17η ΚΑΙ 18η ΠΡΟΤΑΣΗ: ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ, ΥΨΗΛΗ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΔΟΣΗ…

Στο Ξυλόκαστρο, δυστυχώς, δεν αξιοποιούμε την ιστορία μας, τους ποιητές μας, τους σκηνοθέτες μας, τους επιστήμονές μας, τους ανθρώπους μας γενικότερα.  Συνεχίζεται η ανεξήγητη επιμονή των υπευθύνων του δήμου και του Πνευματικού Κέντρου, να αδιαφορούν και να αδρανούν.

Τα παραπάνω επαληθεύτηκαν, για άλλη μια φορά, με το άλμπουμ και η λογική παρέδωσε τα όπλα. Ο παραλογισμός δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, αλλά εμείς πρέπει να επιμείνουμε.

 17^η πρόταση: «Ποιητικό το χωριό».

Κώστας Καρυωτάκης, Άγγελος Σικελιανός, Κλάρα Πευκιά, Τάκης Μιχόπουλος, Αργύρης Χιόνης, Ηλίας Κατσούλης. Όλοι τους, συνδεδεμένοι με το Ξυλόκαστρο. Τα είπαμε, να μην τα ξαναλέμε.

Η πρόταση είναι η εξής: Αναδεικνύουμε το χαρακτηριστικό αυτό του Ξυλοκάστρου, τη «διαπλοκή» του με την ποίηση. Εκδηλώσεις, αφιερώματα, παρουσιάσεις, εκδόσεις εντύπων και ότι άλλο αποφασιστεί, ώστε να αναδείξουμε, να αφομοιώσουμε και να γευτούμε εμείς, τα παιδιά μας και οι επισκέπτες μας την ουσία και τα μηνύματα που πηγάζουν από το έργο των ποιητών. Να γίνουμε καλύτεροι. Να φύγει λίγο ο βούρκος από πάνω μας και να προτάξουμε άλλες αξίες, από αυτές που είναι «της μόδας» σήμερα. Να ξεφύγουμε λίγο από την κυριαρχία του χρήματος, της τοποφαγίας, του εφήμερου και του δήθεν. 

18^η πρόταση: Ο τόπος των Αριστοναυτών

Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας. Η αρχαία Πελλήνη και οι Αριστοναύτες είναι πηγή δόξας για το δήμο. Δεδομένο αδιαμφισβήτητο και πλήρως αναξιοποίητο. Επίσης, είχαμε την τύχη ο Σύλλογος Αναβίωσης Ναυπηγικής Ιστορίας Μυκηναϊκής Εποχής «Αριστοναύται» να αφήσει σημαντικό και πρωτότυπο έργο που αναγνωρίστηκε από την παγκόσμια αρχαιολογική κοινότητα. Είχαμε πάλι την τύχη, η  συνέχιση της έρευνας από την Ντέμη Καμαρινού να προχωρήσει βαθύτερα και να φέρει στο φως νέα στοιχεία και να βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών, με την ενεργοποίηση, μετά από 40 χρόνια, του βραβείου «Οικονόμου».

Η πρόταση λοιπόν, βγαίνει από μόνη της. Αξιοποίηση της τεράστιας αυτής κληρονομιάς. Δημιουργία βιωματικού μουσείου ναυπηγικής ιστορίας, αξιοποίηση και ανάδειξη της αρχαιολογικής έρευνας αλλά και  του αρχαιολογικού χώρου της Πελλήνης κλπ κλπ κλπ κλπ. Συνέδρια, επισκέψεις σχολείων, πανεπιστημίων κλπ κλπ κλπ κλπ.  Να γίνει το σήμα μας. Να υποδεχόμαστε τους επισκέπτες μας στον τόπο των Αριστοναυτών. Να.., να…, να… Πόσα μπορούν να γίνουν!!! 

Εννοείται ότι τα παραπάνω θα έχουν και θετικό οικονομικό αντίκτυπο στο δήμο και μάλιστα μεγάλο. Η «επένδυση» είναι σε όλα τα επίπεδα αποδοτική και το βλέπουμε παντού, όπου κι αν το έχουν κάνει. Όπου έχουν επενδύσει στην ιστορία, στις τέχνες και στα γράμματα, μόνο κέρδη βγάζουν. Άμεσα και πολλαπλά. Και στη ψυχή και στην τσέπη. Και καλύτεροι θα γίνουμε και περισσότερα σουβλάκια θα πουλήσουμε. Πώς αλλιώς να το πούμε; Πόσο πιο απλά; 

Η ανάπτυξη ενός τόπου, όταν βασίζεται στην ιστορία του, στους ανθρώπους του και στα προϊόντα του, έχει πιο γερά πόδια. Πατάει καλά και κλονίζεται δυσκολότερα. Διευρύνεις την επισκεψιμότητα του δήμου και ταυτόχρονα διευρύνεις τους ορίζοντες των δημοτών. Δύο σε ένα και μάλιστα δύο από τα πιο δύσκολα ζητήματα της εποχής μας. Η οικονομική ανάπτυξη του τόπου και η «σωτηρία της ψυχής» των ανθρώπων του. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; 

Κλείνοντας, θέλουμε να πούμε στον πρόεδρο του Πνευματικού Κέντρου και δήμαρχο Ξυλοκάστρου κ. Αντώνη Κλαδούχο ότι «ντόπιος πολιτισμός» που συνηθίζει να λέει, δεν είναι μόνο οι παραδοσιακοί χοροί και οι τοπικές θεατρικές ομάδες. Είναι και αυτά, αλλά πρώτιστα είναι η τοπική ιστορία και η ανάδειξή της. Επίσης, τοπικός πολιτισμός είναι οι άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων. Τοπικός πολιτισμός είναι τα προϊόντα μας. Αυτά πρώτα και μετά όλα τα άλλα. Ή καλύτερα, αυτά είναι τα θεμέλια, που θα βασιστούν τα υπόλοιπα, «ντόπια» πάνω τους. Έλεος…