Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Νέα Εθνική Οδός και Νέα Σιδηροδρομική Γραμμή. Οι αποικιοκράτες και οι ιθαγενείς…

Νέα Εθνική Οδός και Νέα Σιδηροδρομική Γραμμή. 
Οι αποικιοκράτες και οι ιθαγενείς…

26/6/2015

Τα έργα που γίνονται στην περιοχή μας για τη Νέα Εθνική Οδό και τη Νέα Σιδηροδρομική Γραμμή, πέρα από τη δεδομένη χρησιμότητά τους και την προσωρινή οικονομική ανάσα που δίνουν σε μερικούς συμπολίτες μας, δημιουργούν και τεράστια προβλήματα. Στην ανακοίνωση της Συμπολιτείας τον περασμένο Μάρτιο με τίτλο «Μεγάλα έργα, μεγάλα προβλήματα» περιγράφαμε πολλά. Από τότε παλεύουμε με παρεμβάσεις σε Υπουργεία, Περιφέρειες, Αρχαιολογίες, Δικαιοσύνη και όπου αλλού χρειάζεται, να περιορίσουμε τις αυθαιρεσίες των εταιρειών.

Δυστυχώς όμως, το παιχνίδι είναι στημένο. Οι εταιρείες και τα μεγάλα συμφέροντα είναι υπεράνω όλων. Παρ’ ότι και στο Υπουργείο και στην Περιφέρεια και σε όλες τις υπηρεσίες που απευθυνόμαστε, υπάρχουν έντιμοι δημόσιοι λειτουργοί που κάνουν καλά τη δουλειά τους  και προσπαθούν να μας βοηθήσουν, δεν γίνεται τίποτα! Όχι ότι ανακαλύψαμε την πυρίτιδα, αλλά είναι άλλο να το λες θεωρητικά και άλλο να το επιβεβαιώνεις και πρακτικά. Κάνουν ότι θέλουν και όπως το θέλουν με μοναδικό στόχο τη μείωση του κόστους κατασκευής και δεν τους νοιάζουν ούτε οι ζημιές που κάνουν, ούτε οι ζημιές που θα γίνουν στο μέλλον από τις παρεμβάσεις τους. Αγνοούν τις περιβαλλοντικές μελέτες, αγνοούν τους νόμους (εκ του ασφαλούς βέβαια γιατί ξέρουν ότι είναι υπεράνω!!!) και προχωράνε.

Οι αυθαιρεσίες των εταιρειών και των τοπικών συνεργατών τους δημιουργούν, εδώ και πολλούς μήνες, μεγάλα προβλήματα και στην τοπική κοινότητα Πιτσών. Το τοπικό συμβούλιο και οι κάτοικοι με επικεφαλής τον πρόεδρο Γιάννη Νικολακόπουλο, αγωνίζεται μεθοδικά και θαρραλέα καταφεύγοντας σε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, προσπαθώντας να υπερασπιστεί το χωριό από την επέλαση των εταιρειών. Τελευταία «παράπλευρη απώλεια» για το χωριό, ο δρόμος για το Άνω Πιτσά (φωτο) που υποχώρησε στο βάρος των φορτηγών που κουβαλούν υλικά από τα νταμάρια που βρίσκονται εκεί.




Ο πρόεδρος των Πιτσών, μαχητικός και ανυποχώρητος στα θέματα που αφορούν στο χωριό του, παράβλεψε τις προειδοποιήσεις που του έρχονταν από πολλές μεριές, ότι θα έχει προβλήματα με τη δουλειά του αν συνεχίσει να «ενοχλεί». Δουλεύει εδώ και πολλά χρόνια στην κοινοπραξία που φτιάχνει το δρόμο βλέπετε!!! Συνέχιζε και υπερασπιζόταν τον τόπο του απτόητος. Αποτέλεσμα της στάσης του ήταν να απολυθεί χθες από τη δουλειά του και να μείνει άνεργος.  

Η εξέλιξη αυτή αποτελεί κόλαφο για την τοπική κοινωνία, αλλά και για την τοπική αυτοδιοίκηση και δεν πρέπει να περάσει έτσι. Πρέπει να καταλάβουν οι αποικιοκράτες των εταιρειών και οι ντόπιοι συνεργάτες τους ότι δεν είμαστε όλοι "ιθαγενείς"  και δεν γινόμαστε όλοι καλά με καθρεφτάκια και χαντρούλες. Είπαμε να γίνουν τα έργα, αλλά ...ώπα!!! Όλα έχουν κι ένα όριο!

Επιβάλλεται να συγκληθεί άμεσα έκτακτο δημοτικό συμβούλιο και να κινητοποιηθεί η τοπική κοινωνία για το απαράδεκτο αυτό συμβάν, αλλά και για όλα τα προβλήματα που δημιουργούν τα μεγάλα έργα. Να πάρουν θέση όλοι και να σταματήσουν να κάνουν την πάπια, παρ’ ότι εδώ και μήνες κρούουμε τον κώδωνα, και να δούμε ποιο είναι τελικά το κόστος που θα πληρώσουμε σαν περιοχή για να φτιαχτούν ο δρόμος και η γραμμή. Το ποτήρι ξεχείλισε…

Ανδρέας Απ. Ζάρρος

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Συνεδριάζει απόψε το ΔΣ...


Την Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015 στις 8:00μμ συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης στο Κέντρο Νεότητας Ξυλοκάστρου, με σημαντικά θέματα στην ημερήσια διάταξη. 

Δείτε την πρόσκληση εδώ

http://www.xylokastro-evrostini.gov.gr/dimotiki-arxi/dimotiko-simvoulio/sinedriaseis-dimotikou-simvouliou/item/2806-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85-17-6-2015

Η συνεδρίαση θα μεταδοθεί ραδιοφωνικά στους 103,1 από τον Life FM...

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

Ένα "χθες", που δε γίνεται "σήμερα" με τίποτα...



Ήταν σαν χθες πριν δύο χρόνια, στις 10/6/2013, που ο τότε δήμαρχος μάς είχε καλέσει στην πλατεία για να μας μιλήσει για την αναγκαιότητα της ανάπλασης του παραλιακού δρόμου από Κούστα μέχρι Ρουβέρα, με το σχέδιο που είχε εκπονηθεί. Είχε μιλήσει τότε για αισθητική αναβάθμιση, για λειτουργική αναβάθμιση, είχε απειλήσει, είχε εκβιάσει...

Φτάσαμε αισίως στο καλοκαίρι 2015. Πολλά και πολλοί έχουν περάσει στο παρελθόν, αλλά το χθες έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του στο παρόν και πολύ φοβάμαι και στο μέλλον. Είναι κι αυτές οι Αποθήκες Φραντζή που κλείνουν φασκιωμένες τα 9 χρόνια σε λίγες μέρες και μας κάνουν να φοβόμαστε ότι θα έχουμε άλλο ένα στοιχειωμένο έργο στη βιτρίνα της πόλης.

Ιούνιος 2008. Παρέμβαση της Αρμονικής Ανάπτυξης...

Εκείνο που με ανησυχεί πάνω απ' όλα όμως είναι ότι δεν έχουμε πάρει το μάθημά μας από αυτές τις ιστορίες. Έχουμε βολευτεί με την απόδοση ευθυνών (βγάζουν και μάτια βέβαια) και δεν ξέρω αν καταλαβαίνουμε ότι πρέπει ν' αλλάξουν και ν' αλλάξουμε αρκετά, ώστε να μπορέσουμε να πάμε την πόλη ένα βήμα πιο μπροστά. 

Είπα και στο τελευταίο ΔΣ, ότι το Ξυλόκαστρο αισθητικά έχει πιάσει πάτο. Από τη μία τα έργα των νέων δρόμων και τα τεράστια προβλήματα που δημιουργούν κι από την άλλη η τριτοκοσμική μας συμπεριφορά με την παραγωγή και εναπόθεση των πάσης φύσεως σκουπιδιών που παράγουμε, η διάβρωση και το χάλι του παραλιακού και των Αποθηκών Φραντζή έχουν φέρει την πόλη μας σε σημείο που παρόμοιο θα βρούμε αρκετές δεκαετίες πίσω.

Και μη μου πείτε ότι δεν πρέπει να τα λέμε γιατί θα κάνουμε κακό στην τουριστική κίνηση, γιατί θα ...γελάσω! Αυτό μας μάρανε!!! Να το συζητήσουμε πρέπει ανοικτά και να κάνουμε ότι μπορούμε για να αντιστρέψουμε την πορεία. 

Θα μπορούσαμε και για φέτος να κάνουμε λίγα πράγματα. Η Συμπολιτεία πρότεινε στο συμβούλιο της δημοτικής κοινότητας να οργανώσει μια λαϊκή συνέλευση. Ελπίζω να γίνει γρήγορα. Τα προβλήματα δεν θα λυθούν με τη μία, αλλά πρέπει να τα βάλουμε κάτω και να δούμε πώς θα ορθοποδήσουμε πάλι.

Τα νέα παιδιά του τοπικού συμβουλίου, του Εμπορικού Συλλόγου, οι νέοι καταστηματάρχες και γενικά αυτοί που αισθάνονται "νέοι" είναι μια δόση ελπίδας. Αν δεν μοιάσουν στο χθες και γίνουν σήμερα και αύριο για τον τόπο, θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι. 

Η κακή μας συνήθεια να συζητάμε, να βρίσκουμε τον ένοχο, να τον καταδικάζουμε και να μένουμε εκεί, μας κρατάει στο χθες. Αν μάθουμε να συζητάμε εκτός από το να κραυγάζουμε και να καταριόμαστε και κυρίως αν μάθουμε να σχεδιάζουμε, τότε έχουμε ελπίδα...

Α.Α.Ζ.