Επειδή, όπως σωστά παρατήρησε και ο συμπαθέστατος Γιάννης Στεφανής στη "Σφήκα" πρέπει να απαντήσουμε στην Κορινθία στο ερώτημα ΑΝΑΠΤΥΞΗ Ή ΜΑΡΑΣΜΟΣ, ας αρχίσουμε σιγά σιγά να βλέπουμε μερικές πλευρές του θέματος. Σήμερα, ας δούμε μια ΑΝΑΠΤΥΞΗ που "πήραν" οι απέναντί μας, οι Βοιωτοί.Μια ΑΝΑΠΤΥΞΗ που τους άφησε και τους αφήνει κληρονομιές ...τοξικότατες. Το κακό βέβαια είναι ότι τρώμε κι εμείς , όπως πολλοί ακόμα, καρότα Βοιωτίας και άλλα προϊόντα, γιομάτα με όλα τα "καλά" στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα. Ή μήπως εσείς όταν τρώτε έξω, ρωτάτε από πού είναι τα καρότα, οι πατάτες και τα λάχανα;
Διαβάστε μερικά από αυτά που λέει σημερινό δημοσίευμα της Καθημερινής:
-------------Τοξική βόμβα σε λαχανικά από Οινόφυτα Ποτίζονται από τον Ασωπό και είναι γεμάτα νικέλιο, σύμφωνα με αναλύσεις των Εργαστηρίων Χημείας Τροφίμων και Αναλυτικής Χημείας. Της Λινας Γιανναρου
Γράφουμε και ξαναγράφουμε για το «παράλληλο σύμπαν» των Οινοφύτων, τη βιομηχανική αυτή περιοχή της χώρας που μοιάζει να λειτουργεί με τους δικούς της νόμους και κανόνες, με τα δικά της όρια ασφαλείας (και τα δικά της όρια υπομονής). Οσο περνά ο καιρός, ωστόσο, γίνεται σαφές ότι ο πυρήνας του προβλήματος, η πραγματική εστία της «μόλυνσης» βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά: στο κράτος των Αθηνών.
Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί διαφορετικά το γεγονός ότι παρά τα συντριπτικά στοιχεία (το εξασθενές χρώμιο ανιχνεύεται ακόμα και σήμερα στον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ οι ασθένειες θερίζουν τον πληθυσμό), η επίσημη Πολιτεία αδυνατεί να αντιμετωπίσει οργανωμένα και αποφασιστικά το πρόβλημα. Το αντίθετο. Από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο, έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια, το κύριο μέλημα των αρχών δεν είναι η επούλωση, μα η κάλυψη της πληγής. Περιέργως θυμίζει τη μέθοδο που χρησιμοποιείται τελευταία από μερίδα βιομηχάνων της περιοχής (που κάθε άλλο παρά έχουν συνετιστεί): σκάψιμο, θάψιμο των τοξικών αποβλήτων, επιχωμάτωση.
Και η ρύπανση συνεχίζει τον αέναο κύκλο της, ξεκινώντας από τον ποταμό Ασωπό, συνεχίζοντας στον υδροφόρο ορίζοντα, καταλήγοντας στις βρύσες των πολιτών. Αλλά και στα γεωργικά προϊόντα που παράγονται στην περιοχή! Σύμφωνα με πληροφορίες, μελέτη που βρίσκεται σε εξέλιξη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών καταδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι τα τρόφιμα που καλλιεργούνται στον κάμπο της Αττικοβοιωτίας και καταλήγουν στις λαϊκές, αλλά και τα σούπερ μάρκετ της Αθήνας «μεταφέρουν» τις επικίνδυνες ουσίες του υπεδάφους και του νερού. Ειδικότερα, από αναλύσεις που πραγματοποίησαν τα Εργαστήρια Χημείας Τροφίμων και Αναλυτικής Χημείας, ανιχνεύθηκε νικέλιο σε καρότο σε συγκεντρώσεις της τάξης των 663 μικρογραμμαρίων ανά κιλό (στη διεθνή βιβλιογραφία δεν έχει απαντηθεί τιμή μεγαλύτερη των 160 μικρογραμμαρίων ανά κιλό) και σε κρεμμύδι σε συγκεντρώσεις της τάξης των 574 μικρογραμμαρίων ανά κιλό (με την ανώτατη τιμή διεθνώς να μην ξεπερνά τα 420 μικρογραμμάρια). Αντίστοιχα, σε καρότο που παρήχθη στη Θήβα ανιχνεύθηκε χρώμιο σε επίπεδα 95 μικρογραμμαρίων ανά κιλό, με την ουσία σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία να μην έχει ξεπεράσει ποτέ τα 8 μικρογραμμάρια!
Η «επιτυχία» της μελέτης έγκειται κυρίως στη συσχέτιση των ευρημάτων στον υδροφόρο ορίζοντα με αυτά στα τρόφιμα. «Γίνεται παραπάνω από σαφές ότι οι ουσίες περνούν στα γεωργικά προϊόντα», τονίζουν οι ερευνητές. Σημειώνεται ότι το εξασθενές χρώμιο δεν «περνά» στα τρόφιμα ως έχει, αλλά μετατρέπεται σε τρισθενές. «Αυτό δεν σημαίνει ότι «στην πορεία», εντός του οργανισμού, δηλαδή, δεν μπορεί να ξαναγίνει εξασθενές», εξηγούν οι ειδικοί, επισημαίνοντας επίσης ότι και το νικέλιο σε σημαντικές ποσότητες μπορεί να αποβεί επικίνδυνο για την υγεία.Πράγματι, τα αποτελέσματα των αναλύσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκονται σε απόλυτη «σύμπνοια» με αυτά του Γεωπονικού Πανεπιστημίου στα νερά του Ασωπού και στον υδροφόρο ορίζοντα. Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ. Επίσης δείτε και εδώ σχετική ανάρτηση σε blog που ασχολείται με τα τρόφιμα που φέρνουμε στο πιάτο μας.
Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί διαφορετικά το γεγονός ότι παρά τα συντριπτικά στοιχεία (το εξασθενές χρώμιο ανιχνεύεται ακόμα και σήμερα στον υδροφόρο ορίζοντα, ενώ οι ασθένειες θερίζουν τον πληθυσμό), η επίσημη Πολιτεία αδυνατεί να αντιμετωπίσει οργανωμένα και αποφασιστικά το πρόβλημα. Το αντίθετο. Από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο, έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια, το κύριο μέλημα των αρχών δεν είναι η επούλωση, μα η κάλυψη της πληγής. Περιέργως θυμίζει τη μέθοδο που χρησιμοποιείται τελευταία από μερίδα βιομηχάνων της περιοχής (που κάθε άλλο παρά έχουν συνετιστεί): σκάψιμο, θάψιμο των τοξικών αποβλήτων, επιχωμάτωση.
Και η ρύπανση συνεχίζει τον αέναο κύκλο της, ξεκινώντας από τον ποταμό Ασωπό, συνεχίζοντας στον υδροφόρο ορίζοντα, καταλήγοντας στις βρύσες των πολιτών. Αλλά και στα γεωργικά προϊόντα που παράγονται στην περιοχή! Σύμφωνα με πληροφορίες, μελέτη που βρίσκεται σε εξέλιξη από το Πανεπιστήμιο Αθηνών καταδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι τα τρόφιμα που καλλιεργούνται στον κάμπο της Αττικοβοιωτίας και καταλήγουν στις λαϊκές, αλλά και τα σούπερ μάρκετ της Αθήνας «μεταφέρουν» τις επικίνδυνες ουσίες του υπεδάφους και του νερού. Ειδικότερα, από αναλύσεις που πραγματοποίησαν τα Εργαστήρια Χημείας Τροφίμων και Αναλυτικής Χημείας, ανιχνεύθηκε νικέλιο σε καρότο σε συγκεντρώσεις της τάξης των 663 μικρογραμμαρίων ανά κιλό (στη διεθνή βιβλιογραφία δεν έχει απαντηθεί τιμή μεγαλύτερη των 160 μικρογραμμαρίων ανά κιλό) και σε κρεμμύδι σε συγκεντρώσεις της τάξης των 574 μικρογραμμαρίων ανά κιλό (με την ανώτατη τιμή διεθνώς να μην ξεπερνά τα 420 μικρογραμμάρια). Αντίστοιχα, σε καρότο που παρήχθη στη Θήβα ανιχνεύθηκε χρώμιο σε επίπεδα 95 μικρογραμμαρίων ανά κιλό, με την ουσία σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία να μην έχει ξεπεράσει ποτέ τα 8 μικρογραμμάρια!
Η «επιτυχία» της μελέτης έγκειται κυρίως στη συσχέτιση των ευρημάτων στον υδροφόρο ορίζοντα με αυτά στα τρόφιμα. «Γίνεται παραπάνω από σαφές ότι οι ουσίες περνούν στα γεωργικά προϊόντα», τονίζουν οι ερευνητές. Σημειώνεται ότι το εξασθενές χρώμιο δεν «περνά» στα τρόφιμα ως έχει, αλλά μετατρέπεται σε τρισθενές. «Αυτό δεν σημαίνει ότι «στην πορεία», εντός του οργανισμού, δηλαδή, δεν μπορεί να ξαναγίνει εξασθενές», εξηγούν οι ειδικοί, επισημαίνοντας επίσης ότι και το νικέλιο σε σημαντικές ποσότητες μπορεί να αποβεί επικίνδυνο για την υγεία.Πράγματι, τα αποτελέσματα των αναλύσεων του Πανεπιστημίου Αθηνών βρίσκονται σε απόλυτη «σύμπνοια» με αυτά του Γεωπονικού Πανεπιστημίου στα νερά του Ασωπού και στον υδροφόρο ορίζοντα. Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ. Επίσης δείτε και εδώ σχετική ανάρτηση σε blog που ασχολείται με τα τρόφιμα που φέρνουμε στο πιάτο μας.
-------------
Αυτά από απέναντι. Μπορούμε να δούμε εικόνες από το μέλλον μας λοιπόν, αν για παράδειγμα, αφήσουμε να γίνουν βιοτεχνικά πάρκα στον άξονα Κορίνθου Πατρών, όπως "σπρώχνουν" τα διάφορα χωροταξικά και οι λεγόμενοι Περιφερειακοί σχεδιασμοί, για να ξεμπλοκάρει το λεκανοπέδιο και να "αναπτυχθούμε" εμείς. Μετά το τσιμέντο δηλαδή, να φέρουμε και εργοστάσια, να δέσει το γλυκό!
Η δημοτική αρχή Ξυλοκάστρου, πρότεινε στον Επιχειρησιακό Σχεδιασμό 2007-2010, ένα Βιοτεχνικό Πάρκο για δραστηριότητες χαμηλής και μέσης όχλησης. Το είδαμε εμείς, φωνάξαμε, είπαν ότι δεν θα το κάνουν και μετά το ξανάφεραν στο ΓΠΣ. Τώρα περιμένουμε την τελική ψήφιση του ΓΠΣ, για να δούμε αν θα ξεσπάσει τελικά ο Αναπτυξιακός Πόλεμος ή θα τη γλιτώσουμε αναίμακτα. Γιατί τέτοια ανάπτυξη εδώ δεν θα περάσει. Δεν ξέρω αλλού τι θα γίνει, αλλά εδώ δεν πρόκειται να το αφήσουμε. Ας ελπίσουμε να το καταπιούν από μόνοι τους και να μαντρώσουν μόνο τις υπάρχουσες δραστηριότητες και από καινούριες να φέρουν μόνο χαμηλής όχλησης. Ας το ελπίσουμε...
Τώρα βέβαια, σε ποιους να πούμε, αυτά που θα έπρεπε να συζητάγαμε, πρώτα απ' όλα. Αυτά που θα έπρεπε να προτάσσουμε σα δήμος και σα νομός. Σε ποιους να πούμε ότι θα έπρεπε να μιλάμε: για ανάδειξη της τοπικής ιστορίας και των μνημείων μας, για ανθρώπινες πόλεις με πεζόδρομους και πράσινο, για περιορισμό της δόμησης και διατήρησης ή αποκατάστασης του τοπίου, για ποιοτικά πιστοποιημένα προϊόντα, για ποιοτική διατροφή (και όχι δίαιτα που είπε ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου), για τυποποίηση και ομάδες παραγωγών, για εστιατόρια και ξενοδοχειακές μονάδες που θα χρησιμοποιούν τοπικά προϊόντα και θα καμαρώνουν γι' αυτό (και γιατί πουλάει, αλλά και γιατί στηρίζοντας τον τοπικό παραγωγό στηρίζουν τους ίδιους) κλπ κλπ κλπ, που λέμε με συνέπεια 7 χρόνια τώρα. Ψιλά γράμματα θα μου πεις Γιάννη μου, για τους Κορίνθιους πολιτικούς όλων των βαθμίδων... Αυτοί είναι γεννημένοι για άλλα πράγματα!
Εμείς λοιπόν, στο ερώτημά τους ΑΝΑΠΤΥΞΗ Ή ΜΑΡΑΣΜΟΣ, απαντάμε ότι αυτό που εννοούν αυτοί ως ΑΝΑΠΤΥΞΗ, εμείς το λέμε ΜΑΡΑΣΜΟ. Εμείς μιλάμε για μια άλλη ΑΝΑΠΤΥΞΗ. ΑΡΜΟΝΙΚΗ.
Αλλά όπως λέει και ο Τάκης Μιχόπουλος, σ' ένα πρόσφατο επίγραμμά του:
- Να καταλάβουν!
- Ποιοι;
Θα επανέλθουμε...
1 σχόλιο:
Ανδρέα,
ρώτα στο ΙΚΑ Κορίνθου να δεις πως θερίζει ο καρκίνος. Τίποτα μα τίποτα άλλο.
ΛΚ
Δημοσίευση σχολίου