Μιλώντας πριν λίγες μέρες με το φίλο μου το Γιάννη, φτάσαμε και στα εκλογικά. Όταν τον ρώτησα "Τι θα ψηφίσουμε αυτή τη φορά κυρ-Γιάννη;", μου έδωσε την εξής απάντηση:
"Κοίτα να δεις, Αντρέα. Όταν σε παίρνει το ποτάμι και δεν έχεις πού να κρατηθείς κι ένα σέλινο να βρεθεί, θα το αρπάξεις μπας και σε κρατήσει. Και πού ξέρεις; Μπορεί και να σε κρατήσει το σέλινο, γιατί έχει ρίζες γερές για το μπόι του!!!".
Η απάντηση του κυρ-Γιάννη δείχνει καθαρά την ψυχολογία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, που έχουν παρασύρει τα ορμητικά νερά των μνημονίων. Θέλουν κάπου να πιαστούν, ευελπιστώντας να σταματήσει αυτή η κατάντια που έχει κάνει τη μισή χώρα άνεργους ή χωρίς εισόδημα, τους ηλικιωμένους να μη μπορούν ούτε να αρρωστήσουν μα ούτε και να ...πεθάνουν, τους γονείς να σκέφτονται το αύριο των παιδιών τους και να τρελαίνονται, τους περισσότερους ελεύθερους επαγγελματίες ανασφάλιστους και μισοπνιγμένους και, και, και...
Απ' αυτά που ακούω στις επισκέψεις που κάνουμε στα χωριά του δήμου, καταλαβαίνω ότι είναι πολύς ο κόσμος πια που δεν σκιάζεται από την προπαγάνδα της τηλεόρασης. Δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν άλλωστε και οι απειλές των παπαγάλων πέφτουν στο κενό. Είναι οργισμένοι με τους σαμαροβενιζελοπαγκαλογεωργιάδηδες και όλα δείχνουν ότι θα τους το εκφράσουν με την ψήφο τους πολύ σύντομα.
Τώρα, αν θα αποδειχθούν γερές οι ρίζες του σέλινου δεν ξέρω, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι μεγάλες αλλαγές θα έρθουν αν μάθουμε όλοι μας να κολυμπάμε και να παλεύουμε με τα ορμητικά νερά. Αυτό ήταν πάντα, είναι και θα είναι το ζητούμενο. Κι όποιο σέλινο εμπνεύσει και καταφέρει τον κόσμο να μάθει να κολυμπάει για να μπορεί κι αυτό να τον κρατήσει, αυτό θα είναι και το σέλινο με τις "γερές ρίζες". Γιατί οι ρίζες θα είμαστε όλοι εμείς...
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου