάς ανακοίνωσε ότι δεν έχουμε την απαραίτητη ποσότητα και ποιότητα για να συνεχίσει μαζί μας. Σε λίγες μέρες, τον είδαμε υποψήφιο στην "Κίνηση Πολιτών" του Αντώνη Κλαδούχου.

Θα μου πείτε τι θέλω και τα σκαλίζω μετά από τόσο καιρό, ε; Όντως, έχω αντέξει και δεν αντιδρώ συχνά στα αλλεπάλληλα απαξιωτικά σχόλιά του, όλα αυτά τα χρόνια. Όμως ο κόμπος, τον τελευταίο καιρό, έφτασε στο χτένι.

Μπορώ να αντέξω την πολιτική κριτική από οποιονδήποτε. Έτσι, "δέχομαι" να μας απαξιώνει πολιτικά, εδώ και τρία χρόνια. Ανθρώπινο είναι, το καταλαβαίνω. Τον βοηθά μάλλον, στο να αποδείξει ότι αυτό που έκανε το 2006, έχει κάποια "αιτία" και στο να λυτρωθεί από τις τύψεις του.

Δεν μπορώ όμως, να δεχθώ τα συκοφαντικά υπονοούμενα που αφήνει και σε κάθε παρέμβασή μας, να αντιστοιχεί και ένα ταπεινό ελατήριο. Τώρα έφτασε να ταυτίζει, πονηρά και ύπουλα, την Αρμονική Ανάπτυξη με θέσεις και στόχους της Νέας Πορείας του κ. Αλογογιάννη, αλλά και του κ. Σκούρα, προσπαθώντας να συσχετίσει την πολιτική μας παρέμβαση, με την προσπάθεια που θα γίνει για να χάσει ο Αντώνης και η Κίνηση Πολιτών.

Είναι γνωστή η θέση μας, για όλα αυτά τα εξωπολιτικά. Έχουμε επανειλημμένα εκφραστεί και δεν θα επανέλθω. Όμως είναι εξωφρενικό να δεχόμαστε κριτική για το ήθος και την ηθική μας και μάλιστα από τον Γρηγόρη, που η πολιτική του πορεία έδειξε ότι δεν έχει το ηθικό υπόβαθρο, για να στηρίζει την αυτοδιοικητική πρόταση που κατέθετε τόσα χρόνια ως επικεφαλής μας.

Όταν για χρόνια ο Γρηγόρης Κλαδούχος κατηγορούσε τον Αντώνη Κλαδούχο και την Κίνηση Πολιτών για

• "...ακροδεξιό ιδεολογικό πρόσωπο και αγώνα για χαμηλές σταθερές στην ηθική, στις κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνθήκες",


• "ατομική τρομοκράτηση, δάνεια λογική από τον πολιτικό και ποινικό υπόκοσμο",


• "εκφυλισμένη παιδεία διακυβέρνησης",


• "...δεν μπορούν όμως να απαιτούν να σεβόμαστε απόψεις και πράξεις τους στις οποίες δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ηθική βάση",


• "...Ο δήμαρχος Ξυλοκάστρου, η δημοτική διοίκηση, αυτή η εξωκοινωνική γονιμοποίηση τοπικών οικονομικών μικροπαραγόντων με ορισμένους φωτοφοβικούς σπηλαιογενείς του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ και με ολίγους δεξιούς αδέξιους, κάνει ορατή μια εκφυλισμένη παιδεία διακυβέρνησης. Μετά τον υπερβάλλοντα ζήλο τους στην απαξίωση του τοπίου, της παραγωγής, μετά την επιστράτευση του ψέματος, την άρνηση συζήτησης των προοπτικών, την επιλογή της στρατηγικής της έντασης με προβοκάτσιες που αφορούν παρελθόντα χρόνο, δε μπορούν να κρύψουν την πολιτική τους πενία και τέχνες μηχανεύονται για να διαβιώσουν στο λαθραίο και κουτοπόνηρο"

και μετά από λίγο φτάσαμε στην ανακοίνωση για συνεργασία που έλεγε ότι:

• "Η γνωστοποίηση προγραμματικών προτάσεων ως προϋποθέσεων σύγκλισης (ζητήματα ανάπτυξης, δημοκρατίας και ηθικής), η ειλικρινής συζήτηση, έδωσαν ως αποτέλεσμα τη συμφωνία εκλογικής συνεργασίας του Γρηγόρη Κλαδούχου με την Κίνηση Πολιτών"

καταλαβαίνουμε ότι η ηθική είναι μόνο μια λέξη που χρησιμοποιεί και δεν έχει καμία σχέση ο ίδιος, με το περιεχόμενό της. Το άσπρο, μαύρο δεν γίνεται.

Επειδή όμως, το παρελθόν είναι κάτι που πρέπει να θυμόμαστε πού και πού, να μαθαίνουμε από αυτό και να το αξιοποιούμε, θυμηθείτε εδώ μερικά κείμενα του Γρηγόρη για τον Αντώνη και την Κίνηση Πολιτών και την καταπληκτική ανακοίνωση της προεκλογικής τους συνεργασίας.

Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε. Θα επανέλθω με περισσότερα γραπτά, αλλά και ηχητικά ντοκουμέντα. Η τοπική ιστορία είναι ένα μάθημα που πάντα μας άρεσε, άλλωστε...

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

300 αρμονικές αναρτήσεις...

Φτάσαμε αισίως τις 300 αναρτήσεις στο ιστολόγιό μας. Αν υπολογίσουμε ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι δικά μας κείμενα και όχι αναδημοσιεύσεις, καταλαβαίνουμε ότι η παραγωγή πάει καλά.
Αυτές τις μέρες, με τις "αυτοδιοικητικές" συζητήσεις που γίνονται στο Ξυλόκαστρο, αλλά και στο νομό Κορινθίας, νιώθουμε σαν τους 300 του Λεωνίδα, που έχουν να αντιμετωπίσουν τις "ορδές των Περσών", αλλά δεν πτοούμαστε.
Αυτό που ξεκινήσαμε το 2002, μένει ζωντανό και τα προτάγματά μας παραμένουν ο οδηγός μας. Αποδεικνύουμε με τη δράση μας, ότι η ενεργοποίηση των πολιτών κατά τη διάρκεια της τετραετίας είναι αποτελεσματικότερη από κάθε αντιπροσώπευση που μένει μόνο στις παρεμβάσεις εντός θεσμικών αιθουσών και συνεχίζουμε την προσπάθεια που κάνουμε, ώστε όλο και περισσότεροι πολίτες να γίνουν μέτοχοι των κοινών.
Θιασώτες της πρότασης, του σχεδίου, της συζήτησης αλλά και της ακτιβίστικης πρακτικής προσπαθούμε να κρατήσουμε τη φωτιά αναμμένη.
Μαζί με το περιοδικό μας, το ιστολόγιο αυτό δείχνει ξεκάθαρα, τις προτεραιότητες που έχουμε θέσει, αλλά και τον χαρακτήρα της παρέμβασής μας. Ελπίζουμε να αντέξουμε για πολύ ακόμα, γιατί τη σήμερον ημέρα (και ειδικά στο Ξυλόκαστρο), υπάρχει τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας, ηθικής και συζήτησης.

Είμαστε εδώ, καλύτεροι και περισσότεροι από χθες, σχεδιάζοντας για το αύριο...
(πολύ λαοπλάνο το τελευταίο, ε;)
Ευχαριστούμε που μας διαβάζετε...

ΥΓ: Πρέπει να ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη από τους Αρμονίστας για την επόμενη ανάρτηση, την 301η, που θα αφιερώσω στον Εφιάλτη των "Θερμοπυλών". Η υπομονή και η αντοχή μου, έχουν τα όριά τους και, δυστυχώς, εξαντλήθηκαν...

...στη ΣΦΗΚΑ σφάζονται παλικάρια!

Σε απόλυτη αρμονία με την προηγούμενη ανάρτηση, στη σημερινή ΣΦΗΚΑ, έχουμε ξυλοκαστρίτικα "αυτοδιοικητικά", που ενισχύουν την απορία μας.

Υπάρχει και μια έντυπη μεταφορά τηλεοπτικού πρωινάδικου, από τον πάλαι ποτέ αυτοδιοικητικό Γρηγόρη Κλαδούχο, που τα τελευταία 3 χρόνια κάνει καριέρα "κυρά Κατίνας", της ξυλοκαστρίτικης πολιτικής γειτονιάς. Η πολιτική στείρωση που έπαθε το 2006, τον αναγκάζει, για να μένει στην επιφάνεια, να κουτσομπολεύει τους πάντες, να συκοφαντεί, να διαστρεβλώνει και πού και πού να θυμάται τι είχε πει παλιά (όταν δεν είχε ξεπουλήσει την ψυχή του στο διάβολο και μπορούσε ακόμα να παράγει προτάσεις) . Από πολιτική τίποτα. Μόνο κριτική στους άλλους, όπως στα πρωινάδικα, που αν δεν σχολιάσουν τις άλλες εκπομπές, δεν βγαίνει επεισόδιο...

Δεν είμαστε όλοι ίδιοι όμως, Γρηγόρη μου. Εμείς δεν ξεπουλιόμαστε, με πρόσχημα ότι "θα σώσουμε τον τόπο" από τον έναν ή τον άλλον. Όσο και να το λες, δε σε πιστεύει κανείς. Έχουμε δείξει ποιοι είμαστε και πώς κινούμαστε. Απ' ότι φαίνεται όμως, δεν μπορείς να ξεπεράσεις το αμαρτωλό 2006. Ίσως πρέπει να ζητήσεις βοήθεια.

Όσο για τους παραλογισμούς σου περί αποβιομηχανοποίησης κλπ, 2-3 δερματάδικα και 3 χημικάδικα έφταναν για να μας καταστρέψουν. Δεν χρειάζεται να έρθει η GENERAL MOTORS. Τέλος πάντων. Κρίμα...

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

Στο DIOGENIS σφάζουν αρνιά…

Μια συζήτηση έχει ανοίξει στο blog Diogenis περί «αυτοδιοίκησης», ΠΑΣΟΚ και υποψηφιοτήτων στις ερχόμενες δημοτικές εκλογές (δείτε εδώ & εδώ & εδώ).

Διαβάζοντας αυτά και σκεπτόμενος τα άλλα που θέλουμε εμείς, περί αυτοδιοίκησης (αυτο-διοίκησης) και συμμετοχής και ανεξάρτητης τοπικής διοίκησης… αναρωτήθηκα:

ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ

ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ

ΑΡΜΟΝΙΣΤΑ;

Την απάντηση θα σας την πω άλλη φορά…

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ...

Σκαλίζοντας αυτά που είχα αποθηκεύσει το τελευταίο διάστημα, διάβασα πάλι ένα άρθρο της κ. Ολυμπίας Γιαννούτσου, μέλους της ΟΝΝΕΔ, με τίτλο «Κώστας Καρυωτάκης - Ο Ξυλοκαστρίτης ποιητής» (δείτε το εδώ).
Αναφέρει μεταξύ άλλων, στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο της, ότι ο Καρυωτάκης «…Σε όλο το ποιητικό του έργο δεν έχει μιλήσει πουθενά για Συκιά και για Κορινθία. Όμως η αγάπη του για το χωριό αυτό φαίνεται σύμφωνα με αναλυτές, μέσα από μια προσεκτική μελέτη του ποιήματος ΥΠΝΟΣ, που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι με το "πράσινο ακρογιάλι της πατρίδας", ο ποιητής αναφέρεται στη Συκιά Κορινθίας…»
Επειδή με το θέμα αυτό έχουμε ασχοληθεί αρκετά, ξέρουμε, μέχρι στιγμής, δύο μελετήματα σχετικά με το ποια θεωρούσε ιδιαίτερη πατρίδα του ο ποιητής. Το ένα είναι του καθηγητή Πανεπιστημίου Ν. Τωμαδάκη από τα Χανιά που υποστηρίζει ότι ο ποιητής θεωρούσε πατρίδα του την Κρήτη και το δεύτερο του Τάκη Μιχόπουλου, που 60 χρόνια μετά (περιοδικό «Νέα Εστία», 1995), ανατρέπει την πρώτη και αποδεικνύει τη Συκιώτικη συνείδηση του Καρυωτάκη.

Η ανάλυση του Τάκη Μιχόπουλου, που αναδημοσιεύσαμε στο 5ο τεύχος του περιοδικού μας «οι Αρμονίστας», αποδεικνύει, αναλύοντας το ποίημα «ΥΠΝΟΣ», ότι ο ποιητής θεωρούσε ιδιαίτερη πατρίδα του τη Συκιά και δεν στέκεται στη δεδομένη καταγωγή του πατέρα του από το κορινθιακό παραθαλάσσιο χωριό.
Αν η κ. Γιαννούτσου ή οποιοσδήποτε άλλος έχει υπ’ όψη του άλλη ανάλυση, σχετική με το θέμα, θα παρακαλούσαμε να μας την κοινοποιήσει, γιατί μάς ενδιαφέρει και θα θέλαμε πολύ να τη διαβάσουμε. Μπορεί οι πνευματικοί ταγοί του δήμου μας να αγνοούν το σημαντικό αυτό περιουσιακό στοιχείο για το δήμο μας, εμείς όμως το έχουμε προτάξει και οποιοδήποτε σχετικό στοιχείο υπάρχει, το χρειαζόμαστε.

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

2ο ΧΤΥΠΗΜΑ... ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΣΤΟ "ΣΗΜΕΡΑ"...

Άλλο ένα χτύπημα δέχτηκα, άμα τη επιστροφή μου. Διάβασα στο blog της εφημερίδας ΣΗΜΕΡΑ, συνέντευξη του δημάρχου Ξυλοκάστρου στον κ. Νικολόπουλο (δείτε την εδώ) και κόντεψα να ...μείνω.

Δώστε βάση τι είπε για τον Πευκιά:

"ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι γίνεται με το πρόβλημα της ασθένειας των πεύκων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νομίζω ότι το προλάβαμε και είμαστε σε καλό δρόμο, αφού πλύναμε όλα τα δένδρα βάλαμε παντού ένα ειδικό αυτοκόλλητο που συλλαμβάνει τα έντομα. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα μας απασχολήσει ξανά."

Αν είναι δυνατόν! Οι επιστήμονες ψάχνουν λύση για τη βαμβακίαση εδώ και πολλά χρόνια. Η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη και γίνεται κυριολεκτικά ένας χαμός. Ο δήμαρχός μας όμως, με ένα πλημμελές πλύσιμο με νερό και μια κολλητική ταινία βαλμένη λάθος και χωρίς να την αλλάξει ποτέ, έλυσε το πρόβλημα!!!
Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά... αλλά το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό για να επιτρέψουμε τέτοιες επιπολαιότητες από τους αρμόδιους. Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας...

Την απάντηση για τα σκουπίδια θα τη σχολιάσουμε αργότερα...

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ...

Τα παραπάνω είναι τα αιτήματα, στα οποία "απαντάει" ο πρόεδρος του ΔΣ Ξυλοκάστρου κ. "Λογοθέτης".

Ισχυρίζεται ότι στο αίτημά μας δεν υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση. Διαβάστε το και πείτε μας, πόσο πιο καθαρά μπορούσαμε να προτείνουμε να ακυρωθεί η απόφαση 438/2008;

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε λοιπόν...

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ...

Απ' ευθείας στα βαθιά...

Με το που γύρισα από τις διακοπές, με περίμενε η απάντηση του Προέδρου ΔΣ Ξυλοκάστρου κ. Διονύση "Λογοθέτη", για το αίτημα 25 δημοτών προς το δημοτικό συμβούλιο, σχετικά με τα έργα μέσω ΣΔΙΤ.

Όπως θα διαβάσετε αν πατήσετε κλικ στην παραπάνω εικόνα, ο κ. Πρόεδρος έκρινε ότι δεν μπορεί να συζητηθεί το αίτημά μας, ανακαλύπτοντας δικαιολογίες και ερμηνεύοντας το νόμο κατά το δοκούν.

Τα έχουμε πει πολλές φορές. Η "δημοκρατικότητά" τους, έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Το καθεστώς που έχουν εγκαθιδρύσει στο Ξυλόκαστρο είναι σκληρά ολιγαρχικό και θυμίζει άλλες εποχές. Το δημοκρατικό προσωπείο τους, δεν κρύβει τίποτα πια. Καταφέρνουν και το βλέπουν μόνο οι ...πολύ ημέτεροι.

Το αίτημα τώρα, θα αναλάβουν να το προωθήσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες και να εξηγήσουν στον πρόεδρο του ΔΣ Ξυλοκάστρου και το νόμο και τις αυτονόητες υποχρεώσεις του. Κρίμα.

Επί της ουσίας του ζητήματος τώρα. Οι πολίτες του Ξυλοκάστρου δεν θέλουν την ιδιωτικοποίηση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων. Πριν λίγες μέρες και ο Ναυτικός Όμιλος Ξυλοκάστρου, πήρε απόφαση κατά της αξιοποίησης της μαρίνας μέσω ΣΔΙΤ και αυτό που αναρωτιόμαστε είναι: "Ποιος, τελικά, θέλει και γιατί να προχωρήσουν αυτές οι μελέτες;".

Ότι πρόφαση και να σκαρφιστούν, όσο και να καθυστερούν τη συζήτηση του θέματος, οι πολίτες ενημερώνονται και αντιδρούν. Στο τέλος, θα αναγκαστούν και σε αυτό το ζήτημα να υποχωρήσουν, όπως έκαναν με το βιοτεχνικό πάρκο.

Γνωρίζουμε, όπως λέει και το εξώφυλλο του περιοδικού μας, ότι "τα πράγματα αλλάζουν, όταν οι άνθρωποι αποφασίζουν να δράσουν". Δεν χαρίζεται τίποτα και ειδικά από καθεστώτα σαν και αυτό που μας κυβερνά στο Ξυλόκαστρο. Διαβάσαμε και την επιστολή του προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Νέων κ. Μαντζίκου (διαβάστε εδώ) και επιβεβαιώσαμε, για άλλη μια φορά, του λόγου το αληθές. Τέτοιες συμπεριφορές όμως, εκτός του ότι μας στενοχωρούν, μας πεισμώνουν και μας δυναμώνουν, για να συνεχίσουμε την δραστηριοποίησή μας.

Εδώ είμαστε...