Τρίτη 10 Μαρτίου 2009

ΑΚΟΥΩ ΡΟΚ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο "ΡΟΚΕΡ"...

ΕΠΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ...
Άλλη μια συκοφαντία. Άλλη μια φορά που πρέπει να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας. Αυτή τη φορά, διάφορα παπαγαλάκια, συγκεκριμένου κλουβιού, γυρνάνε και λένε ότι είμαι ο "ΡΟΚΕΡ" που δημοσιεύει άρθρα στην εφημερίδα ΣΦΗΚΑ και παλιότερα στο ΣΗΜΕΡΑ.

Άντε πάλι από την αρχή. Έχω βαρεθεί. Δεκατρία χρόνια δημοσιοποιώ τη γνώμη μου για τα κορινθιακά δρώμενα και πάντα από κάτω, βάζω το όνομά μου. Με το πατρώνυμο, για να μην παίρνουν τα σκάγια και τον συνονόματο ξάδελφό μου. Ανδρέας Απ. Ζάρρος. Μόνο στο σατιρικό, αλλά αμιγώς πολιτικό, "ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΝΟ", υπογράφω ως Αντρέα Ζαρρίνο, αλλά δεν νομίζω ότι μπορεί να χαρακτηριστεί ψευδώνυμο.
Έχω επιλέξει να λέω δημόσια, τη γνώμη μου για τα κοινά. Τα πρώτα άρθρα στο ΣΗΜΕΡΑ, τα έστειλα το 1996. Από το 2000 τα λέω και από ραδιοφώνου, στον PRISMAVIRUS 938, από πέρσι και διαδικτυακά, εδώ στο blog της Αρμονικής και όλα αυτά τα χρόνια σε όλα τα έντυπα του νομού. Πάντα επώνυμα. Με κόστος επαγγελματικό και προσωπικό, που το πληρώνω "μετρητοίς". Επί τη εμφανίσει...

Δεν έχω ανάγκη να κρυφτώ πίσω από ψευδώνυμα. Έχω πει επανειλημμένα, ότι όταν παρεμβαίνεις στα τοπικά πράγματα, οι προτάσεις σου έχουν μεγαλύτερη αξία όταν μπορείς να τις στηρίζεις με τη ζωή, τα "έργα και τις ημέρες" σου. Είναι πρωτεύον ζήτημα για μένα.

Παρ' όλα αυτά, δεν είναι λίγες οι φορές που ανώνυμες παρεμβάσεις, έχουν αποδοθεί σε μένα, από κύκλους της δημοτικής αρχής Ξυλοκάστρου. Δεν μου συγχωρούν, την κριτική που τους κάνω και σε κάθε ευκαιρία μού αποδίδουν, υπόγεια πάντα, "τιμές". Άσχετα αν ποτέ δεν ασχολήθηκα με τα προσωπικά κανενός. Άσχετα αν πάντα τους τα χώνω πολιτικά . Αυτοί, δεν απαντούν ποτέ επί της ουσίας και μόνο σπέρνοντας συκοφαντίες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κριτική μου.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι πολύ εύκολο, να καταλάβει κάποιος που παρακολουθεί τα ξυλοκαστρινά, ότι τα "ροκερικά", δεν είναι ούτε του ρεπερτορίου μου, ούτε του ύφους μου. Όσοι διαδίδουν κάτι άλλο, έχουν διαφορετικό σκοπό. Γνωρίζουν καλά, ότι δεν έχω καμία σχέση. Άλλωστε στη ΣΦΗΚΑ, μπορούν εύκολα, να βρουν τα δικά μου άρθρα. Ας απαντήσουν σε αυτά, αν θέλουν. Αν μπορούν. Τα υπόλοιπα δεν με αφορούν. Ψάξτε αλλού.
Για να κλείσω, τονίζω, για άλλη μια φορά, ότι με ενδιαφέρουν τα σημαντικά και όχι τα ασήμαντα. Με ενδιαφέρουν οι πολιτικές τους επιλογές και όχι τα προσωπικά τους. Σε αυτά επικεντρώνομαι και ειδικά αυτό τον καιρό, η ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΗΜΟΤΩΝ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ "ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ" που εκπροσωπώ, ασχολείται με την κατάθεση προτάσεων προς τη δημοτική αρχή, παλεύει να καταπολεμήσει τη μόνιμη πολιτική Σαρακοστή της ξυλοκαστρίτικης πραγματικότητας και να ανοίξει τη συζήτηση για το μέλλον του τόπου. Με αυτά όμως δεν ασχολούνται, δεν απαντούν, οι διαχειριστές της καθημερινότητας που μας κυβερνάνε, οι παραγωγοί της "μη πολιτικής".
Απέναντι στην μονοκαλλιέργεια της μεταλλαγμένης "μη πολιτικής",
προτάσσουμε τα όνειρά και τις προτάσεις μας για "βιολογική πολιτική", την πολιτική του λόγου, της συζήτησης, της συμμετοχής, της αξιοπρέπειας. Αντίθετα με την υπόγεια πολιτική του μετροπόντικα που ακολουθούν οι άρχοντές μας, εμείς προτιμάμε το τραμ της επώνυμης και δημόσιας αντιπαράθεσης. Άι σιχτίρ, πια...
Ανδρέας Απ. Ζάρρος

4 σχόλια:

ΠΕΛΛΗΝΑΙΑ είπε...

Ασφαλώς και ξέρουν ότι δεν είσαι εσύ ο ΡΟΚΕΡ. Αλλά πλάθουν ιστορίες, μήπως και κάποια πιάσει τόπο.

(Αφιέρωσέ τους το "Κι αν είμαι ροκ, μη με φοβάσαι" του Β.Παπακωνσταντίνου)

Armonistas είπε...

Είν' ο κατήφορος πολύς ακόμα;
Πριν 12 χρόνια ο Τάκης Μιχόπουλος έγραψε τον "Κατήφορο". Έχει πολύ ακόμα;;;

ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ
Είναι ο κατήφορος πολύς ακόμα…
Εσείς, μ’ όλη τη θλίψη και το μόχθο σας δεν τις κρατάτε τις κολόνες
Τα φώτα θα βουλιάζουνε…
Ο λόγος σας ο καθαρός, τα βήματά σας θα μείνουνε μια χούφτα σπόρος
για τη γη, το χώμα
τη νέα ζωή μέσα στο φως
Είναι ο κατήφορος πολύς ακόμα…

ΠΕΛΛΗΝΑΙΑ είπε...

Ένας φίλος μου χάρισε την "Κορακοφωλιά", πριν από λίγα χρόνια. Είχε ενδιαφέρον. Ακούω πολλά για τον ποιητή, ιδίως από τη Λίτσα. Αλλά, βρε παιδί μου, αυτός ο Αβραμόπουλος στη φωτογραφία... Kαταλαβαίνεις...

Armonistas είπε...

Να πάρεις και τους Επιγραμματικούς στίχους. Υπάρχουν και στο www.takismichopoulos.gr και μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή word.
Περί "Αβραμόπουλου" κλπ είναι μεγάλη κουβέντα, αλλά η ουσία του βιβλίου είναι αλλού και είναι μπόλικη.