Έϊ, ψιτ, εσείς από την Κόρινθο...

Μετά και από τη σημερινή blogοσυνέντευξη του Μπάμπη Κασίμη και με όλη τη συζήτηση που γίνεται στην Κόρινθο στα blog, στα ορθάδικα, στο συμβούλιο, στα ΜΜΕ ηλεκτρονικά και έντυπα, ανώνυμη, επώνυμη, ουσιαστική, ανούσια, χιουμοριστική, κακεντρεχής και ότι άλλο, ακούστε και την ξυλοκαστρίτικη πλευρά.

Παλεύουμε εδώ στο Ξυλόκαστρο (σωστά ή λάθος δεν ξέρω) να ανοίξουμε κάποια θέματα προς συζήτηση. Μάταια όμως. Δεν απαντάνε ποτέ. Ούτε καν στις έγγραφες αιτήσεις που γίνονται από πολίτες ή συλλόγους και είναι υποχρεωμένοι να απαντήσουν σε 30 ημέρες. Για το εξαιρετικής σημασίας θέμα του Πευκιά ευτυχώς, με την κινητοποίηση του κόσμου, αναγκάστηκαν και ασχολούνται. Στα περισσότερα όμως, συναντάμε ...τοίχο.

Συγκεκριμένα τώρα: Για το θέμα των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) και τις προτάσεις του δήμου, καταθέσαμε αίτημα με 25 υπογραφές, στις 6/4/2009, για να συζητηθεί στο ΔΣ. Έχουν υποχρέωση από τον Κώδικα (άρθρο 215) να το συζητήσουν. Ήρθε το πρώτο συμβούλιο (27/4/2009) και δεν μπήκε. Έρχεται και το δεύτερο την ερχόμενη Δευτέρα 25/5/2009 και πάλι δεν το βάζουν. Τι διάολο κάνεις σε αυτήν την περίπτωση, μού λέτε;

Είδαμε όλοι τι έγινε με την πρόταση Κωστάρα - Φωτιάδη. Χωρίς νομική υποχρέωση την έβαλαν στο επόμενο ΔΣ. Άσχετα με την τύχη της πρότασης και την ποιότητα της συζήτησης, την έβαλαν. Μίλησαν. Μετά συζητήθηκε και στο Διαδίκτυο. Ακούγονται, τέλος πάντων, κάποιες γνώμες. Αντιπροτάσεις. Αντιθέσεις. Μπινελίκια. Κάτι γίνεται. Εδώ άκρα του τάφου σιωπή. Ούτε καν ανώνυμοι σχολιασμοί.

Στον ίδιο παράλληλο της γης είμαστε. Δήμαρχο από τον ίδιο πολιτικό χώρο έχουμε και μάλιστα εμείς, στηριγμένο και από τον ΣΥΝ της Αριστεράς και της Προόδου. Γιατί τέτοια διαφορά; Βρε, μήπως φταίει το νερό; Μήπως άμα πιείτε κι εσείς από τα ορεινά, βουβαθείτε;;;

Τα λέω αυτά για να ξεθυμάνω, αλλά και από τη "ζήλια" μου (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Τώρα, κατά τη διάρκεια του γραψίματος της ανάρτησης, καταλαβαίνω ότι την ερώτηση που έκανα σήμερα στο Μπάμπη, την έκανα από ζήλια. Γιατί θα ήθελα να έχουμε κι εμείς έντονη κριτική, ανώνυμη κι επώνυμη.

Βοηθάει να μιλάς στον "ψυχαναλυτή" σου, τελικά. Ανακαλύπτεις πράγματα. Άλλη μια χρησιμότητα του blog. Η συνεδρία τελείωσε. Χαίρετε...