Οτσαλάν: 11 χρόνια χωρίς συγγνώμη...

15 Φλεβάρη του 1999. 11 χρόνια κλείνουν από εκείνη τη Δευτέρα, που μόνο Καθαρή δεν ήταν. Ίσα ίσα. Μπορεί και να είναι η πιο Βρώμικη Δευτέρα της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας. Τότε, που οι κυβερνήτες της Ελλάδας παρέδωσαν τον ηγέτη των Κούρδων Αμπντουλάχ Οτσαλάν, στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.

Θυμάμαι καλά ότι με όσους συζητούσα τότε το θέμα, ένιωθαν ντροπή όπως κι εγώ. Ένιωθαν οργή, όπως κι εγώ. "Είναι δυνατόν;" αναρωτιόντουσαν πολλοί! Μετά από δύο μέρες, ήρθε η θλιβερή ανακοίνωση του τότε πρωθυπουργού κ. Σημίτη και αργότερα η έκθεση του πρέσβη μας στην Κένυα, να επιβεβαιώσει αυτό που όλοι υποψιαζόμαστε. Οι κυβερνήτες μας, τον πρόδωσαν στεγνά και ψυχρά. Ο "Μεγάλος τραγουδιστής" (Θεόδωρος Πάγκαλος) και ο "Ευχαριστώ τους Αμερικάνους" (Κώστας Σημίτης) ήσαν κι εδώ, οι τραγικοί πρωταγωνιστές.

11 χρόνια πέρασαν και η σοσιαλιστική κομπανία με ρετουσαρισμένο προσωπείο, μας κυβερνά και πάλι, μετά από μία 5χρονη χρωματική εναλλαγή. Όλα αυτά τα χρόνια, δυστυχώς, κανείς τους δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη από τον κουρδικό και τον ελληνικό λαό. Αρκετοί από αυτούς μάλιστα, κατέχουν υψηλά οφίτσια στην κυβέρνηση και σήμερα. Ίσως να μας χαρίσουν κι άλλες παρόμοιες στιγμές στο μέλλον. Είναι ικανοί! Όμως να ξέρουν ότι δεν θα ξεχαστεί το γεγονός αυτό. Μπορεί τα ΜΜΕ να μην το αναδεικνύουν πια (αναμενόμενο), αλλά υπάρχουν κάποιοι που θα τους το θυμίζουν πάντα.

Και μην βιαστείτε να πείτε ότι θίχτηκε το "εθνικό μου φρόνημα"! Αυτή είναι η μόνιμη επωδός αυτών που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τους αδικαιολόγητους. Όχι δεν είμαι και δεν νιώθω "Ελληνάρα". Νεοέλληνας είμαι κι εγώ, όπως κι εσείς, που έτυχε να γεννηθώ εδώ και όχι μερικές μοίρες παραπάνω ή ανατολικότερα. Νεοέλληνας, αλλά αισθάνομαι ντροπή όταν τα θυμάμαι. Η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη, ο αγώνας για αυτοδιάθεση και αυτονομία πάντα θα με συγκινούν, ότι χρώμα, έθνος και θρησκεία να τα ζητά. Και πάντα θα αντιτίθεμαι, σε αυτούς που τα υπονομεύουν. Μόνο που στην προκειμένη, ντρέπομαι κιόλας, γιατί οι υπονομευτές είναι εκπρόσωποι της χώρας που κατοικώ...

Σήμερα συνελήφθησαν δεκάδες Κούρδοι ανά τον κόσμο. Οι περισσότεροι στην Τουρκία για "αποφυγή επεισοδίων". Τα διαβάζω και ντρέπομαι. Δεν ξέρω γιατί και πώς γεννιέται αυτό το συναίσθημα. Πάντως, στη δική μου περίπτωση, γεννιέται σε ζητήματα σαν αυτά του Οτσαλάν, του χρηματιστηρίου, της Σερβίας, της Siemens, του Βατοπεδίου, των αποικιοκρατικών ξεπουλημάτων δρόμων, λιμανιών, βουνών και θάλασσας, των μισθών πείνας, των εργατικών ατυχημάτων, της απαξίωσης της γης και των προϊόντων της, του πολιτισμού και της ιστορίας, της νεοελληνικής "παιδείας" και πολλών άλλων που, δυστυχώς, "ων ουκ έστιν αριθμός".

Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε, γιατί μια Βρώμικη Δευτέρα, μόνο η λήθη μπορεί να την κάνει Καθαρή...

Ανδρέας Απ. Ζάρρος