Η γυναίκα είναι αγωνίστρια εκ φύσεως . Αγωνίστρια της κάθε μέρας. 365 μέρες το χρόνο. Δεν φτάνει μια μέρα το χρόνο για να τις τιμούμε, αλλά τόσους αγώνες που έδωσαν για να "έρθουν στα ίσα" με εμάς, ας τη γιορτάζουμε μια μέρα περισσότερο απ΄ τις άλλες.
Ας ξεχωρίσουμε σήμερα μια κατηγορία γυναικών, που υπάρχει ακόμα στο δήμο μας. Τη γυναίκα αγρότισσα. Τη γυναίκα που ζυμώνει ακόμα ψωμί. Τη γυναίκα που σώζει τοπικές συνταγές από τα παλιά. Τη γυναίκα που φυτεύει ακόμα γνήσιους τοπικούς σπόρους κηπευτικών. Τη γυναίκα που σώζει το διατροφικό πολιτισμικό τοπικό πλούτο.
Η 4η αντισαρακοστιανή πρότασή μας, αφορά στην τιμή που μπορούμε να αποδώσουμε σε αυτές τις γυναίκες. Μεγαλύτερη τιμή και αναγνώριση είναι να τις "εκμεταλλευτείς" και να μάθεις από αυτές. Να τις "χρησιμοποιήσεις", για να μάθουν και οι επόμενες γενιές. Να αποθηκεύσεις παράδοση και γνώση, ήθη και έθιμα. Να φτιάξεις χώρο και έντυπα λαογραφικής και διατροφικής παράδοσης.
Αν το Πνευματικό Κέντρο του δήμου ήταν, πρώτα απ' όλα, σχολείο... Αν ... Αν...
ΥΓ: Αυτή τη χρονιά, η σημερινή ημέρα "ανήκει" λίγο παραπάνω στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, την αγωνίστρια που το βιτριόλι δεν κατάφερε να την αποκαρδιώσει. Σύμβολο του αγώνα ενάντια στη σύγχρονη δουλεία, σύμβολο του αγώνα για αξιοπρέπεια... Αν έγραφε σήμερα ο Μιχάλης το παρακάτω τραγούδι, σίγουρα θα την είχε μέσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου