Η εκδήλωση στη μνήμη του Αργύρη Χιόνη, που έγινε στις 20 Απριλίου 2013 στο Ξυλόκαστρο, ήταν όπως έπρεπε. Όπως έπρεπε για τον καλλιεργητή της γης και της ποίησης, όπως έπρεπε για τον φίλο μας.
Ο συνάδελφός του καλλιεργητής Γιάννης Μακριδάκης άφησε για λίγο τις σπορές του στη Χίο και τον τίμησε με την παρουσία του. Τελικά, είναι έτσι όπως μας τον περιέγραφε ο Αργύρης. Παλικάρι, που και γράφει καλά και είναι και καλό παιδί.
Στην εκδήλωση:
- παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Γιάννη Μακριδάκη "Του Θεού το μάτι" από τον Χριστόφορο Κάσδαγλη και συζητήσαμε με τον συγγραφέα
- ακούσαμε αφηγήσεις μερικών αφύσικων ιστοριών από την Ακριβή Καλδίρη και την Ελίνα Μενούνου
- παρακολουθήσαμε αποσπάσματα από την ταινία του Μιχάλη Βιρβιδάκη και του Σταύρου Ψυλλάκη "Ακίνητος στου ποταμού την κοίτη" και την ταινία του Χάρη Παπαδόπουλου "Μια πόλη ένα βλέμμα", που είναι αφιερωμένες στον Αργύρη, στο έργο του και στο Θροφαρί
- και βέβαια κάναμε σπονδές, για αρκετές ώρες, στη μνήμη του.
Κάναμε μια μικρή σπορά, μια φυσική καλλιέργεια λέξεων και συναισθημάτων. Όπως έλεγε κι ο ίδιος "Οι λέξεις είναι σπόρια που μοιάζουνε νεκρά. Κάτι σαν στάρι ή κριθάρι, ξερές και σκληρές. Αν φυτευθούν κατάλληλα μέσα στο ποίημα, ζωντανεύουν. Σπάνε το κέλυφός τους και φυτρώνουν. Κάποτε μάλιστα, ανθίζουν κιόλας".
- και βέβαια κάναμε σπονδές, για αρκετές ώρες, στη μνήμη του.
Κάναμε μια μικρή σπορά, μια φυσική καλλιέργεια λέξεων και συναισθημάτων. Όπως έλεγε κι ο ίδιος "Οι λέξεις είναι σπόρια που μοιάζουνε νεκρά. Κάτι σαν στάρι ή κριθάρι, ξερές και σκληρές. Αν φυτευθούν κατάλληλα μέσα στο ποίημα, ζωντανεύουν. Σπάνε το κέλυφός τους και φυτρώνουν. Κάποτε μάλιστα, ανθίζουν κιόλας".
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
ΥΓ: Η απουσία όλων των αιρετών του δήμου Ξυλοκάστρου Ευρωστίνης αρχικά με εξόργισε. Μετά κατάλαβα ότι ήταν καλύτερα έτσι. Ο Αργύρης ήταν αληθινός και γιαλαντζί φίλους δεν ήθελε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου