Α, έχουμε κι εκλογές την Κυριακή. Ευτυχώς, δεν γίνονται και πολύ συχνά, αλλά πολύ φοβάμαι ότι στο μέλλον αυτό θα αλλάξει.
Υποψιάζομαι ότι κατά το 2040, θα γίνονται κάθε Κυριακή για να επικυρώνουν ή όχι τις δημοσκοπήσεις της εβδομάδας. Έτσι κι αλλιώς από τώρα, μας ...δημοσκοπούν κάθε μέρα, μήπως έχουμε αλλάξει διάθεση από χθες. Αποτελέσματα δείχνουν κάθε βράδυ και μας αναλύουν πόσο επηρέασε τη γνώμη μας η χθεσινή παπαρολογία των βραδινών δελτίων. Μας λένε δηλαδή ότι είμαστε κουτοί και ότι η άποψή μας μεταβάλλεται μέρα με τη μέρα, ανάλογα με αυτά που αποφασίζει η τηλοψία να προβάλλει. Κι εμείς τους κοιτάμε.
Θα γίνει κάτι σαν το ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ. Βέβαια, δεν θα τρέχουμε σε εκλογικά κέντρα. Θα πατάμε κουμπιά, στην τηλεόραση μάλλον. Θα είμαστε on line και όποιος τολμά να μην ψηφίσει θα χάνει το σήμα στο χαζοκούτι, μέχρι την άλλη εκλογή. Θα μας δημοσκοπούν τις καθημερινές και θα επικυρώνουμε την απόφασή μας την Κυριακή.
Ο αναλυτής κ. Σουρταφερτζής θα εξηγεί γιατί ο Μήτσος ο Σιδεράς (όχι του "Βίος", άλλος) τη Δευτέρα έλεγε έτσι, την Τετάρτη αλλιώς και την Κυριακή έκανε την έκπληξη και ψήφισε διαφορετικά. Σχετικά περιοδικά θα κυκλοφορούν καθημερινώς, με προβλέψεις, ποσοστά και τα σχετικά. Θρίλερ επιστημονικής φαντασίας μοιάζει, αλλά με τα χάλια που έχουμε σήμερα όλα είναι πιθανά.
Θα μπορούσε να αλλάζει κάτι με τις εκλογές. Ίσως τότε να τις απαγόρευαν, θα μου πείτε. Η δύναμη πάντως, είναι ακόμα στα χέρια μας. Αυτά που ψωνίζουμε (ή δεν ψωνίζουμε) και αυτά που ψηφίζουμε (ή δεν ψηφίζουμε) θα μπορούσαν να αλλάξουν πολλά.
Δυστυχώς όμως, έχει ακόμα δίκιο ο Κώστας Καρυωτάκης, ο συμπατριώτης του Τι Με Λες από τη Συκιά, που είχε πει πριν από ογδοντατόσα χρόνια, στην Ωδή για τον Κάλβο:
Μικράν, μικράν, κατάπτυστον
ψυχήν έχουν αι μάζαι,
ιδιοτελή καρδίαν
και παρείαν αναίσθητον
εις τους κολάφους.
Ξέρω, ξέρω. Οι μάζες είναι αυτό και το άλλο και το παράλλο και το ποίημα ακούγεται λίγο κάπως, ε; Αλλά τι να κάνουμε που μάζες είμαστε όλοι, που μας άγουν και μας φέρουν με μια κολοσυσκευή που βάλαν στο σαλόνι μας; Και υπ' όψιν ότι τότε που το έγραψε δεν ήμασταν και τόσο χάλια σα λαός. Φανταστείτε τι θα έγραφε σήμερα!
Θα ξυπνήσουμε κάποτε λέτε; Έτσι πιστεύω κι εγώ, ότι κάποτε θα ξυπνήσουμε. Μπορεί να μην το προλάβουμε, αλλά κάποτε θα γίνει. Γι' αυτό παλεύω, μπας και κάποιος σπόρος μείνει ζωντανός και φυτρώσει. Γι' αυτό και αντέχω ακόμα. Ευτυχώς κιόλας, που συνέχεια γνωρίζω κι άλλους που φυτεύουν σπόρο γνήσιο και δεν απογοητεύομαι από τους "μεταλλαγμένους". Ευτυχώς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου