Τα πάντα γκρι. Το ευρηματικό αυτό σύνθημα τοίχου, παράφραση της γνωστής ρήσης του Ηράκλειτου, περιγράφει ίσως καλύτερα από κάθε τι άλλο, την νεοελληνική πραγματικότητα. Και την Ξυλοκαστρίτικη επίσης...
- Το θυμήθηκα τη Δευτέρα το βράδυ στο Δημοτικό Συμβούλιο Ξυλοκάστρου. Τα πάντα γκρι κι εκεί (σκούρο).
- Το θυμήθηκα σήμερα το μεσημέρι, όταν προσπαθώντας να εξηγήσω στο παιδί μου πώς παίζαμε εμείς τους βώλους, είπα τη λέξη χώμα. Πού να το βρουν το χώμα για να παίξουν; Τα πάντα γκρι (και ανοικτό γκρι - μπετονί, αλλά και πιο σκούρο - ασφαλτί).
Γκρι "πολιτικοί", ονομάζουν αυθαίρετα ως δημοκρατία το πολίτευμά μας, "η οποία στην πραγματικότητα είναι μία φιλελεύθερη ολιγαρχία", όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Είμαστε συνυπεύθυνοι.
Γκρι "πολιτικοί", εδώ και δεκαετίες, προωθούν και παρουσιάζουν ως ανάπτυξη, την καταστροφή του εδάφους και του χώρου, την "τοποφαγία", όπως πολύ εύστοχα την ονομάζει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Είμαστε συνένοχοι.
Είναι καιρός όμως, να δώσουμε λίγο χρώμα στη ζωή μας. Είναι καιρός ν' αλλάξουμε συνήθειες κι επιλογές. Δεν αντέχεται άλλο αυτό το γκρίζο...
Ανδρέας Απ. Ζάρρος
ΥΓ: Το GR, που περιγράφει σύντομα τη χώρα μας, από το πολύ γκρι που έχουμε, έχει βγει; Το Greece είναι ο γκρίζος στα ...ξένα;
3 σχόλια:
Το υπουλί, το λαμογί, το διαπλοκί που ξεπετιωνται από το παπαγαλί και το γκεμπελί δεν είναι και αυτές αποχρώσεις του γκρί;
Συγχαρητήρια για την ανάρτησή σας.
Όλες αποχρώσεις του γκρι είναι, αυτού του γκρίζου που έχει κατακλύσει τη ζωή μας.
Καλημέρα και καλή ...χρωματοποίηση και στην πόλη σας.
Για να το δούμε και λίγο πιο πρακτικά ας καμαρώσουμε το νέο κατόρθωμα στην πόλη μας, για το οποίο περιέργως δεν έχω δει ακόμα κανένα σχόλιο. Πρόκειται για το τεράστιο τεχνικό έργο του νέου αυτοκινητόδρομου, που καταστρέφει το λόφο πάνω από το Ξυλόκαστρο. Το τοπίο με τα πεύκα, τα κυπαρίσια και τις ελιές αντικαθίσταται με το γκρι του τσιμέντου. Το θέμα κρίθηκε το 2001-2002 και είναι αργά για δάκρυα τώρα αλλά αξίζει να θυμηθούμε τι έγινε τότε.
Δημοσίευση σχολίου