Και του χρόνου!!!
http://www.youtube.com/watch?v=VeDxvrrPtzg
http://www.youtube.com/watch?v=FtatHcawClk
http://www.youtube.com/watch?v=0cnSjuucI6o
Θυμηθείτε κι άλλες στιγμές εδώ http://www.youtube.com/user/digimojohdstudio#p/u
Και του χρόνου!!!
http://www.youtube.com/watch?v=VeDxvrrPtzg
http://www.youtube.com/watch?v=0cnSjuucI6o
Θυμηθείτε κι άλλες στιγμές εδώ http://www.youtube.com/user/digimojohdstudio#p/u
Επίσης, εισήγαγαν για πρώτη φορά το βασικό θέμα των προτεραιοτήτων υλοποίησης. Κάτι που είχαμε επισημάνει εξ αρχής και ποτέ δεν παίρναμε απάντηση. Ξέρουν το Πιτσά και το Μελίσσι, για παράδειγμα, ότι μπήκαν σε Β' προτεραιότητα οι επεκτάσεις τους και θα υλοποιηθούν πιθανότατα μετά από ...20 χρόνια και βάλε; Οι προτεραιότητες, όπως λέει και ο ΓΠΣ, είναι βασική αρχή των σχεδιασμών αυτών. Γιατί δεν τέθηκε ποτέ το θέμα αυτό σε διαβούλευση και εμφανίστηκε τελευταία στιγμή και στα μουλωχτά; Ρητορική ερώτηση γιατί όλοι ξέρουν την απάντηση...
Αν προσθέσουμε σε αυτά, την έτσι κι αλλιώς προβληματική και τσιμεντοαναπτυξιακή του φιλοσοφία, καταλαβαίνουμε ότι είμαστε για κλάματα, χρονιάρες μέρες. Η κουτοπονηριά της δημοτικής αρχής, παντρεμένη άριστα με την ανικανότητα της μειοψηφίας να μελετήσει ένα τόσο σοβαρό θέμα, έφεραν ένα πολύ τραγικό αποτέλεσμα για την πόλη και τα χωριά μας. Για τους συμβούλους της πλειοψηφίας... ούτε λόγος!
Αγαπητέ δήμαρχε κ. Α. Κλαδούχο και αγαπητέ σύμβουλε του δημάρχου και υπεύθυνου για το θέμα κ. Γ. Μελισσαράτο, μετά από τις διαβουλεύσεις, τα ΔΣ και τις επιτροπές, συναποφασίστηκαν κάποια πράγματα που δεν τα είδαμε μέσα στο κείμενο. Σας καθιστούμε υπεύθυνους για τη διόρθωση του σημερινού σχεδίου, ώστε να συμπεριλάβει όλα όσα συμφωνήσατε να περιληφθούν. Θα παρακολουθούμε το θέμα σε κάθε βήμα του και με μεγάλη αγωνία θα περιμένουμε να δούμε τι κείμενο θα φτάσει τελικά στην Περιφέρεια! Γιατί μετά από όλα αυτά, για τίποτα δεν είμαστε σίγουροι. Θα είμαστε οι πρώτοι που θα το ζητήσουμε από τις υπηρεσίες της Περιφέρειας και τότε θα τα ξαναπούμε. Να ξέρετε ότι όλα έχουν κάποιο όριο κι εσείς απόψε το υπερβήκατε .
Τις ευχές αργότερα... γιατί τώρα βρισιές μούρχονται και δεν κάνει!
Κάνε μου τη χάρη,
Τα παραμύθια με το πουγκί......
Με ενοχλεί το ψέμα και η μικροπολιτική που κρύβει μέσα του. Τι να κάθομαι να λέω όμως; Δε λέω τίποτα. Κουβέντα...
ΥΓ: Γεια σου, Ισίδωρε...
Την προσεχή Τετάρτη 30/12/2009, θα γίνουν 2 δημοτικά συμβούλια, εδώ στο Ξυλόκαστρο! Ένα στις 6.30μμ, με μοναδικό θέμα τον προϋπολογισμό του 2010 και ένα στις 7.30μμ με γεμάτη ημερήσια διάταξη. Μια ώρα και πολύ του είναι του προϋπολογισμού! Όχι θα κάτσουμε να παίζουμε, μέρες που είναι.
Στο δεύτερο δημοτικό συμβούλιο έχει την έγκριση και παραλαβή του ΓΠΣ, φάση Β2 και θα παιχτεί η τελευταία πράξη του δράματος, που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια. Δυστυχώς, πρέπει να είμαστε εκεί, για να δούμε την επικύρωση της συμφωνίας για τις οχλούσες δραστηριότητες και τον αποκλεισμό των δραστηριοτήτων μέσης όχλησης, που αποφάσισε η Επιτροπή το περασμένο καλοκαίρι και μας απασχόλησε περισσότερο από δύο χρόνια (http://armoniki.blogspot.com/2009/07/blog-post_25.html).
Κατά τ' άλλα για το ΓΠΣ τα έχουμε πει. Τώρα πια θα έχουμε και GPS (ΓΠΣ), στο δρόμο για την καταστροφή... (http://armoniki.blogspot.com/2008/09/gps.html)
ΥΓ: Ο υπεύθυνός μας για τα πολεοδομικά, Γιάννης Μπούρμπουλας μου έλεγε για το ΓΠΣ: " Ή Δεκαπενταύγουστο ή Πρωτοχρονιά θα το φέρουν για παραλαβή. Να το θυμάσαι...". Εγώ τότε, τον έλεγα συνωμοσιολόγο. Τώρα;
"Το Βραβείο Διηγήματος απονέμεται ομόφωνα εξ ημισείας στους: Αργύρη Χιόνη για το έργο του "Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες", εκδόσεις Κίχλη και Τόλη Νικηφόρου για το έργο του με τίτλο "Ο δρόμος για την Ουρανούπολη", εκδόσεις Νεφέλη".
Το βιβλίο του φίλου και συμπολίτη Αργύρη, το παρουσιάσαμε τον περασμένο Απρίλη στο Ξυλόκαστρο και όσοι δεν το έχετε, να το πάρετε. Είναι ξεχωριστό!
Θυμηθείτε την παρουσίαση εδώ
(http://armoniki.blogspot.com/2009/04/blog-post_27.html)
και διαβάστε την ομώνυμη ιστορία εδώ (http://armoniki.blogspot.com/2009/03/blog-post_25.html).
Ο Αργύρης Χιόνης γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα. Έζησε είκοσι χρόνια σε πόλεις της βόρειας Ευρώπης (Άμστερνταμ, Βρυξέλλες), δουλεύοντας την περίοδο 1982-1992 ως μεταφραστής στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από το 1993 καλλιεργεί τη γη και την ποίηση, στο Θροφαρί Κορινθίας.
Τέλι τέλι τέλι,
κάλπικε ντουνιά
μ’ έκανες κουρέλι,
δε σ’ αντέχω πια.
Μ’ έκανες κουρέλι,
δε σ’ αντέχω πια.
Τούτη η γη σου θέλει
σπίρτο και φωτιά!
http://www.youtube.com/watch?v=r9PBah98TVE
Σχόλιο δικό μου (δάνειο από τη Rasoulis Bank):
Τα όσα έγιναν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο στο Ξυλόκαστρο, εντός και εκτός αιθούσης, επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει (και) στο δήμο μας. Έλλειμμα που το βιώνουν κυρίως, όλοι όσοι δεν συμπλέουν με τις επιλογές της δημοτικής αρχής.
Είναι γνωστό, ότι η δημοκρατικότητα κάθε άρχοντα, φαίνεται από τη συμπεριφορά του απέναντι στις μειοψηφίες και στους αντίθετους. Γι' αυτό, ας μην βιαστούν να παραθέσουν παραδείγματα δημοκρατικότητας της δημοτικής αρχής, όσοι δεν διαφωνούν μαζί τους. Να ρωτήσουν άλλους που διαφωνούν και το λένε, για να μάθουν πώς πραγματικά φέρονται οι άρχοντές μας.
Η εξουσία του δήμου μας, βρίσκεται στα χέρια 3-4 ανθρώπων. Δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο αυτό, μιας και οι περισσότεροι δήμοι της χώρας, διοικούνται από μικρές νομενκλατούρες. Στα λόγια και στα χαρτιά αυτό το "πράγμα" λέγεται Αυτοδιοίκηση, αλλά στην πραγματικότητα είναι ολιγαρχία και μάλιστα χειρίστου είδους.
Η νομιμοποίηση αυτής της ολιγαρχίας και στα μέρη μας γίνεται ..."δημοκρατικά". Μια στρατιά δημοτικών συμβούλων έχουν αναλάβει τη μία πλευρά της νομιμοποίησης αυτής: Δίνουν την απαραίτητη πλειοψηφία που χρειάζεται, για να περνάνε οι αποφάσεις των ολίγων. Σιωπηλοί και πλήρως συντεταγμένοι στις επιταγές της εξουσίας, ψηφίζουν τα πάντα-όλοι. Επταετία συμπλήρωσε η δημοτική αρχή και ποτέ δεν είδαμε κάποιον δημοτικό σύμβουλο της πλειοψηφίας να μιλά και να προτείνει κάτι διαφορετικό, να επιδιώκει τη σύνθεση, να ρίχνει κάποια άλλη ιδέα, να ψηφίζει λευκό... Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν μιλήσει ποτέ. Ποτέ! Μερικοί μόνο σύμβουλοι, έξω από το ΔΣ, εμφανίζονται κριτικοί απέναντι στις πρακτικές των αρχόντων. Μέσα όμως, σιωπή.
Μαζί με αρκετούς τοπικούς "παράγοντες" και αυλικούς της εξουσίας, έχουν αναλάβει και το ρόλο της προπαγάνδας. Συκοφαντούν και λοιδορούν κάθε αντιφρονούντα, ενώ παπαγαλίζουν τα σενάρια υπεράσπισης των αρχόντων, σε κάθε ατόπημά τους. Καταπίνοντας καμήλους αντιδημοκρατικότητας της δημοτικής αρχής, διυλίζουν κώνωπες και διαστρέφουν την πραγματικότητα, για να υπερασπιστούν την εξουσία και τις επιλογές της. Όλες τις επιλογές της, ανεξαιρέτως!
Η Αρμονική Ανάπτυξη, όπως είναι "φυσικό", έχει δεχθεί και δέχεται τόνους λάσπης από τους μηχανισμούς αυτούς. Από το Μάρτιο του 2003 και την άρνηση της δημοτικής αρχής να μας παραχωρήσει το θέατρο "Άγγελος Σικελιανός" για να φέρουμε μία θεατρική παράσταση, μέχρι το προχθεσινό ΔΣ και τις ύβρεις του δημάρχου προς τον Τάκη Παπανικολάου, έχουν γίνει πάρα πολλά. Βιβλία ολόκληρα θα μπορούσαμε να γράψουμε και για τους αρχόντους, αλλά και για τους κάθε λογής τσουτσέδες τους. Εθελοντές τυφλοί και κωφάλαλοι, που μετατρέπονται εύκολα σε λαλίστατα παπαγαλάκια, έχουν ασκήσει πάνω μας, ουκ ολίγες φορές, την "τέχνη" τους αυτή .
Σήμερα θα σας δώσω ένα νέο παράδειγμα διαστροφής (ασήμαντο για το αποτέλεσμα που έφερε, σημαντικό για να κατανοήσετε την κατάντια). Τον Ιούλιο του 2007, φτιάχτηκε η εθελοντική ομάδα πυροφύλαξης. Εννοείται, ότι μετείχαν άνθρωποι όλων των δημοτικών απόψεων και αποχρώσεων. Σε κάποια φάση, το 2008, είδαμε ότι θα ήταν καλύτερο να γίνει σύλλογος, γιατί έτσι θα μπορούσαμε να είμαστε αποτελεσματικότεροι και αποφασίσαμε να ιδρύσουμε τον Κυλλήνιο Άδωνη. Μαζευτήκαμε όλοι και είπαμε να φτιαχτεί ένα καταστατικό και να κάνουμε εκλογές. Κάποιος/α φωστήρας των πιο πάνω μηχανισμών και στέλεχος της Κίνησης Πολιτών, που συμμετείχε στην προσωρινή διοικούσα επιτροπή, πρότεινε και μπήκε στο καταστατικό ο παρακάτω περιορισμός (εικόνα 2), χωρίς να ενημερωθούν όσοι το προυπέγραψαν :
"Δεν μπορούν να εκλεγούν μέλη του ΔΣ, οι αιρετοί Α' και Β' βαθμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και οι αρχηγοί συνδυασμών σε εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης για όσο χρόνο έχουν τις ιδιότητες αυτές".
Φοβήθηκαν μην τυχόν ήθελα να βάλω υποψηφιότητα για το ΔΣ του συλλόγου και φρόντισαν να με αποκλείσουν με το απίθανο "..αρχηγοί συνδυασμών..". Μαγάρισαν και το σύλλογο αυτό, που όλοι μας προσπαθούμε και ξενυχτάμε, χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτε άλλο εκτός από το δάσος και τη σωτηρία του.
Εγώ, χωρίς να γνωρίζω τότε το άρθρο, δεν έβαλα υποψηφιότητα, μιας και δεν είχα καμία όρεξη για συμμετοχή στη διοίκηση ενός ακόμα συλλογικού οργάνου. Έβαλε όμως υποψηφιότητα ο αιρετός σύμβουλος της πλειοψηφίας και νυν αντιδήμαρχος Ξυλοκάστρου κ. Περικλής Μενούνος. Εκλέχτηκε και είναι ακόμα και σήμερα μέλος του ΔΣ του συλλόγου, γιατί αυτός δεν τους ενοχλούσε κι έτσι κανείς δεν επικαλέστηκε το άρθρο που είχαν πονηρά κατασκευάσει. Σήμερα, μετά από έναν και πλέον χρόνο από τις εκλογές, το άρθρο αυτό έρχεται στη δημοσιότητα και αποτελεί ένα μικρό δείγμα, ανούσιο ίσως, αλλά ενδεικτικό σκέψης, συμπεριφορών και πρακτικών.
Πώς να μην ξεφύγουν μετά οι άρχοντες και να μην προπηλακίζουν τους αντιφρονούντες, όταν συνηθίζουν να έχουν πιστούς υποτελείς; Πώς να μην αποφασίζουν μόνοι τους για όλα; Για τις Αποθήκες Φραντζή, για παράδειγμα! Πώς να μην χαρίζουν λεφτά σε μελετητές, αν ξέρουν ότι υπάρχει ένας αξιόμαχος μηχανισμός υποστήριξης, που θα τους προσφέρει νομιμοποίηση και άλλοθι, για κάθε τι που κάνουν; Μηχανισμός υποστήριξης, επανδρωμένος και με έναν ικανό αριθμό αριστερών παραγόντων του ΣΥΝ Ξυλοκάστρου, που δικαιολογούν όλες τις δεξιές επιλογές της δημοτικής αρχής και ας πηγαίνουν κόντρα στο κόμμα τους και τις αρχές του. Πώς;
Για πόσο ακόμα θα σιωπάτε; Πότε λήγει το συγχωροχάρτι που δώσατε σε αυτή τη δημοτική αρχή, επειδή κέρδισε τον συγκεντρωτικό Σκούρα; Πότε; Να ξέρετε, ειδικά οι προοδευτικοί, οι οικολόγοι, οι αριστεροί και οι προχωρημένοι που σιωπάτε ή περί άλλων τυρβάζετε, ότι θα μπορούσατε να προσφέρετε πολλά στον τόπο αν γινόσασταν κριτικοί απέναντι στην εξουσία. Εσείς, που θα είστε με τη βούλα τους καλοπροαίρετοι, θα μπορούσατε να πετύχετε πολλά, αν ξυπνήσετε από τον εθελοντικό λήθαργο που έχετε ρίξει τον εαυτό σας και την αξιοπρέπειά σας, μαζί με ένα κομμάτι της κοινωνίας που σας εμπιστεύεται. Θα μπορούσατε, αν ακούγατε και αν μιλούσατε. Αν...
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
http://www.youtube.com/watch?v=pNGx1fF794c
Ξυλόκαστρο, 2009. Συναντιούνται σήμερα οι δύο από αυτούς, σαραντατετράχρονοι πια.
Εκείνη την ώρα έβγαινε ο δήμαρχος (προς νερού του) και λέω στον Γιώργο: «Αυτόν ρώτα. Τα παραπονά σου στο δήμαρχο!».
Αυτό ήταν. Πυροδοτήθηκε ο μηχανισμός και ο δήμαρχος εξερράγη.
«Είσαι μνησίκακος!» μου φωνάζει. «Για όλα σου φταίει ο δήμαρχος». «Η μνησικακία σου …» και άλλα τέτοια παρόμοια που δεν θυμάμαι ακριβώς. Μάλιστα, επιχειρηματολόγησε λέγοντας ότι είχα πάει στο δήμο για να φτιάξω έναν υπολογιστή (το 2003 ήταν η τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο) και δεν του μίλησα! Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, γιατί συνηθίζω να μην χαιρετάω ορισμένους ανθρώπους. Αυτούς που δεν γνωρίζω και αυτούς που ξέρω ότι με συκοφαντούν με ψέματα, λάσπη και λοιπά υλικά, στα «κατώγια» και όχι δημόσια. Αυτούς που μου τα χώνουν δημόσια, τους λέω κι ένα γεια…
Δεν απάντησα στις ύβρεις, γιατί δεν το θεώρησα απαραίτητο. Όπως δεν απάντησα και μέσα στην αίθουσα, όταν μιλούσα και συνέχεια με διέκοπτε και φώναζε. Νικιέται; Δεν νικιέται! Μίλησε όμως ο δάσκαλός μου, ο Τάκης Παπανικολάου, φυσικός επί 32 και πλέον χρόνια στην πόλη, γυμνασιάρχης και τώρα συνταξιούχος.
Μίλησε και είπε: «Δήμαρχε, ο Καβάφης λέει: Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.»
Έκρηξη δεύτερη, ισχυρότερη της πρώτης. Το τι έσουρε του δάσκαλου δεν λέγεται. Θα σας πω ένα, που παρ’ ολίγο να με κάνει να χάσω τον έλεγχο και ένα άλλο που μας έκανε και γελάσαμε: «Χαίρομαι που τα παιδιά μου δεν σε είχαν καθηγητή» και «Είσαι ένας… ένας… ένας ΚουΚουέ!» έλεγε αφρίζοντας. Μετά θυμήθηκε κάτι που έγινε πριν 5 χρόνια και του είχε πάει κόντρα ο σύλλογος καθηγητών, στο σχολείο που ήταν γυμνασιάρχης ο δάσκαλος!
Μνησίκακος εγώ κατά τ’ άλλα… (Μνησικακία κατά Τεγόπουλο-Φυτράκη: (η) ουσ. ανάμνηση κακού που τη συνοδεύει επιθυμία για εκδίκηση, για ανταπόδοση).
Στο τέλος και μόλις ξαναείπε αυτό για τα παιδιά του, παρά λίγο να χάσω τον έλεγχο. «Δεν ντρέπεσαι λιγάκι να μιλάς έτσι στον άνθρωπο; Δεν ντρέπεσαι;» φώναξα. Ευτυχώς συγκρατήθηκα και δεν το χόντρυνα. Μόνο ένα «Άντε κατούρα να ησυχάσουμε» είπα. Και πήγε. Και ησυχάσαμε.
Αν και 7-8 τ.μ. ο προθάλαμος, ήσαν παρόντες πολλοί συμπολίτες που απόλαυσαν το θέαμα. Ο πρώτος πολίτης της πόλης προπηλακίζει για άλλη μία φορά πολίτες, που δεν είναι υπήκοοι. Παρόντες ήταν και δικοί του σύμβουλοι. Όπως κάνουν και εντός αιθούσης επί 7 έτη, έτσι και εκτός, δεν μίλησαν καθόλου. Μπορεί και να μην …άκουσαν. Εθελοντές κωφάλαλοι, βλέπετε. Εκεί μόνο, γιατί στα «κατώγια», η γλώσσα τους ροδάνι… Να τον χαίρεστε, λοιπόν! Εσείς, γιατί για τα παιδιά σας δεν το εύχομαι...
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
ΥΓ: Όσοι ξέρετε τον Τάκη Παπανικολάου, δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω κάτι παραπάνω. Όσοι δεν τον ξέρετε, απλά να πω ότι είναι ένας βαθιά δημοκρατικός και ευαίσθητος άνθρωπος και γι’ αυτό, σπάνιος. Για το δήμαρχο τι να πω; Ψάχνω τις αιτίες της μνησικακίας μου και δεν καταλήγω πουθενά. Μήπως στην προηγούμενη ζωή ήμουν παπαρούνα και ο δήμαρχος γίδα κι ερχόταν να με φάει και του το κρατάω; Λες;
Κουταμάρες λέω, ε; Αλλά τι να πω, που εδώ και 7 χρόνια δεν απαντάει ποτέ πολιτικά, σε αυτά που λέμε; Μια ζωή εμπάθειες, μνησικακίες και κουραφέξαλα. Μια φορά απάντηση επί της ουσίας δεν μας έχει δώσει. Τι νάχουμε μαζί σου βρε δήμαρχε; Μήπως σε ξέραμε κι από παλιότερα; Όμως υπάρχουν και άλλες απόψεις, τι να κάνουμε; Και πρέπει να καταλάβεις ότι μπορεί να υπάρχουν και από άλλους λόγους, εκτός της μνησικακίας και της εμπάθειας. Μπορεί έτσι να πιστεύουν αυτοί οι άλλοι. Κάτι διαφορετικό να λένε, αλλά δεν είναι βρε παιδί μου προς θάνατον. Μην τρομάζεις. Καλό, καλό, καλό…
- Δεκτές έγιναν από το Δήμο Ξυλοκάστρου οι κοινές προτάσεις που είχαμε κάνει με άλλους φορείς και πολίτες του δήμου, σχετικά με την ΕΠΜ και συγκεκριμένα: η ένταξη της Λίμνης Δασίου και της περιοχής Κεφαλάρι στην Ζώνη Προστασίας της Φύσης, η απαγόρευση κατασκευής κατασκηνώσεων στη Ζώνη Διαχείρισης Φυσικού Τοπίου και η ένταξη των δασών στην ίδια ζώνη (θυμηθείτε εδώ http://armoniki.blogspot.com/2009/11/blog-post_29.html
- Δεν εισακούστηκαν οι προτάσεις μας για αυστηρότερο περιορισμό των οχλουσών δραστηριοτήτων και για προσπάθεια ελέγχου της εγκατάστασης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Οι απαντήσεις των μελετητών στις αλλεπάλληλες ερωτήσεις μας δεν ήσαν καθόλου μα καθόλου ικανοποιητικές και δυστυχώς η περιοχή αυτή, όπως και όλη η Ελλάδα, μένει εκτεθειμένη στην άναρχη και παράλογη χωροθέτηση ΑΠΕ, αλλά και σε ρυπογόνες και ασύμβατες με αυτήν δραστηριότητες.
Όσο για τις ΑΠΕ επειδή το ζήτημα, εκτός από ιδιαίτερα σύνθετο, είναι και επίκαιρο, ενημερώσαμε το ΔΣ για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος που έχει δημοσιευτεί για διαβούλευση (δείτε το εδώ http://www.opengov.gr/minenv). Το σχέδιο λέει καθαρά ότι οι ΑΠΕ μπορούν να μπαίνουν οπουδήποτε, εκτός από Περιοχές Απόλυτης Προστασίας της Φύσης (εμείς δεν έχουμε τέτοιες), αν και εφ' όσον η ειδική περιβαλλοντική μελέτη έχει τεκμηριώσει ανά είδος και μέγεθος ΑΠΕ τις επιπτώσεις στην περιοχή. Λέει και κάτι για αρχαιολογικά και υδροβιότοπους, που μάλλον δεν μας αφορούν. Στην περίπτωσή μας, μπορούν να τις βάλουν παντού και κάποιοι περιορισμοί που μπαίνουν στη μελέτη, είναι σαν να μην υπάρχουν.
Έπρεπε το ΔΣ και οι συμπολίτες να ξέρουν ότι όλη η περιοχή της μελέτης είναι ανοικτή για εγκαταστάσεις ΑΠΕ, κάτι που οι μελετητές δεν το έλεγαν και προσπαθούσαν να μας πουν ότι αφού το απαγορεύουμε σε κάποιες περιοχές καθαρίσαμε. Αφ' ενός όμως το επιτρέπουμε στη Ζώνη Οικοανάπτυξης που είναι και η μεγαλύτερη έκταση, αφ' ετέρου και στις άλλες ζώνες, που το απαγορεύουμε, η απαγόρευση δεν ισχύει. Η κ. Μπιρμπίλη λέει καθαρά ότι η δική της μελέτη θα υπερισχύει όλων.
Στη συνέχεια παρουσιάσαμε τις προτάσεις και την ανησυχία του δασολόγου κ. Παν. Καλλίρη για το θέμα της Ζήρειας και των ΑΠΕ.
Για τις ΑΠΕ λέει ο κ. Καλλίρης:
"Η εγκατάσταση μικρών ΑΠΕ στις ΠΠΕ και στις ΖΔΦΤ είναι αποδεκτή μόνο για την εξασφάλιση της λειτουργίας των παραπάνω εγκαταστάσεων όπου και όταν αυτές κρίνονται απαραίτητες και κοντά σε αυτές.
Διαφωνούμε κατακόρυφα με την ελεύθερη εγκατάσταση ΑΠΕ στην ζώνη (3) έστω και με τα κριτήρια της μελέτης γιατί με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει κατακερματισμός του ορεινού όγκου (δρόμοι και γραμμές μεταφοράς ρεύματος) με τραγικές συνέπειες. Πρέπει οπωσδήποτε η μελέτη να ορίσει σε συνεργασία με την ΡΑΕ δυο ή τρεις συγκεκριμένες θέσεις – περιοχές που θα ορισθούν ως Πάρκα ΑΠΕ τουλάχιστον για τα Αιολικά και τα μεγάλα Φωτοβολταικα. Βλέπε σχετικό άρθρο του γράφοντος στο www.forest.gr (ειδήσεις)."
Τέλος πάντων, επειδή το ζήτημα είναι μεγάλο και σε εξέλιξη θα έχουμε την ευκαιρία να το ξανακουβεντιάσουμε. Πάντως δεν προστατευτήκαμε από αυτό και όπως μας είπε ο κ. Καλλίρης, "το βουνό κινδυνεύει να γίνει Ρόμποκοπ" από τους πυλώνες!
Από το όλο θέμα της μελέτης, κρατάμε τα εξής:
1. Το θετικό.
Πολίτες και φορείς έδρασαν και άλλαξαν προς το λιγότερο "αναπτυξιακό" τη μελέτη. Γιατί αν δεν ήσαν οι πολίτες και οι φορείς...2. Το περίεργο.
Η συμπεριφορά με τις ρυπογόνες δραστηριότητες. Περίεργα μας τα λέτε...3. Το αρνητικό.
Η μειοψηφία ήταν "απούσα" από τη συζήτηση. Για την πλειοψηφία δεν μιλάω, γιατί δεν ...μιλάει ποτέ.4. Το αναμενόμενο.
Οι κατευθύνσεις που δόθηκαν στη μελέτη από τη δημοτική αρχή ήταν οι αναμενόνενες για μας. Δεν περιμέναμε, όπως και έγινε, να μιλήσουν με όρους τοπίου, αισθητικής, αρχιτεκτονικής, αγροτικού χώρου, προϊόντων και λοιπά παράταιρα γι' αυτούς πράγματα.5. Το μη αναμενόμενο.
Το κόστος της μελέτης, λόγω της μεγάλης έκτασης που μελετά, ήταν 250.000 ευρώ, είπε ο δήμαρχος. Λάθος δουλειά κάνουμε αδέλφια!!!!Ανδρέας Απ. Ζάρρος
ΥΓ1: Κύριε μελετητά, εκτός από εμάς, στενοχώρησες και το δήμαρχό μας. Τι θες και λες ότι "ήταν υποχρεωτικό να γίνει Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη σε κάθε Περιοχή Natura". Αλλιώς μας το παρουσιάζει αυτός, κύριε μελετητά μου, αλλιώς! Μην του το χαλάς κι έχουμε και εκλογές σε 11 τέρμινα, μην του το χαλάς... 250 χιλιάρικα παίρνετε, για προσέξτε λιγάκι!
ΥΓ2: Τελικά ο κ. Καλλίρης, εκτός από εξαιρετικός επιστήμονας και άνθρωπος, μάλλον είναι και καλός "ενεργοπαραγωγός". Μόλις είπα το όνομά του, πετάχτηκαν διάφοροι από την καρέκλα τους, λες και τους χτύπησε ρεύμα...
Δεν τον ρωτήσατε όμως για τη Ζήρεια, κύριοι της συγκέντρωσης. Αυτοί της "αντισυγκέντρωσης" όμως και τότε τον ρώταγαν και τώρα τον ρώτησαν... Όσο και να φτιάχνετε Λαιστρυγόνας, η αλήθεια και η αγάπη για τον τόπο δεν λαιστρυγονιάζεται.
Δυστυχώς απόψε, πήγα στο δημοτικό συμβούλιο Ξυλοκάστρου. Βλέπετε ήθελα να μιλήσω για την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη, που εκπονείται για το βουνό μας και ήταν θέμα στην ημερήσια διάταξη.
Το τεχνικό πρόγραμμα του 2010 και η "συζήτηση" που έγινε.
Ο προπηλακισμός συμπολίτη από το δήμαρχο Ξυλοκάστρου "κ". Αντώνη Κλαδούχο. Ο άτυχος συμπολίτης, συνταξιούχος γυμνασιάρχης, τόλμησε να πει κάποιους στίχους του Καβάφη στο δήμαρχο, ενώ αυτός έβγαζε τα απωθημένα του πάνω μου, μετά την παρέμβασή που έκανα για τη Ζήρεια (το επεισόδιο έγινε εκτός αιθούσης).
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Η "χάβρα των Ιουδαίων",
σε άλλη μία επανάληψη στο δημοτικό μας συμβούλιο και τέλοςΟ άπαιχτος πρόεδρος του "ΔΣ" κ. Λογοθέτης.
Εμετός!!!
Προβλέπεται από τον "Κανονισμό" να παραιτηθώ από πολίτης; Να γίνω κάτι άλλο. Ότι νάναι! Χαλίκι στην παραλία. Άρρωστο πεύκο. Μπάζο σε παράνομη χωματερή. Παπαρούνα στο λιβάδι. Ζόμπι σε καναπέ. Κάτι τέλος πάντων, που δεν θα χρειάζεται να ανέχεται αυτή την κατάντια... Λοβοτομή ίσως;
ΥΓ: Και όσοι κάθεστε από μακριά και νομίζετε ότι υπερβάλλω δείτε το ΔΣ, ή ακούστε το. Μόνο, αν δεν είστε κοντά σε λεκάνη, να έχετε και μια σακούλα δίπλα σας. Θα τη χρειαστείτε! Καληνύχτα Ξυλόκαστρο...
Επί της ουσίας των θεμάτων, θα τα πούμε σε επόμενη ανάρτηση. Θα μου περάσει!
Πανδημία: (η) ουσ. επιδημία σε όλη τη χώρα ή σε μεγάλη περιοχή.
Σάλος έχει δημιουργηθεί με την πανδημία της γρίπης των χοίρων. Των πραγματικών, όχι των ανθρωπόμορφων. Μας έχουν ζαλίσει, στην κυριολεξία. Τέτοια περιγραφή γρίπης, τέτοια εμβάθυνση και τόσες αναλύσεις, θα τις ζήλευε κάθε ιός και …κόρη ετούτου του πλανήτη. Όμως, παρ' όλο που εδώ και χρόνια η κοινωνία μας χτυπιέται από άλλες, σοβαρότερες πανδημίες, καμία κουβέντα δεν γίνεται γι’ αυτές. Τουναντίον.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικές περιπτώσεις:
Ιός της απαιδευσιάς. Είναι γνωστός και ως Ε1Π0 (Έλλειψη Παιδείας). Τεχνητός ιός που παρασκευάζεται και μεταλλάσσεται συνεχώς, στα εργαστήρια του Υπουργείου Παιδείας. Κάθε είδους σχολείο και καημός, κάθε μετάλλαξη και Υπουργός. Λένε ότι όλοι, μα όλοι οι ιοί που υπάρχουν σήμερα, είναι μεταλλάξεις του ιού Ε1Π0.
Ιός της τηλελοίμωξης. Εμφανίστηκε τα τελευταία 30 χρόνια. Δεν είναι θανατηφόρος, αλλά αποχαυνώνει τους μολυσμένους και προετοιμάζει το έδαφος για άλλους ιούς. Είναι η μεγαλύτερη πανδημία που υπήρξε ποτέ και αποτελεί, μαζί με τον ιό της απαιδευσιάς, τη βάση των περισσότερων σύγχρονων ασθενειών.
Ιός της σιωπής και ιός του καναπέ. Δύο επικίνδυνοι, συγγενείς ιοί που επιφέρουν σοβαρότατες βλάβες στη δημοκρατία. Κύριοι φορείς του ιού της σιωπής είναι οι ευπαθείς ομάδες των πολιτικών αντιπροσώπων και των ΜΜΕ, που διασπείρουν ταχύτατα τη νόσο και στον υπόλοιπο πληθυσμό. Στην εξέλιξή της η γρίπη της σιωπής, σε κάνει πιο ευάλωτο στον ιό του καναπέ, που έρχεται και αποτελειώνει το ανοσοποιητικό σου σύστημα. Αποτέλεσμα όλων αυτών των διαταραχών είναι να αφήνεις τη «δουλειά» στους ειδικούς και εσύ απλώς να τους νομιμοποιείς ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ψηφίζοντας τους. Εννέα στα δέκα θύματα των ιών αυτών, είναι και «θύματα βαριάς τηλελοίμωξης».
Ιός της ανάπτυξης. Ο γνωστός ιός του κέρδους, συνδυασμένος με τον ψευδόκοκκο της κρίσης, δημιουργεί έναν πολύ επικίνδυνο ιό, τον ιό της ανάπτυξης. Βασικές παρενέργειές του είναι οι ανεπανόρθωτες βλάβες στο φυσικό περιβάλλον και τα δημόσια αγαθά. Η πανδημία αυτή ευνοείται από τη μεγάλη εξάπλωση των ιών της σιωπής και του καναπέ, γιατί βρίσκει απενεργοποιημένες αντιστάσεις και η ταχύτητα μετάδοσής της είναι μεγάλη.
Ιός του φόβου. Μεταλλαγμένος ιός τηλελοίμωξης, που χτυπά όλες ανεξαιρέτως τις ηλικίες και τις καθιστά ευάλωτες σε μια μεγάλη γκάμα «βακτηριδιακών» επιθέσεων, που ακολουθούν συνήθως.
Ιός του χρέους. Νέος θανατηφόρος ιός, που χτυπά όλα τα νοικοκυριά του κόσμου. Προκαλεί τη νόσο των δανείων και των πιστωτικών. Στη χώρα μας παρατηρείται μεγάλη έξαρση την τελευταία δεκαετία, ειδικά μετά την πανδημία που περάσαμε από τον ιό του Χρηματιστηρίου.
Πολλές περιπτώσεις επικίνδυνων ιών υπάρχουν ακόμη. Ο ιός του δήθεν, ο ιός της ματαιδοξίας, των χρημάτων και πόσοι άλλοι! Όμως, καμία έρευνα δεν γίνεται για την αντιμετώπισή τους. Κανένα εμβόλιο δεν παρασκευάζεται. Έτσι, πολλαπλασιάζονται, μεταλλάσσονται και εξαπλώνονται όλο και περισσότερο.
Για τα αντισώματα και την προφύλαξη απ’ όλα τα παραπάνω, μην περιμένετε λοιπόν κανέναν Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και καμία φαρμακευτική. Κάποιοι λένε ότι αν καταπολεμηθεί η πανδημία της σιωπής, μπορούν να αντιμετωπιστούν όλες οι άλλες ασθένειες. Ακόμα και η απαιδευσιά. Λένε επίσης, ότι η μόνη λύση έρχεται από τα κάτω. Προτείνουν να εφαρμόσουμε το αρχαίο ρητό: «Πλην Αθηνά και χείρα κίνει», αν θέλουμε να γλυτώσουμε και ότι στο χέρι μας είναι το εμβόλιο και όχι στα εργαστήριά τους. Just do it…
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
ΥΓ: Ένα παράδειγμα των ημερών. Ο ιός της σιωπής, έχει χτυπήσει όλο το πολιτικό και αυτοδιοικητικό προσωπικό του νομού Κορινθίας. Πανδημία σιωπής λοιπόν και στο νομό μας. Ξέρετε για ποια θέματα, ε;
To Madmoana είναι ένα οπτικοακουστικό album με τραγούδια φτιαγμένα εξ’ ολοκλήρου από φυσικούς ήχους. Ήχους κυμάτων, τρένων, ξύλινων αντικειμένων, καρπών, ήχους νερού. Οι ήχοι είναι συχνά ηχογραφημένοι σε εργοστάσια με μηχανήματα που δουλεύουν, βίδες που στρίβουν και μοχλούς. Το beat μπορεί να φτιάχνεται από ένα πυγμάχο που βαράει γροθιές στον σάκο του, ή από τα εργαλεία της δουλειάς σε ένα τσαγκάρικο… To μπάσο μπορεί να είναι ήχος από τα σπλάχνα παλιού καραβιού. Οι μελωδίες της κιθάρας και των άλλων φυσικών οργάνων είναι παιγμένες σε φυσικούς χώρους, δίπλα σε πηγές με τρεχούμενο νερό, μέσα στην ερημιά του δάσους, ανάμεσα στα βράχια μιας σπηλιάς. Και μάλιστα από μερικούς σπουδαίους session μουσικούς όπως ο Γιάννης Παπατριανταφύλλου (κοντραμπάσο), Σταύρος Λάντσιας (πιάνο, πλήκτρα), Ντέιβιντ Λιντς (πνευστά), Κώστας Αναστασιάδης (ντραμς, κρουστά.) και άλλοι.
Απολαύστε δύο από αυτά που έχουν ήχους από τη θάλασσα του Ξυλοκάστρου και το κουρείο του Χρήστου του καλλιτέχνη. Κυκλοφορεί κασετίνα με 2 DVD + 1 CD. Περισσότερα στο http://www.lowbap.com/. Ακούστε τα δυνατά...
Υπόγειο - Madmoana - B.D.Foxmoor
Ήχοι από το κοντραμπάσο του Γιάννη Παπατριανταφύλλου, από κρουστά του Σταύρου Λάντσια, από ...διάφορα αντικείμενα και μουσικά όργανα του David Lynch, από τα ψαλίδια και τις μηχανές του κουρείου του Χρήστου στο Ξυλόκαστρο, από παλιά γραφομηχανή, από γεννήτρια πλοίου, που συνελήφθησαν (επ' αυτοφώρω και ο καθένας ξεχωριστά) από τον B.D.Foxmoor και χωρίς εφέ έσμιξαν και προέκυψε το Υπόγειο.
Βάθεμα- Madmoana - B.D.Foxmoor
Ήχοι από την κιθάρα του Jamoan, από τη θάλασσα και τα αυτοκίνητα της παλιάς εθνικής οδού στο Ξυλόκαστρο λίγο πριν του Γιαρένη, από το σαξόφωνο του David Lynch, από γεννήτριες που πειράζει ο Σταύρος Λάντσιας και από τα τύμπανα του Κώστα Αναστασιάδη στα βουνά του Κιλκίς.
Αρμονική, λοιπόν. Μια αυτοδιοικητικότατη συλλογικότητα, που άλλαξε και αλλάζει πολλά στον πολιτικό χάρτη του Ξυλοκάστρου και όχι μόνο. Παρ’ όλο που και στις δύο εκλογές που μετείχαμε (2002 και 2006) δεν εκλέξαμε δημοτικό σύμβουλο περικυκλώνοντας το 4%, ο λόγος, οι δράσεις και οι παρεμβάσεις μας, έχουν επιφέρει αλλαγές σε πολύ σημαντικά τοπικά ζητήματα, ενώ καθορίζουν κατά πολύ την «ημερήσια διάταξη». Φέραμε και φέρνουμε ακόμα στο επίκεντρο της συζήτησης, τη δημοκρατία, τη συμμετοχή, την τοπική ιστορία και παραγωγή, το τοπίο, το δημόσιο χώρο, τον πολιτισμό και το περιβάλλον.
Διαλέγοντας το δύσκολο δρόμο της αυτονομίας, της αξιοπρέπειας, του σχεδίου, του λόγου και της δράσης, αποδείξαμε ότι ο χρόνος ανάμεσα στις εκλογικές αναμετρήσεις είναι το «μείζον» για εμάς και εκεί δίνουμε όλη την ενέργειά μας. Επιβεβαιώθηκε έμπρακτα και σε πολλές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια, το εξώφυλλο του έκτου τεύχους του περιοδικού μας, που έλεγε ότι ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΝ. Και τα τελευταία χρόνια έδρασαν πολλοί και για πολλά.
Φυσικά, δεν δρουν μόνο οι Αρμονίστας στην περιοχή. Σε πολλές δράσεις ακολουθούμε άλλους, σε πολλές μας ακολουθούν άλλοι, σε άλλες βαδίζουμε μόνοι μας και σε άλλες με παρέα. Ευτυχώς, είναι κι άλλοι που ενοχλούνται ακόμα. Ευτυχώς. Μας δίνουν δύναμη και κουράγιο.
Τα χρόνια που πέρασαν, οι «χαρές» και οι «λύπες» ήταν πολλές. Τα χιλιόμετρα ακόμα περισσότερα. Το ψάξιμο, το διάβασμα, το γράψιμο, τα τηλέφωνα, οι διαφωνίες, οι εντάσεις, η απογοήτευση, η χαρά της δημιουργίας, η ικανοποίηση της συμμετοχής και του αποτελέσματος, η οργή για το άδικο και το άσχημο… Άνθρωποι δυνατοί, άνθρωποι κουρασμένοι και λυγισμένοι, ανθρωπάκια, αλλά και Άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Όλοι και όλα μέσα στο «κόλπο» αυτό που ζούμε και διαμορφώνουμε συνάμα.
Πήγαμε και παραέξω από τα όριά μας. Συναντήσαμε κι άλλους και βαδίσαμε μαζί. Για τον Κορινθιακό, το λιθάνθρακα, τη χαμένη Αυτοδιοίκηση. Πάμε ακόμα. Αντέχουμε.
Είναι ωραίο να σκαρώνεις πράγματα. Να ψάχνεις τα όμορφα. Τόσο ωραίο, που σου δίνει δύναμη και αντέχεις τη σκληρή άμυνα που πρέπει να παίζεις συνεχώς, για να σταματήσεις τις συνεχείς επιθέσεις του άσχημου, του πρόχειρου και του ψεύτικου.
Πάει καιρός λοιπόν, από τότε. Πάει καιρός, που ξεκίνησε ο κύκλος της Αρμονικής, και δεν ξέρω πότε θα κλείσει. Μπορεί σύντομα. Ίσως το τέλος να είναι κοντά, αν κάτι καλύτερο ξεκινήσει. Αν οι ανάγκες όλων αυτών που ενοχλούνται, εκφραστούν γνήσια, καθαρά και χωρίς εκπτώσεις. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι αν κλείσει ο κύκλος, θα κλείσει για να ανοίξει ένας άλλος, καλύτερος. Η ανάγκη ύπαρξης αυτόνομων τοπικών κινήσεων μεγαλώνει, όσο οι εξουσίες απομακρύνονται και οι Αρμονίστας θα είναι παρόντες για πολύ ακόμα. Μπορεί με άλλο όνομα και με άλλον επικεφαλής, αλλά θα είναι εδώ. Έτσι κι αλλιώς οι ταμπέλες και τα πρόσωπα δεν μας εκφράζουν και το έχουμε αποδείξει.
Το μόνο ίδιο, που πάντα θα υπάρχει και θα μας οδηγεί είναι η αξιοπρέπεια. Είδος προς εξαφάνιση στις μέρες μας, αλλά είναι αυτό που προτάσσουμε και δεν το διαπραγματευόμαστε. «Για να κατανοήσει κάποιος τη δημιουργία και την εξέλιξη μας μέχρι σήμερα, πρέπει να μας εντάξει στην επαναστατική πια, διαδικασία της αξιοπρέπειας», που λένε κάποιοι φίλοι. Αυτό δεν αλλάζει, ούτε τελειώνει ποτέ. Χρόνια μας πολλά.
Ανδρέας Απ. Ζάρρος